×فکر مرگ×

[Hidden Evil]

تقلای من برای التماس از کلمات هم بی تاثیر بود و خسته و کلافه خودکار را بر روی کاغذ بی خط می دواندم تا شاید خودِ گم شده ی خودم را در کلمات حک شده بیابم. چشمان م بسته و افکارم افسار گسیخته و قلبم با عقربه ی قد کشیده ی ساعت همنوا شده بود و هر ...لحظه از صدای خسته عقربه قامت خمیده هراسم بیشتر می شد؛ و اولین مسافر چشمان م به سفر کوتاه خود پایان داد، چکیده شد و صدای نحیف ش به سرعت از سراپرده گوش هایم گذشت و هر لحظه وسعتش افزوده میشد و هراسم هم!
نمی دانستم کجا هستم و باز باران چشمان م. پلک هایم را بر روی هم گذاشتم و دستانم شروع به ساییدن پشت گوش م ، نوک بینی و روی پا هایم کرد ! من می ترسم. چکیده شدم! خودم را در قطره یی صاف جستم. من رنجور و لاغر و عریان بودم! تمام تواناییم هجای این کلمات شد
دلتنگ شانه هایت ...
و نوازش نفس هایت ...
.
.
.
.
نیستم دیگر

و فکر مرگ چه زیباست گاهی