قارس نویس:
87 سال پیش در روز 21 ژانویه سال 1924 میلادی ولادیمیر ایلیچ اولیانف مشهور به لنین در منزل خود در شهر گورکی در سن 53 سالگی درگذشت. معمار انقلاب بلشویکی از یک سال و نیم پیش از مرگش فلج شده و اندک اندک از اداره امور کناره گیری کرده بود.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
البته تا قبل از بیمار شدن، لنین آن اندازه فرصت داشت که پس از کودتای اکتبر 1917 میلادی دیکتاتوری حزبش را بر جمهوری نوپای روسیه تحمیل کند.
ولادیمیر ایلیچ اولیانف در روز 10 آوریل سال 1870 میلادی در شهر سیمبیرسک روسیه و در خانواده ای کارمند که از سوی تزار لقب اشرافیت گرفته بود ، متولد شد.
برادر بزرگش الکساندر در روز 11 مه سال 1887 میلادی اندکی پس از مرگ پدرشان به اتهام دست داشتن در توطئه ای علیه تزار به دار آویخته شد.ولادیمیر پس از اعدام برادرش ترک تحصیل کرد.
او در سال های جوانی با نادژدا کروپسکایا ازدواج کرد.نادژدا نیز از یک خانواده بورژوا بود و مانند لنین یک طرفدار جنبش های انقلابی و دکترین مارکس محسوب می شد.
زن و شوهر از سال 1897 تا 1900 میلادی در حاشیه رودخانه لنا سکونت کردند که ولادیمیر لقب خود لنین را از نام این رودخانه الهام گرفت.
در روز 11 فوریه سال 1900 میلادی ، لنین به تبعید به کشور سوئیس رفت و در آن کشور روزنامه «ایسکرا» را تاسیس کرد.
در روز 30 ژوئیه سال 1903 میلادی در شهر بروکسل و در جریان کنگره حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه میان طرفداران لنین و طرفداران مارتوف شکاف افتاد و این حزب به 2 جناح تقسیم شد.
طرفداران لنین خود را بلشویک «به زبان روسی به مفهوم اکثریت» و رقبای خود را بدون هیچ خجالتی منشویک «به مفهوم اقلیت» نامیدند.
در جریان انقلاب سال 1905 میلادی روسیه ، لنین محتاطانه در تبعید باقی ماند.نادژدا همسرش در تمام دوران تبعید همراه او بود.
سرانجام با بروز جنگ جهانی اول ، پایه های سلطنت تزاری که سست بود به لرزه درآمد و در جریان انقلاب فوریه در روسیه جمهوری اعلام شد و کرنسکی به ریاست جمهوری منصوب گردید.
اما ادامه جنگ و ضعف دموکراسی نوپای روسیه موقعیت مناسبی را در اختیار لنین قرار داد تا قدرت را در دست گیرد.
در روز 27 مارس 1917 میلادی در بحبوحه جنگ ، آلمان ها یک قطار زره پوش در اختیار لنین قرار دادند تا به روسیه بازگردد.
لنین چند ماه پس از بازگشت با کودتای بلشویک ها در اکتبر سال 1917 میلادی ، قدرت را در دست گرفت و دیکتاتوری پرولتاریا را بر روسیه تحمیل کرد.
به این ترتیب ، در روز 21 ژانویه سال 1924 میلادی ولادیمیر ایلیچ اولیانف ملقب به لنین ، معمار حکومت کمونیستی روسیه در سن 53 سالگی درگذشت.
جنگ قدرتی که در میان طبقه نخبگان حزب کمونیست در زمان بیماری لنین بر سر جانشینی اش درگرفته بود پس از مرگش شدت یافت.
سرانجام این جوزف استالین فرصت طلب بود که به لطف نقش کلیدی اش در دبیرخانه حزب قدرت را به چنگ آورد و مدتی بعد تصفیه مرگبار رقبایش و بلشویک های قدیمی را آغاز کرد.
