بازی آنلاین
آپلود عکس
22-12-2013، 19:46
(آخرین ویرایش در این ارسال: 22-12-2013، 19:46، توسط Mohammad 77.)
داستان فیلم :
psycho-anthony-perkins-
منشی سی و چند ساله پس از اینکه مقدار زیادی پول از کارفرمای خود می دزدد از شهر فرار می کند و در متل « بیتز » که صاحب آن جوانی بنام « نورمن بیتز » است مخفی می شود اما او در همان شب اول به طرز فجیعی در متل کشته می شود و...
کارگردان :
آلفرد هیچکاک: در خانواده بشدت کاتولیک بریتانیایی بدنیا آمد. پدرش سبزی فروش بود. پدرش هیچ ( نام مستعار آلفرد هیچکاک ) را به مدرسه مذهبی فرستاد. اولین شغل او پس از دبیرستان کارمندی در شرکت تلگراف « هنری » بود. در همین سال ها بود که هیچ به لطف سینما رفتن های مکرر عاشق سینما شد. در سال 1920 مطلع شد که در لندن استدیویی قرار است افتتاح شود او توانست در این استدیو شغل طراحی تیتراژ را بر عهده بگیرد و برای دو سال در همین زمینه فعالیت کند. اولین تجربه نصفه و نیمه کارگردانی او وقتی کلید خورد که کارگردان فیلم « همیشه به همسرت بگو » مریض شد و استدیو از او خواست تا فیلم را به پایان برساند. رئیس استدیو از کار او خوشش آمد و به او فرصتی داد تا بر صندلی کارگردانی فیلم « شماره 13 » بنشیند. هر چند قبل از اینکه فیلم تکمیل شود استدیو در بریتانیا تعطیل شد ولی این به تجربه خوبی برای هیچ بدل گشت.
2بعد از تعطیلی استدیو هیچ توسط « مایکل بالکن » بعنوان دستیار کارگردان استدیو « گینزبورگ » استخدام شد. اما او فقط به دستیاری بسنده نکرد و کار را بعنوان نویسنده، کارگردان هنری و طراح تیراژ نیز شروع کرد. پس از همکاری های بسیار با این استدیو فرصتی فراهم شد تا او فیلم آمریکایی – آلمانی « باغ لذت » را در سال 1925 کارگردانی کند. و بالاخره این فیلم تبدیل به مجوز ورودش به عالم کارگردان ها شد. او در آلمان تحت تاثیر مکتب « اکسپرسیونیسم » یا همان « هیجان نمایی » قرار گرفت و کار هایش را به این سمت معطوف کرد. هیچ با 50 سال سابقه کارگردانی توانست خود را بعنوان اسطوره کارگردانی فیلم های جنایی معمایی ماندگار کند.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
بازیگران :
آنتونی پرکینز:
در 4 آوریل 1932 در نیویورک بدنیا آمد.
دو پسر به نام های « اُز » و « الویس » دارد.
همسر و مادر دو فرزندش « بری برنسون » از قربانیان فاجعه 11 سپتامبر 2001 است.
در کالج « وینتر پارک » فلوریدا مشغول تحصیل بود ولی هیچ وقت تحصیلات را به پایان نرساند در عوض مدرک افتخاری دریافت کرد.
در دبیرستان اعیانی « باکینگهام » ایالات متحده درس خوانده. بسیاری از هنرمندان مشهور دیگر نیز در این دبیرستان تحصیل کرده اند.
تک فرزند بود.
بر خلاف اکثر آمریکایی ها که یک اسم میانی دارد والدینش به او اسم میانی نداده اند.
در 4 سپتامبر سال 1992 از دنیا رفت.3
جسدش سوزانده شد.
در روی جعبه خاکسترش نوشته شده: « مرا حبس نکنید »
طی دهه های 50 تا 70 بطور متناوب در نیویورک روان درمانی می شده.
قرار شد در یکی از اپیزود های کارتون « سیمپسونز » از صدایش در نقش دندانپزشک استفاده شود ولی قبل از شروع کار از دنیا رفت.
دو بار برای جوایز تئاتر « تونی » نامزد شد.
