ویژگیهای فیزیکی روغن

[Jack Daniel'ѕ]

گرانروی

مقاومتی که یک روغن نسبت به جاری شدن بعلت اصطکاک داخلی مولکولهای آن از خود نشان می‌دهد، گرانروی (ویسکوزیته) نامیده می‌شود. گرانروی روغن با تغییر دمای آن، تغییر می‌کند و هر چه روغن گرمتر شود گرانروی آن کمتر می‌گردد. از این رو همواره باید گرانروی همراه با دمایی که گرانروی در آن دما اندازه گیری شده، قید گردد. گرانروی روغن معمولاً در دمای ۴۰ و۱۰۰ درجه سانتی گراد اندازه گیری می‌شود. در موتورهای قدیمی، بدلیل ساختار خاص قطعات موتور و فاصله زیاد بین قطعات نسبت به موتورهای فعلی، نوع گرانروی روغن موتورها نیز بیشتر بود لا مشاهده میگردد که در خودروهای قدیمی، استفاده از روغن موتور با ویسکوزیته مثلاً 50 در فصل گرم توصیه شده است.

شاخص گرانروی

تغییر گرانروی با تغییرات دما را با شاخص گرانروی می‌سنجند. هر چه رقم شاخص گرانروی روغنی بزرگتر باشد، در اثر تغییر دما گرانروی روغن کمتر تغییر می‌کند و بر عکس. عملاً ان دسته از روغن موتور ها که شاخص ویسکوزیته بالاتری دارند، شل تر بوده و در مقابل تغییرات دمای محیط، انعطاف پذیری بهتری از خود نشان میدهند بعنوان مثال شاخص ویسکوزیته روغن موتور موتوسل با درجه SAE 10W-40 و API SM برابر 120 میباشد.

نقطه ریزش

نقطه ریزش، پایین‌ترین دمایی است که روغن در آن هنوز سیال است و جاری می‌شود.

نقطه اشتعال

بالاترین دمایی است که در آن، روغن به اندازه کافی به بخار تبدیل می‌شود و با هوا یک مخلوط قابل اشتعال می‌سازد، به طوری که با نزدیک کردن شعله آتش، در یک لحظه مشتعل و سپس خاموش گردد. این آزمون برای اندازه گیری میزان آتش گیری و فرّار بودن روغن صورت می‌گیرد.بعنوان مثال نقطه اشتعال محصول 20W-50 بیش از 220 درجه ساتتی گراد است.