باتشکر از تک تک مدیران*
نظر یادتون نره
87 سال پیش در روز 21 ژانویه سال 1924 میلادی ولادیمیر ایلیچ اولیانف مشهور به لنین در منزل خود در شهر گورکی در سن 53 سالگی درگذشت. معمار انقلاب بلشویکی از یک سال و نیم پیش از مرگش فلج شده و اندک اندک از اداره امور کناره گیری کرده بود.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
البته تا قبل از بیمار شدن، لنین آن اندازه فرصت داشت که پس از کودتای اکتبر 1917 میلادی دیکتاتوری حزبش را بر جمهوری نوپای روسیه تحمیل کند.
ولادیمیر ایلیچ اولیانف در روز 10 آوریل سال 1870 میلادی در شهر سیمبیرسک روسیه و در خانواده ای کارمند که از سوی تزار لقب اشرافیت گرفته بود ، متولد شد.
برادر بزرگش الکساندر در روز 11 مه سال 1887 میلادی اندکی پس از مرگ پدرشان به اتهام دست داشتن در توطئه ای علیه تزار به دار آویخته شد.ولادیمیر پس از اعدام برادرش ترک تحصیل کرد.
او در سال های جوانی با نادژدا کروپسکایا ازدواج کرد.نادژدا نیز از یک خانواده بورژوا بود و مانند لنین یک طرفدار جنبش های انقلابی و دکترین مارکس محسوب می شد.
زن و شوهر از سال 1897 تا 1900 میلادی در حاشیه رودخانه لنا سکونت کردند که ولادیمیر لقب خود لنین را از نام این رودخانه الهام گرفت.
در روز 11 فوریه سال 1900 میلادی ، لنین به تبعید به کشور سوئیس رفت و در آن کشور روزنامه «ایسکرا» را تاسیس کرد.
در روز 30 ژوئیه سال 1903 میلادی در شهر بروکسل و در جریان کنگره حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه میان طرفداران لنین و طرفداران مارتوف شکاف افتاد و این حزب به 2 جناح تقسیم شد.
طرفداران لنین خود را بلشویک «به زبان روسی به مفهوم اکثریت» و رقبای خود را بدون هیچ خجالتی منشویک «به مفهوم اقلیت» نامیدند.
در جریان انقلاب سال 1905 میلادی روسیه ، لنین محتاطانه در تبعید باقی ماند.نادژدا همسرش در تمام دوران تبعید همراه او بود.
سرانجام با بروز جنگ جهانی اول ، پایه های سلطنت تزاری که سست بود به لرزه درآمد و در جریان انقلاب فوریه در روسیه جمهوری اعلام شد و کرنسکی به ریاست جمهوری منصوب گردید.
اما ادامه جنگ و ضعف دموکراسی نوپای روسیه موقعیت مناسبی را در اختیار لنین قرار داد تا قدرت را در دست گیرد.
در روز 27 مارس 1917 میلادی در بحبوحه جنگ ، آلمان ها یک قطار زره پوش در اختیار لنین قرار دادند تا به روسیه بازگردد.
لنین چند ماه پس از بازگشت با کودتای بلشویک ها در اکتبر سال 1917 میلادی ، قدرت را در دست گرفت و دیکتاتوری پرولتاریا را بر روسیه تحمیل کرد.
به این ترتیب ، در روز 21 ژانویه سال 1924 میلادی ولادیمیر ایلیچ اولیانف ملقب به لنین ، معمار حکومت کمونیستی روسیه در سن 53 سالگی درگذشت.
جنگ قدرتی که در میان طبقه نخبگان حزب کمونیست در زمان بیماری لنین بر سر جانشینی اش درگرفته بود پس از مرگش شدت یافت.
سرانجام این جوزف استالین فرصت طلب بود که به لطف نقش کلیدی اش در دبیرخانه حزب قدرت را به چنگ آورد و مدتی بعد تصفیه مرگبار رقبایش و بلشویک های قدیمی را آغاز کرد.
باتشکر از تک تک مدیران*
نظر یادتون نره