طرفدار بزرگ « اورسون ولز » بود و می خواست درباره ولز کتابی بنویسد اما بعدا از ترس اینکه ولز را نارحت کند نوشتن کتاب را رها کرد. ولز بعد ها در این باره گفته بود که خیلی علاقه داشته کارش را بخواند.
شخصیتش اش در « روانی » از طرف مجله « پرییر » چهارمین کاراکتر بزرگ سینما نام گرفته.
طی ساخته شدن فیلمی در سال 1970 با « ویکتوریا پرینسیپال » رابطه داشته.
برای نقش « روح » در نمایش معروف « روح اپرا » در نظر گرفته شده بود ولی نقش به او نرسید.4
« چارلز واینکاف » در سال 1996 کتابی در باره او نوشت. در این کتاب او جزئیات شخصیتی پرکینز را مورد کنکاش قرار داد. و بار اولین بار بحث همجنسگرایی او را علنی کرد. حتی او از این هم فراتر رفت و دقیقا در کتاب مبتلا به ایدز بودن پرکینز را توضیح داد و نوشت پرکینز در جریان فیلم « روانی 3 » فهمید که ایدز دارد. پرکینز خود وقتی مقاله ای در روزنامه درباره ایدز خواند متوجه بیماری اش شد. تقریبا تا زمان مرگش به جز همسرش هیچکس نمی دانست او مبتلا به ایدز است.
طرفدار « الویس پریسلی » بود برای همین نام فرزندش را الویس گذاشت.
در 1984 در فرودگاه هیترو لندن بدلیل حمل ماریجوانا و قرص ال اس دی دستگیر شد.
دو ستاره در پیاده روی شهرت هالیوود دارد. یکی برای فعالیت های تلویزیونی یکی برای فعالیت های سینمایی.
دوست « وودی آلن » بود.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
جنت لی:
دبیرستان را در 15 سالگی تمام کرد.
بطور اتفاقی با دیده شدن عکسش روی میز کار پدرش توسط بازیگری به تست بازیگری دعوت شد.5
پدر و مادرش هر دو در پیست اسکی کار می کردند.
4 بار ازدواج کرد.
برای حضور کوتاه در فیلم « روانی » نامزد دریافت گلدن گلاب و اسکار شد.
از شوهر سومش دو فرزند دارد.
فیلم « لمس شیطان » را با دست شکسته بازی کرده.
در سال 1995 جزو جذاب ترین ستاره های تاریخ سینما قرار گرفت.
در 14 سالگی با دوست پسرش از خانه فرار کرد. این دو بعدا ازدواج کردند ولی ازدواجشان باطل اعلام شد.
هنوز سی سالش هم نشده بود که با تونی کورتیس سومین شوهرش ازدواج کرد.
صاحب ستاره در پیاده رو مشاهیر است.
طرفدار حزب دموکرات بوده.
برای فیلم روانی 25000 دلار دستمزد گرفته بود.
4 کتاب نوشته است.
در سال 2004 در خانه اش در بورلی هیلز درگذشت.
نکاتی که درباره « روانی » نمی دانید :
6برای نقش ماریون « لانا ترنر » نیز در نظر گرفته شده بود.
هیچ امتیاز رمان روانی را از نویسنده اش « رابرت بلاک » فقط در ازای 9000 دلار خریداری کرده بود.
از جمله دلایلی که هیچ فیلم را سیاه و سفید ساخت این بود که فکر می کرد با رنگی بودن آن، فیلم زیادی خون آلود و وحشی بنظر می آید اما علت عمده این بود که او می خواست فیلم هر قدر ممکن است ارزان آب بخورد!
هیچ در طی ساخت فیلم فکر می کرد اگر « بی مووی » های ( فیلم های درجه دو هالیوود ) کم خرج در باکس آفیس موفق می شدند، پس یک فیلم خیلی خوب کم خرج می توانست خیلی بهتر از آنها در گیشه عمل کند.
این آخرین فیلم سیاه و سفید هیچ بود.
در مرحله فیلمبرداری در استدیو فیلم به نام « پروداکشن 9401 » یا « ویمپ » شناخته می شد. ویمپ فامیلی فیلمبردار بود.
