12-11-2014، 10:00
عمارت کلاه فرنگی از جمله آثار دوره قاجاریه شهر رشت است و در ضلع جنوبی باغ محتشم این شهر قرار دارد.
این عمارت بنایی فاخر و به یادگار مانده از اواخر دوران قاجار است و چون در باغ محتشم ساخته شده از جمله جاذبههای دیدنی شهر رشت به حساب میآید.
عمارت کلاه فرنگی دارای 4 طبقه است اما از بیرون به نظر میآید که 3 طبقه دارد. طبقات اول و دوم هر یک دارای دو اتاق است و این اتاقها هر یک به وسیله پنجرههایی نورگیری داخلی و تهویه مناسب را در فصل گرم سال فراهم میکنند.
بلندترین اتاق این عمارت هشتگوش و از هر سو دارای پنجرههایی است که رو به باغ باز میشود و مصالح به کار رفته در آن آجر، چوب و گچ است.
مصالح به کار رفته در بنا از جنس آجر و چوب بوده و بام آن به صورت خرپشته ای و پوشش آن از جنس سفال خمره ای تعبیه شده،که در زیر آن سفال هایی قرار گرفته اند که کار آنها عایق بندی گرمایی و سرمایی ساختمان و نگه داری سفال می باشد.
دور تا دور ساختمان در طبقه اول به صورت ایوان و در طبقه دوم به صورت بالکنی چوبی است، که 68 ستون بالکن بام ساختمان را مهار کرده، دامنه ساختمان از سر شیرهایی چوبی ساخته شده که به صورت دو پوش است که برای جلوگیری از ریزش برف و باران به داخل ساختمان طول آن را بلند گرفته اند.
این بنا در گذشته محل سکونت تابستانی حکام و فرمانداران شهر بود که با توجه به تغییر شرایط اجتماعی جامعه مورد بهرهبرداریهای گوناگون از جمله خانه شطرنج شهر- رستوران پارک و غیره گردیده. این عمارت بعدها توسط میراث فرهنگی گیلان تبدیل به مرکز آموزش هنرهای سنتی در سطوح استان شد.
از عوامل تزئینی بنا میتوان به عواملی چون سرشیرها – اشک های جلو دامنه ی بنا – دستک ها و نرده ی بالکن اشاره کرد.
عمارت کلاه فرنگی در سال 1375 توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با شماره 1764 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
این عمارت بنایی فاخر و به یادگار مانده از اواخر دوران قاجار است و چون در باغ محتشم ساخته شده از جمله جاذبههای دیدنی شهر رشت به حساب میآید.
عمارت کلاه فرنگی دارای 4 طبقه است اما از بیرون به نظر میآید که 3 طبقه دارد. طبقات اول و دوم هر یک دارای دو اتاق است و این اتاقها هر یک به وسیله پنجرههایی نورگیری داخلی و تهویه مناسب را در فصل گرم سال فراهم میکنند.
بلندترین اتاق این عمارت هشتگوش و از هر سو دارای پنجرههایی است که رو به باغ باز میشود و مصالح به کار رفته در آن آجر، چوب و گچ است.
مصالح به کار رفته در بنا از جنس آجر و چوب بوده و بام آن به صورت خرپشته ای و پوشش آن از جنس سفال خمره ای تعبیه شده،که در زیر آن سفال هایی قرار گرفته اند که کار آنها عایق بندی گرمایی و سرمایی ساختمان و نگه داری سفال می باشد.
دور تا دور ساختمان در طبقه اول به صورت ایوان و در طبقه دوم به صورت بالکنی چوبی است، که 68 ستون بالکن بام ساختمان را مهار کرده، دامنه ساختمان از سر شیرهایی چوبی ساخته شده که به صورت دو پوش است که برای جلوگیری از ریزش برف و باران به داخل ساختمان طول آن را بلند گرفته اند.
این بنا در گذشته محل سکونت تابستانی حکام و فرمانداران شهر بود که با توجه به تغییر شرایط اجتماعی جامعه مورد بهرهبرداریهای گوناگون از جمله خانه شطرنج شهر- رستوران پارک و غیره گردیده. این عمارت بعدها توسط میراث فرهنگی گیلان تبدیل به مرکز آموزش هنرهای سنتی در سطوح استان شد.
از عوامل تزئینی بنا میتوان به عواملی چون سرشیرها – اشک های جلو دامنه ی بنا – دستک ها و نرده ی بالکن اشاره کرد.
عمارت کلاه فرنگی در سال 1375 توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با شماره 1764 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.