16-06-2012، 2:02
پروستات، غده ای است که به طور طبیعی در زیر مثانه واقع شده و مختص مردان است، زنان فاقد پروستات هستند. مجرای ادرار از میان پروستات رد شده و وظیفه پروستات تولید قسمتی از مایع منی است. پروستات در توانایی جنسی نقشی نداشته و از روی سطح شکم قابل لمس نیست. از ۴۵ تا ۵۰ سالگی پروستات در تمام مردان شروع به رشد خوش خیم و بزرگ شدن می کند.
● التهاب پروستات
این بیماری اکثرا در سنین جوانی و زیر ۵۰ سالگی دیده شده و انواع میکروبی و غیرمیکروبی داشته که اکثریت موارد آن نوع غیرمیکروبی است و علایم آن مبهم و غیراختصاصی بوده و شامل درد ناحیه زیر شکم یا بین پاها، درد لگن، سوزش ادرار، کاهش جریان ادرار، تکرر ادرار است. این بیماری طولانی مدت بوده و عوامل روحی در تشدید یا تخفیف بیماری موثر بوده. اکثریت بیماران مراجعات مکرر به پزشکان مختلف داشته و از لحاظ روحی تحت فشار هستند. نکته مهم در درمان این بیماران، اطمینان دادن به بی خطری این بیماری و نیز عدم ارتباط آن با سرطان پروستات و بزرگی خوش خیم پروستات در سنین بالا است.
● بزرگی خوش خیم پروستات
همان طور که قبلا گفته شد، پروستات از ۴۵ ۵۰ سالگی شروع به رشد خوش خیم می کند که این امر در تمام مردان اتفاق می افتد ولی شدت آن و نیز علایمی که ایجاد می کند، متغیر است. قبلا نیز گفته شد که مجرای ادراری در مردان از میان پروستات عبور می کند، در نتیجه موقعی که پروستات شروع به رشد و بزرگ تر شدن کند، ایجاد انسداد در مسیر مجرای ادرار کرده و علایم خاص خود را تولید می کند. علایم بزرگ شدن پروستات شامل: تاخیر در شروع ادرار، کاهش فشار ادرار (کاهش پرتاب ادرار)، طول کشیدن زمان ادرار کردن، عدم قطع سریع در خاتمه ادرار کردن، احساس عدم تخلیه کامل مثانه، تکرر ادرار روزانه و شبانه، سوزش ادرار، وجود خون در ادرار، احتباس حاد جریان ادرار و عفونت ادراری. یک نکته مهم در مورد علایم بیماری شدت علایم و تنوع آن است و لزوما هر بیمار همه علایم را می تواند از خود بروز ندهد.
● عوارض بزرگ شدن خوش خیم پروستات
گذشته از علایم مزاحمی که این بیماری تولید می کند، خطرناک ترین و مهم ترین عارضه ای که این بیماری می تواند تولید کند، انسداد تدریجی در مسیر خروج ادرار از کلیه ها و از کار انداختن کلیه ها بوده که این مساله به خصوص در بیماران با سطح اجتماعی بالاتر دیده شده که علایم، خیلی شدید نبوده و حتی می تواند منجر به نارسایی و از کار افتادن دایمی کلیه ها شود. خون ریزی های شدید مثانه که با دفع لخته همراه بوده و نیز عفونت های مکرر سیستم ادراری از دیگر عوارض مهم این بیماری است.
● بررسی بیماران
اولین نکته، شدت علایم و میزان مزاحمتی است که این علایم در مسیر طبیعی زندگی این بیماران تولید می کند. از لحاظ کارهای آزمایشگاهی حتما انجام آزمایش PSA، اندازه گیری اندکس پروستات و نیز سونوگرافی از کلیه ها و لگن و نیز تعیین باقیمانده ادرار در آن ضروری است. نکته دیگر اینکه چون بیماری تنگی برای ادرار، علایم آن مشابه بزرگ شدن پروستات است، قبل از شروع درمان باید مجرای ادرار بررسی شود.
● درمان
درمان شامل درمان دارویی و درمان غیردارویی است که درمان غیردارویی خود به دو دسته درمان های غیرتهاجمی و تهاجمی تقسیم می شود. یک مساله مهم قبل از شروع درمان (هر نوع آن)، وجود علایم یا عوارض بیماری در فرد است و صرف بزرگ بودن پروستات دلیلی برای شروع درمان حتی درمان دارویی نیست؛ درمان دارویی شامل استفاده از دو دسته دارو است که یک دسته آن مجرای ادرار را بازتر کرده و در نتیجه جریان ادرار بهتر می شود و دسته دوم کمک به کوچک تر شدن پروستات کرده و البته این دسته دارو (دومی) باید برای مدت طولانی مصرف شود، تا تاثیر آن معلوم شود. در مورد رژیم غذایی این بیماران یک نکته مهم این است که در این بیماران از مصرف مایعات در ساعات شب باید پرهیز کرده و همین طور باید از مصرف مقدار زیادی مایع به صورت یک باره و ناگهانی و همین طور داروهای ضد آبریزش بینی و قرص ایمی پیرامین اجتناب کنند.