فیلم فقط 800.000 دلار خرج برداشت ولی در گیشه 40 میلیون دلار فروش کرد.
هیچ برای کم کردن هزینه از اکیپ سریال تلویزیونی اش « هیچکاک تقدیم می کند » استفاده کرد.
قبل از این فیلم، هیچکاک در نظر داشت فیلمی با حضور « آدری هپبورن » بسازد ولی پروژه لغو شد.
7« والت دیسنی » بعد از دیدن روانی اجازه نداد هیچکاک فیلم بعدی اش را در دیسنی لند بسازد چون بقول خودش فیلم حال بهم زنی مثل روانی را هیچکاک ساخته بود.
روانی آخرین فیلم آلفرد هیچکاک در پارامونت بود او بعد از آن همکاری با « یونیورسال » را شروع کرد. در واقع وقتی فیلمبرداری شروع شد آلفرد دفترش را به یونیورسال انتقال داد و کماکان نیز صاحب فیلم یونیورسال است ولی لوگو پارامونت هنوز هم روی فیلم باقی مانده.
بر اساس نوشته های « استفان ربلو » درباره روانی و هیچکاک؛ هیچ از بازی « جان گوین » بازیگر نقش سم در روانی اصلا راضی نبوده و چند بار گفته او مثل یک تیکه چوپ می ماند!
در ابتدای فیلم کاراکتر ماریون کیف سفید دارد چون او معصوم است اما پس از دزدی کردن کیفش سیاه می شود برای اینکه او دیگر گناهکار محسوب می شد. این یکی از جزئیاتی بود که هیجکاک عمدا در فیلم کار گذاشته بود.
اولین فیلم آمریکایی است که کشیده شده سیفون را نشان می دهد!
« مجله انترتیمنت ویکلی » این فیلم را هفتمین فیلم ترسناک کلا دوران ها میداند.
در رمان نام کاراکتر زن « ماری کرین » بود نه ماریون اما پس از اینکه فهمیدند دو نفر به اسم « ماری کرین » واقعا در فونیکس زندگی میکنند نام کاراکتر را عوض کردند.
لباس هایی که جنت لی در فیلم پوشید و در کمد لباسش بود همگی از فروشگاه های معمولی از سطح شهر خریداری شده بودند. چون هیچکاک به رئالیسم معتقد بود و می گفت باید لباس ها طوری انتخاب شود که در حد توان خرید یک منشی معمولی باشد.
8اولین سکانسی که فیلمبرداری شد سکانسی بود که ماشین ماریون توسط پلیس نگه داشته می شود.
وقتی عوامل فیلم اولین بار دور هم در استدیو جمع شدند هیچ آنها را مجبور کرد تا دست راست خود را بلند کنند و سوگندی مبنی بر اینکه هیچ گونه اطلاعاتی از فیلم به خبرنگارها و رسانه ها درز نخواند داد یاد کنند.
هیچکاک در ابتدای کار صفحات پایانی فیلمنامه را به کسی نداد تا آخر فیلم لو نرود.
در سکانسی که نورمن از روزنه اتاق ماریون را دید می زند هیچکاک برای دادن جلوه ای خاص به فیلم از لنز 50 میلی متری برای دوربین 35 میلی متری استفاده کرد.
آنتونی پرکینز برای این فیلم 40000 دلار دستمزد دریافت می کرد این همان مقداری است که ماریون از کارفرمایش دزدید!
شعار فیلم « بهترین دوست یه پسر مادرشه » از طرف انیستیتو فیلم آمریکا جزو صد شعار برتر تاریخ سینما انتخاب شده.
تقریبا در تمام طبقه بندی های جهان جزو یکی از بهترین فیلم های تاریخ است.
هیچکاک می خواست بجای موسیقی متن اورکستر کلاسیک از موسیقی جاز استفاده کند ولی بعدا منصرف شد.
هیچ آنقدر از موسیقی متن راضی بود که دستمزد موسیقی ساز را دوبرابر کرد و معتقد بود 33 درصد تاثیر فیلم در اثر همین موسیقی است.
فیلمبرداری در 30 روز انجام شد.9
در رمان ماریون و سم در یک کشتی با هم آشنا می شوند و از هم دور می مانند.
