وقتی زمانه جوان است

[akbar66]

وقتی زمانه جوان است
 حس می کنم که جوانم
 آبم که روشن و لغزان
در رودخانه روانم
 حس می کنم که سرا پا
 شور و شتاب و تلاشم

موجم که در دل دریا
جانی پر از هیجانم
فواره ام که به صورت
 همتای بید بلورم
رقصان و شاد و غزلخوان
 پیوسته در فورانم
 دارم هوای دویدن
 همپای باد سبک پو
بر آن سرم که برایم

از آزمون توانم
صد بوسه دارم و یک لب
 کو آن غنچه بچیند
مات از بلوغ بهاری در برگ ریز خزانم
سیاره یی که زمین است
خواهم که سعد بچرخد
وز نحس دور بماند
 این جرم و آن دگرانم

چشمم به راه که پیکی
 با صلحنامه دراید
جنگ یهود و مسلمان
 آتش فکنده به جانم
 من جز یگانه ندیدم
 پروردگار جهان را
هم جز یگانه نیامد
 در دیده خلق جهانم
 ای هر که نام و به هر جا
 پیشانی از تو لب از من

 بگذار از دل تنگت
 شیطان و کینه برانم