حکایت جالب و خواندنی شاه عباس و شیخ بهایی

[امیررضا*]

در تاریخ آمده است ، به رسم قدیم روزی شاه عباس کبیر در اصفهان به خدمت عالم زمانه ” شیخ بهائی” رسید پس از سلام واحوالپرسی از شیخ پرسید: در برخورد با افراد اجتماع ” اصالت ذاتی ِ آنها بهتر است یا تربیت خانوادگی شان ” ؟

شیخ گفت : هر چه نظر حضرت اشرف باشد همان است ولی به نظر من ” اصالت ” ارجح است .

و شاه بر خلاف او گفت : شک نکنید که ” تربیت ” مهم تر است !

بحث میان آن دو بالا گرفت و هیچیک نتوانستند یکدیگر را قانع کنند بناچار شاه برای اثبات حقانیت خود او را به کاخ دعوت کرد تا حرفش را به کرسی نشاند .



فردای آن روز هنگام غروب شیخ به کاخ رسید بعد از تشریفات اولیه وقت شام فرا رسید سفره ای بلند پهن کردند ولی چون چراغ وبرقی نبود مهمانخانه سخت تاریک بود در این لحظه پادشاه دستی به کف زد و با اشاره او چهار گربه شمع به دست حاضر شدند وآنجا را روشن کردند !

درهنگام ِ شام ، شاه دستی پشت شیخ زد و گفت دیدی گفتم ” تربیت ” از ” اصالت ” مهم تر است ما این گربه های نا اهل را اهل و رام کردیم که این نتیجه اهمیت ” تربیت ” است

شیخ در عین ِ اینکه هاج و واج مانده بود گفت من فقط به یک شرط حرف شما را می پذیرم و آن اینکه فردا هم گربه ها مثل امروز چنین کنند!!!

شاه که از حرف شیخ سخت تعجب کرده بود گفت : این چه حرفیست فردا مثل امروز وامروز هم مثل دیروز!!! کار ِ آنها اکتسابی است که با تربیت وممارست وتمرین زیاد انجام می شود.

ولی شیخ دست بردار نبود که نبود تا جایی که شاه عباس را مجبور کرد تا این کار را فردا تکرار کند .

لذا شیخ فکورانه به خانه رفت .

او وقتی از کاخ برگشت بیدرنگ دست به کار شد چهار جوراب برداشت و چهار موش بخت برگشته در آن نهاد…….

فردا او باز طبق قرار قبلی به کاخ رفت تشریفات همان و سفره همان و گربه های بازیگر همان . . . . . .

شاه که مغرورانه تکرار مراسم دیروز را تاکیدی بر صحت حرفهایش می دید زیر لب برای شیخ رجز می خواند که در این زمان شیخ موشها را رها کرد که درآن هنگام هنگامه ای به پا شد یک گربه به شرق دیگری به غرب آن یکی شمال واین یکی جنوب.

واین بار شیخ دستی برپشت شاه زد و گفت : شهریارا ! یادت باشد اصالت ِ گربه موش گرفتن است گرچه” تربیت ” هم بسیار مهم است ولی” اصالت ” مهم تر !

یادت باشد با ” تربیت” میتوان گربه اهلی را رام و آرام کرد ولی هرگاه گربه موش را دید به اصل و” اصالت ” خود بر می گردد و شیر ِ نا اهل ونا آرام و درنده می شود..

[.ali.]

سلام
اصالت یعنی چی ؟
اصالت ، خصوصیت فردی اشخاص است که تا حدود شش سالگی شکل می گیرد.
از شش سالگی به بعد ، انسان مطابق اصالت عمل می کند. (توضیح دارد)
اما این اصالت چطوری شکل می گیرد؟
1- وراثت ِ خانوادگی و تکاملی 
2- دوران جنینی 
3- دوران کودکی تا شش سالگی 
از این به بعد ، ما آنطوری رفتار می کنیم که 1 و 2و 3و به ما دیکته کنند.
تربیت در مرحل سوم صورت می گیرد. (پیش نویس زندگی ) ، که متاثر از 1 و 2و هم هست.
پدر و مادر ، جامعه و محیط ، در مرحله 3 نقش اساسی دارند . شخصیت فرد در پایان شش سالگی شکل گرفته است.
تغییر رفتار آدمی از این مرحله به یعد بسیار مشکل است.
چرا که ما "تصمیمات زندگی " خود ار تا شش سالگی گرفته ایم. (که این امر بصورت ناخود آگاه صورت می گیرد) 
البته که عنصر آگاهی و خود آگاهی می تواند در بزرگ سالگی منجر به تغییر شخصیت آدمی گردد.
تغییر رفتار آدمی با وعظ و نصیحت ممکن نیست.
برای این کار روش علمی وجود دارد. که استاد بزرگ روانشناسی و تربیت جناب زیگموند فروید آن را بنیان گذاری کرد و 
و اریک برن آن را گستراند و پروراند.

از چشم خود بپرس که ما را که می کشد
جانا ! ، گناه طالع و بخت و ستاره نیست.
در فرهنگ اسلامی ، برخی دارای اصالت خدادادی و ذاتی هستند.
اصلاب شامخه و ارحام مطهره دارند...!