روانی بیشترین فروش را در بین کل فیلم های هیچکاک داشته.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
دیالوگ های فراموش نشدنی :
ماریون کرین: با دوستات بیرون می ری؟
نورمن بیتس: بهترین دوست یک پسر مادرشه
ماریون : چرا مادرت رو تنها نمیذاری ؟
نورمن : مادر من مریض و تنهاست ، اگه من برم آتیش بخاری ها خاموش میشه ، خونه مثل قبرستون سرد و تاریک میشه ، اگه یه نفر کسی رو دوست داشته باشه هیچوقت تنهاش نمیذاره ، حتی اگه ازش متنفر باشه ...
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
psycho-anthony-perkins-
منشی سی و چند ساله پس از اینکه مقدار زیادی پول از کارفرمای خود می دزدد از شهر فرار می کند و در متل « بیتز » که صاحب آن جوانی بنام « نورمن بیتز » است مخفی می شود اما او در همان شب اول به طرز فجیعی در متل کشته می شود و...
کارگردان :
آلفرد هیچکاک: در خانواده بشدت کاتولیک بریتانیایی بدنیا آمد. پدرش سبزی فروش بود. پدرش هیچ ( نام مستعار آلفرد هیچکاک ) را به مدرسه مذهبی فرستاد. اولین شغل او پس از دبیرستان کارمندی در شرکت تلگراف « هنری » بود. در همین سال ها بود که هیچ به لطف سینما رفتن های مکرر عاشق سینما شد. در سال 1920 مطلع شد که در لندن استدیویی قرار است افتتاح شود او توانست در این استدیو شغل طراحی تیتراژ را بر عهده بگیرد و برای دو سال در همین زمینه فعالیت کند. اولین تجربه نصفه و نیمه کارگردانی او وقتی کلید خورد که کارگردان فیلم « همیشه به همسرت بگو » مریض شد و استدیو از او خواست تا فیلم را به پایان برساند. رئیس استدیو از کار او خوشش آمد و به او فرصتی داد تا بر صندلی کارگردانی فیلم « شماره 13 » بنشیند. هر چند قبل از اینکه فیلم تکمیل شود استدیو در بریتانیا تعطیل شد ولی این به تجربه خوبی برای هیچ بدل گشت.
2بعد از تعطیلی استدیو هیچ توسط « مایکل بالکن » بعنوان دستیار کارگردان استدیو « گینزبورگ » استخدام شد. اما او فقط به دستیاری بسنده نکرد و کار را بعنوان نویسنده، کارگردان هنری و طراح تیراژ نیز شروع کرد. پس از همکاری های بسیار با این استدیو فرصتی فراهم شد تا او فیلم آمریکایی – آلمانی « باغ لذت » را در سال 1925 کارگردانی کند. و بالاخره این فیلم تبدیل به مجوز ورودش به عالم کارگردان ها شد. او در آلمان تحت تاثیر مکتب « اکسپرسیونیسم » یا همان « هیجان نمایی » قرار گرفت و کار هایش را به این سمت معطوف کرد. هیچ با 50 سال سابقه کارگردانی توانست خود را بعنوان اسطوره کارگردانی فیلم های جنایی معمایی ماندگار کند.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
بازیگران :
آنتونی پرکینز:
در 4 آوریل 1932 در نیویورک بدنیا آمد.
دو پسر به نام های « اُز » و « الویس » دارد.
همسر و مادر دو فرزندش « بری برنسون » از قربانیان فاجعه 11 سپتامبر 2001 است.
در کالج « وینتر پارک » فلوریدا مشغول تحصیل بود ولی هیچ وقت تحصیلات را به پایان نرساند در عوض مدرک افتخاری دریافت کرد.
در دبیرستان اعیانی « باکینگهام » ایالات متحده درس خوانده. بسیاری از هنرمندان مشهور دیگر نیز در این دبیرستان تحصیل کرده اند.
تک فرزند بود.
بر خلاف اکثر آمریکایی ها که یک اسم میانی دارد والدینش به او اسم میانی نداده اند.
در 4 سپتامبر سال 1992 از دنیا رفت.3
جسدش سوزانده شد.
