12-09-2014، 15:04
اضطراب باعث آزاد شدن هورمون هایی می شود که فعالیت مناطق مغزی لازم برای رفتار هدف مند را مختل می کنند. در چنین شرایطی، بخش های مغزی مسئول رفتارهای عادتی قبلی، دست نخورده می ماند و روی رفتار ما تاثیر می گذارد.
تا به حال دقت کرده اید که در دورانی که اضطراب را تجربه می کنید، نمی توانید از عهده کارهای زیادی که خودشان باعث اضطراب شما بوده اند به خوبی بربیایید؟ در این موارد، چه طور رفتار می کنید؟ محققین می گویند در این شرایط، رفتاری که از خود نشان می دهید، به احتمال زیاد در راستای اهدافی که دارید نیستند.
مطالعات جدید پژوهشگران نشان می دهد افرادی که اضطراب بالایی را تحمل می کنند، به جای این که برای رسیدن به اهداف شان تلاش کنند، به احتمال زیاد به عادت های ساده برمی گردند.
در مطالعه جدید دانشمندان، شرکت کنندگان که افراد سالمی بودند، وقتی داروهای حاوی هورمون های اضطراب دریافت می کردند، تمایل بیشتری از خود نشان می دادند که یک کار را تکرار کنند و شکلاتی را به عنوان پاداش آن کار دریافت کنند، حتی بعد از این که از شکلات اشباع شده بودند. این در حالی است که افرادی که دارونما دریافت می کردند، با احتمال بالاتری، مراحل کار را عوض می کردند و سخت تر کار می کردند تا پاداش های تازه به دست بیاورند.
تصویر مغزی افرادی که اضطراب را تجربه می کردند، نشان می دهد تعامل دو هورمون اضطراب، یعنی کورتیزول و آدرنالین، فعالیت مناطقی از مغز را که در رفتار معطوف به هدف نقش دارند، کاهش می دهد. این هورمون ها روی قسمت هایی از مغز که مسئول رفتارهای عادتی هستند، تاثیر ندارند.
بنابراین، به گفته محققین، اختلال در سیستم معطوف به هدف، باعث ایجاد رفتارهای عادتی می شود. در چنین شرایطی، توانمندی های افراد برای ایجاد تغییر در رفتارشان با بازداری مواجه می شود.
تا به حال دقت کرده اید که در دورانی که اضطراب را تجربه می کنید، نمی توانید از عهده کارهای زیادی که خودشان باعث اضطراب شما بوده اند به خوبی بربیایید؟ در این موارد، چه طور رفتار می کنید؟ محققین می گویند در این شرایط، رفتاری که از خود نشان می دهید، به احتمال زیاد در راستای اهدافی که دارید نیستند.
مطالعات جدید پژوهشگران نشان می دهد افرادی که اضطراب بالایی را تحمل می کنند، به جای این که برای رسیدن به اهداف شان تلاش کنند، به احتمال زیاد به عادت های ساده برمی گردند.
در مطالعه جدید دانشمندان، شرکت کنندگان که افراد سالمی بودند، وقتی داروهای حاوی هورمون های اضطراب دریافت می کردند، تمایل بیشتری از خود نشان می دادند که یک کار را تکرار کنند و شکلاتی را به عنوان پاداش آن کار دریافت کنند، حتی بعد از این که از شکلات اشباع شده بودند. این در حالی است که افرادی که دارونما دریافت می کردند، با احتمال بالاتری، مراحل کار را عوض می کردند و سخت تر کار می کردند تا پاداش های تازه به دست بیاورند.
تصویر مغزی افرادی که اضطراب را تجربه می کردند، نشان می دهد تعامل دو هورمون اضطراب، یعنی کورتیزول و آدرنالین، فعالیت مناطقی از مغز را که در رفتار معطوف به هدف نقش دارند، کاهش می دهد. این هورمون ها روی قسمت هایی از مغز که مسئول رفتارهای عادتی هستند، تاثیر ندارند.
بنابراین، به گفته محققین، اختلال در سیستم معطوف به هدف، باعث ایجاد رفتارهای عادتی می شود. در چنین شرایطی، توانمندی های افراد برای ایجاد تغییر در رفتارشان با بازداری مواجه می شود.