● التهاب پروستات
این بیماری اکثرا در سنین جوانی و زیر ۵۰ سالگی دیده شده و انواع میکروبی و غیرمیکروبی داشته که اکثریت موارد آن نوع غیرمیکروبی است و علایم آن مبهم و غیراختصاصی بوده و شامل درد ناحیه زیر شکم یا بین پاها، درد لگن، سوزش ادرار، کاهش جریان ادرار، تکرر ادرار است. این بیماری طولانی مدت بوده و عوامل روحی در تشدید یا تخفیف بیماری موثر بوده. اکثریت بیماران مراجعات مکرر به پزشکان مختلف داشته و از لحاظ روحی تحت فشار هستند. نکته مهم در درمان این بیماران، اطمینان دادن به بی خطری این بیماری و نیز عدم ارتباط آن با سرطان پروستات و بزرگی خوش خیم پروستات در سنین بالا است.
● بزرگی خوش خیم پروستات
همان طور که قبلا گفته شد، پروستات از ۴۵ ۵۰ سالگی شروع به رشد خوش خیم می کند که این امر در تمام مردان اتفاق می افتد ولی شدت آن و نیز علایمی که ایجاد می کند، متغیر است. قبلا نیز گفته شد که مجرای ادراری در مردان از میان پروستات عبور می کند، در نتیجه موقعی که پروستات شروع به رشد و بزرگ تر شدن کند، ایجاد انسداد در مسیر مجرای ادرار کرده و علایم خاص خود را تولید می کند. علایم بزرگ شدن پروستات شامل: تاخیر در شروع ادرار، کاهش فشار ادرار (کاهش پرتاب ادرار)، طول کشیدن زمان ادرار کردن، عدم قطع سریع در خاتمه ادرار کردن، احساس عدم تخلیه کامل مثانه، تکرر ادرار روزانه و شبانه، سوزش ادرار، وجود خون در ادرار، احتباس حاد جریان ادرار و عفونت ادراری. یک نکته مهم در مورد علایم بیماری شدت علایم و تنوع آن است و لزوما هر بیمار همه علایم را می تواند از خود بروز ندهد.
● عوارض بزرگ شدن خوش خیم پروستات
گذشته از علایم مزاحمی که این بیماری تولید می کند، خطرناک ترین و مهم ترین عارضه ای که این بیماری می تواند تولید کند، انسداد تدریجی در مسیر خروج ادرار از کلیه ها و از کار انداختن کلیه ها بوده که این مساله به خصوص در بیماران با سطح اجتماعی بالاتر دیده شده که علایم، خیلی شدید نبوده و حتی می تواند منجر به نارسایی و از کار افتادن دایمی کلیه ها شود. خون ریزی های شدید مثانه که با دفع لخته همراه بوده و نیز عفونت های مکرر سیستم ادراری از دیگر عوارض مهم این بیماری است.
● بررسی بیماران
اولین نکته، شدت علایم و میزان مزاحمتی است که این علایم در مسیر طبیعی زندگی این بیماران تولید می کند. از لحاظ کارهای آزمایشگاهی حتما انجام آزمایش PSA، اندازه گیری اندکس پروستات و نیز سونوگرافی از کلیه ها و لگن و نیز تعیین باقیمانده ادرار در آن ضروری است. نکته دیگر اینکه چون بیماری تنگی برای ادرار، علایم آن مشابه بزرگ شدن پروستات است، قبل از شروع درمان باید مجرای ادرار بررسی شود.
● درمان
درمان شامل درمان دارویی و درمان غیردارویی است که درمان غیردارویی خود به دو دسته درمان های غیرتهاجمی و تهاجمی تقسیم می شود. یک مساله مهم قبل از شروع درمان (هر نوع آن)، وجود علایم یا عوارض بیماری در فرد است و صرف بزرگ بودن پروستات دلیلی برای شروع درمان حتی درمان دارویی نیست؛ درمان دارویی شامل استفاده از دو دسته دارو است که یک دسته آن مجرای ادرار را بازتر کرده و در نتیجه جریان ادرار بهتر می شود و دسته دوم کمک به کوچک تر شدن پروستات کرده و البته این دسته دارو (دومی) باید برای مدت طولانی مصرف شود، تا تاثیر آن معلوم شود. در مورد رژیم غذایی این بیماران یک نکته مهم این است که در این بیماران از مصرف مایعات در ساعات شب باید پرهیز کرده و همین طور باید از مصرف مقدار زیادی مایع به صورت یک باره و ناگهانی و همین طور داروهای ضد آبریزش بینی و قرص ایمی پیرامین اجتناب کنند.