در روی جعبه خاکسترش نوشته شده: « مرا حبس نکنید »
طی دهه های 50 تا 70 بطور متناوب در نیویورک روان درمانی می شده.
قرار شد در یکی از اپیزود های کارتون « سیمپسونز » از صدایش در نقش دندانپزشک استفاده شود ولی قبل از شروع کار از دنیا رفت.
دو بار برای جوایز تئاتر « تونی » نامزد شد.
طرفدار بزرگ « اورسون ولز » بود و می خواست درباره ولز کتابی بنویسد اما بعدا از ترس اینکه ولز را نارحت کند نوشتن کتاب را رها کرد. ولز بعد ها در این باره گفته بود که خیلی علاقه داشته کارش را بخواند.
شخصیتش اش در « روانی » از طرف مجله « پرییر » چهارمین کاراکتر بزرگ سینما نام گرفته.
طی ساخته شدن فیلمی در سال 1970 با « ویکتوریا پرینسیپال » رابطه داشته.
برای نقش « روح » در نمایش معروف « روح اپرا » در نظر گرفته شده بود ولی نقش به او نرسید.4
« چارلز واینکاف » در سال 1996 کتابی در باره او نوشت. در این کتاب او جزئیات شخصیتی پرکینز را مورد کنکاش قرار داد. و بار اولین بار بحث همجنسگرایی او را علنی کرد. حتی او از این هم فراتر رفت و دقیقا در کتاب مبتلا به ایدز بودن پرکینز را توضیح داد و نوشت پرکینز در جریان فیلم « روانی 3 » فهمید که ایدز دارد. پرکینز خود وقتی مقاله ای در روزنامه درباره ایدز خواند متوجه بیماری اش شد. تقریبا تا زمان مرگش به جز همسرش هیچکس نمی دانست او مبتلا به ایدز است.
طرفدار « الویس پریسلی » بود برای همین نام فرزندش را الویس گذاشت.
در 1984 در فرودگاه هیترو لندن بدلیل حمل ماریجوانا و قرص ال اس دی دستگیر شد.
دو ستاره در پیاده روی شهرت هالیوود دارد. یکی برای فعالیت های تلویزیونی یکی برای فعالیت های سینمایی.
دوست « وودی آلن » بود.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
جنت لی:
دبیرستان را در 15 سالگی تمام کرد.
بطور اتفاقی با دیده شدن عکسش روی میز کار پدرش توسط بازیگری به تست بازیگری دعوت شد.5
پدر و مادرش هر دو در پیست اسکی کار می کردند.
4 بار ازدواج کرد.
برای حضور کوتاه در فیلم « روانی » نامزد دریافت گلدن گلاب و اسکار شد.
از شوهر سومش دو فرزند دارد.
فیلم « لمس شیطان » را با دست شکسته بازی کرده.
در سال 1995 جزو جذاب ترین ستاره های تاریخ سینما قرار گرفت.
در 14 سالگی با دوست پسرش از خانه فرار کرد. این دو بعدا ازدواج کردند ولی ازدواجشان باطل اعلام شد.
هنوز سی سالش هم نشده بود که با تونی کورتیس سومین شوهرش ازدواج کرد.
صاحب ستاره در پیاده رو مشاهیر است.
طرفدار حزب دموکرات بوده.
برای فیلم روانی 25000 دلار دستمزد گرفته بود.
4 کتاب نوشته است.
در سال 2004 در خانه اش در بورلی هیلز درگذشت.
نکاتی که درباره « روانی » نمی دانید :
6برای نقش ماریون « لانا ترنر » نیز در نظر گرفته شده بود.
هیچ امتیاز رمان روانی را از نویسنده اش « رابرت بلاک » فقط در ازای 9000 دلار خریداری کرده بود.
از جمله دلایلی که هیچ فیلم را سیاه و سفید ساخت این بود که فکر می کرد با رنگی بودن آن، فیلم زیادی خون آلود و وحشی بنظر می آید اما علت عمده این بود که او می خواست فیلم هر قدر ممکن است ارزان آب بخورد!
