نیش زنبور نوش داروی بیماری HIV است

[bahare_021]

دانمشندان با آزمایش سیستم ارسال در بشقاب‌های آزمایشگاهی گزارش می‌دهند که این نانوذرات به ویروس می‌چسبند و بدون تخریب سلول‌ها، آن را نابود می‌کنند؛ فناوری که شاید روزی با آزمون‌های بیشتر از ابتلا به HIV در بعضی افراد جلوگیری کند.

آنتونی گومز (Antony Gomes)، فیزیولوژیست دانشگاه کلکته در هند که کاربرد پزشکی زهرها را مطالعه می‌کند، می‌گوید: «قطعا این روشی بدیع است. گزارش اندکی درباره درمان مبتنی بر زهر علیه ویروس‌ها موجود است. این نوع از پژوهش پتانسیل پیشرفت و توسعه محصولات را دارد.»

پژوهشگر پزشکی، جاشوآ هود (Joshua Hood) از دانشگاه واشنگتن در سینت لوئیس و همکارانش نیز تاثیر نانوذرات حامل سم را در آزمایشگاه بر HIV آزمودند و مشاهده کردند که ذرات ترجیحا به HIV قفل شدند و محموله خود را تحویل دادند؛ به این شکل که جزء زهری سمی با نام ملیتین (melittin) حفره‌های روی پوشش پروتئینی محافظ HIV را پر کرد و به شکل چشمگیری میزان ویروس‌ها را کاهش داد.

این پژوهش در نسخه کنونی آنتی‌وایرال تراپی به چاپ رسیده است.
همچنین برونو سارمنتو (Bruno Sarmento) محقق زیست‌فناوری از دانشگاه پورتوی پرتغال می‌گوید: اگر بخواهیم از این دارو استفاده عملی کنیم، هنوز هم باید کارهای بسیاری انجام دهیم.
وی ادامه می‌دهد: باید توجه بسیاری به تولید نانوذرات به روشی قدرتمند و همگن کرد تا یکنواختی دارو حفظ شود.

همچنین او می‌گوید: چنین ژلی نیاز به ویژگی‌های چسبندگی دارد تا مطمئن شویم که نانوذرات در محل درست باقی می‌مانند و از ورود ویروس به جریان خون جلوگیری می‌کنند.