درگیری ایران و پژاک

[☪爪尺.山丨几几乇尺☪]

به نام خالق هستی

درگیری ایران و پژاک (به انگلیسی: Iran–PJAK conflict)، یا جنگ جمهوری اسلامی ایران و حزب حیات آزاد کردستان یک درگیری مسلحانه بین جمهوری اسلامی ایران و گروه تروریستی حزب حیات کردستان آزاد (پژاک)، در سال ۲۰۰۴ است. شروع آن با حملات در استان کردستان ایران و دیگر مناطق کردنشین، یا وابسته به حزب کارگران کردستان در ترکیه بود.[۱۲] پس از درگیری بزرگ در تابستان سال ۲۰۱۱، با ادعای پیروزی جمهوری اسلامی ایران و پایان دادن پژاک به تمام عملیات مسلحانه از ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۱ بین طرفین آتش‌بس شد. از آن زمان، چند حادثه خشونت بار، از جمله برخورد بانه در دسامبر ۲۰۱۱ و برخورد دیگری در آوریل ۲۰۱۲ رخ داده است. در سال ۲۰۱۳، درگیری تازه‌ای، از جمله درگیری‌ها در ماه مه ۲۰۱۳، نبرد اوت در منطقه مرزی سردشت و حوادث بیشتری در ماه اکتبر رخ داد.

بخشی از جدایی‌خواهی کردها از ایران



تاریخ ۱ آوریل ۲۰۰۴ – اکنون
(مرحله اصلی ۲۰۰۵–۱۱)
(۱۶ سال، ۶ ماه، ۱ هفته و ۱ روز)
مکان استان آذربایجان غربی، استان کردستان، استان ایلام و استان کرمانشاه در ایران، کردستان عراق در عراق و استان آغری در ترکیه
وضعیت
در حال ستیزه:[۱]

اولین آتش‌بس در ماه سپتامبر سال ۲۰۱۱، به عنوان پیروزی دولت ایران، در حالی که گفته می‌شود پژاک از خاک ایران عقب‌نشینی کردند.[۲]
پژاک مواضع خود را در سراسر مرز ایران و عراق اعزام کرد.[۳]
درگیری‌های پراکنده در ۲۰۱۳–۲۰۱۵
درگیری شدید در ۲۰۱۶


ایران تیپ۴۸استان کهگیلویه و بویراحمد یگان ویژه صابرین تهران

پشتیبانی شده توسط:
ترکیه

در برابر

پژاک (PJAK)



فرماندهان و رهبران
جاری:

ایران سید علی خامنه‌ای (۲۰۰۴–اکنون)
ایران محمدحسین باقری (۲۰۱۶–اکنون)
ایران حسین سلامی (۲۰۱۹–اکنون)
ایران سید عبدالرحيم موسوى (۲۰۰۵–اکنون)
ایران حسین اشتری (۲۰۱۵–اکنون)
سابق:
ایران حسن فیروزآبادی (۲۰۰۴–۲۰۱۶)
ایران سيد عطاالله صالحى (۲۰۰۴–۲۰۰۵)
ایران سید یحیی رحیم‌صفوی (۲۰۰۴–۲۰۰۷)
ایران اسماعیل احمدی‌مقدم (۲۰۰۵–۲۰۱۵)
ایران علی عبداللهی علی‌آبادی (۲۰۰۵)
ایران محمدباقر قالیباف (۲۰۰۴–۲۰۰۵)


پژاک:
عبدالرحمن حاجی‌احمدی (۲۰۰۴–۲۰۱۱)
مجید کاویان †
مراد کاراساک †
آگیری رجهیلت
زانار آگری
احسان واریا
عاکف زاگرس
گلستان دوگان

رسیت اهکندی (اسیر)


.....


قوا
۵٬۰۰۰ مستقر[۴]

۱۵٬۰۰۰ (با توجه به پژاک)[۵]
۶۰۰[۶]–۱٬۰۰۰[۷][۸] مبارز

۲٬۰۰۰[۹]–۳٬۰۰۰[۱۰] مبارز (با توجه به پژاک).

تلفات:

ادعای پژاک
۵۳۹ کشته شده (۵۳۶ نفر از سپاه پاسداران، ۳ نفر از افسران پلیس)
سرنگونی ۱ هلیکوپتر (۲۰۰۴–۱۴)
ادعای جمهوری اسلامی ایران


۶۴ کشته شده در بیانیه ایران


کل: ۶۶۹–۹۷۹+ مرگ و میر:
۴۲۹–۶۷۳ مرگ و میر[۱۱] (داده اوپسالا ۲۰۰۵–۰۹، ۲۰۱۱)
۶۶۹–۹۷۹ تلفات (۲۰۰۴–۱۵)



عکس مبارزان پژاک(تصویر VOA)


در راستای اهداف پ ک ک ترکیه، رهبران پژاک می‌گویند هدف بلند مدت آنها ایجاد یک منطقه خودمختار کردستان در دولت ایران است.[۱۳] به طور عمده برای جایگزینی حاکمیت دینی متمرکز ایران با یک دولت دموکراتیک و فدرال، که در آن خود حاکم آن هستند با همه اقلیت‌های قومی ایران، از جمله عرب‌های سنی، آذری‌ها، و کردها.[۱۴] برخی با این حال پژاک را به عنوان یک سازمان جدایی طلب می‌دانند که به دنبال یک متارکه کامل مناطق کردنشین از ایران و اتحاد با مناطق مجاور کرد در عراق، ترکیه و سوریه است.

یک درگیری شدید هم در تاریخ ۱۸ آوریل ۲۰۱۶ صورت گرفت.


منبع : دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
ویکی پدیا