هیچ در طی ساخت فیلم فکر می کرد اگر « بی مووی » های ( فیلم های درجه دو هالیوود ) کم خرج در باکس آفیس موفق می شدند، پس یک فیلم خیلی خوب کم خرج می توانست خیلی بهتر از آنها در گیشه عمل کند.
این آخرین فیلم سیاه و سفید هیچ بود.
در مرحله فیلمبرداری در استدیو فیلم به نام « پروداکشن 9401 » یا « ویمپ » شناخته می شد. ویمپ فامیلی فیلمبردار بود.
فیلم فقط 800.000 دلار خرج برداشت ولی در گیشه 40 میلیون دلار فروش کرد.
هیچ برای کم کردن هزینه از اکیپ سریال تلویزیونی اش « هیچکاک تقدیم می کند » استفاده کرد.
قبل از این فیلم، هیچکاک در نظر داشت فیلمی با حضور « آدری هپبورن » بسازد ولی پروژه لغو شد.
7« والت دیسنی » بعد از دیدن روانی اجازه نداد هیچکاک فیلم بعدی اش را در دیسنی لند بسازد چون بقول خودش فیلم حال بهم زنی مثل روانی را هیچکاک ساخته بود.
روانی آخرین فیلم آلفرد هیچکاک در پارامونت بود او بعد از آن همکاری با « یونیورسال » را شروع کرد. در واقع وقتی فیلمبرداری شروع شد آلفرد دفترش را به یونیورسال انتقال داد و کماکان نیز صاحب فیلم یونیورسال است ولی لوگو پارامونت هنوز هم روی فیلم باقی مانده.
بر اساس نوشته های « استفان ربلو » درباره روانی و هیچکاک؛ هیچ از بازی « جان گوین » بازیگر نقش سم در روانی اصلا راضی نبوده و چند بار گفته او مثل یک تیکه چوپ می ماند!
در ابتدای فیلم کاراکتر ماریون کیف سفید دارد چون او معصوم است اما پس از دزدی کردن کیفش سیاه می شود برای اینکه او دیگر گناهکار محسوب می شد. این یکی از جزئیاتی بود که هیجکاک عمدا در فیلم کار گذاشته بود.
اولین فیلم آمریکایی است که کشیده شده سیفون را نشان می دهد!
« مجله انترتیمنت ویکلی » این فیلم را هفتمین فیلم ترسناک کلا دوران ها میداند.
در رمان نام کاراکتر زن « ماری کرین » بود نه ماریون اما پس از اینکه فهمیدند دو نفر به اسم « ماری کرین » واقعا در فونیکس زندگی میکنند نام کاراکتر را عوض کردند.
لباس هایی که جنت لی در فیلم پوشید و در کمد لباسش بود همگی از فروشگاه های معمولی از سطح شهر خریداری شده بودند. چون هیچکاک به رئالیسم معتقد بود و می گفت باید لباس ها طوری انتخاب شود که در حد توان خرید یک منشی معمولی باشد.
8اولین سکانسی که فیلمبرداری شد سکانسی بود که ماشین ماریون توسط پلیس نگه داشته می شود.
وقتی عوامل فیلم اولین بار دور هم در استدیو جمع شدند هیچ آنها را مجبور کرد تا دست راست خود را بلند کنند و سوگندی مبنی بر اینکه هیچ گونه اطلاعاتی از فیلم به خبرنگارها و رسانه ها درز نخواند داد یاد کنند.
هیچکاک در ابتدای کار صفحات پایانی فیلمنامه را به کسی نداد تا آخر فیلم لو نرود.
در سکانسی که نورمن از روزنه اتاق ماریون را دید می زند هیچکاک برای دادن جلوه ای خاص به فیلم از لنز 50 میلی متری برای دوربین 35 میلی متری استفاده کرد.
آنتونی پرکینز برای این فیلم 40000 دلار دستمزد دریافت می کرد این همان مقداری است که ماریون از کارفرمایش دزدید!
شعار فیلم « بهترین دوست یه پسر مادرشه » از طرف انیستیتو فیلم آمریکا جزو صد شعار برتر تاریخ سینما انتخاب شده.
تقریبا در تمام طبقه بندی های جهان جزو یکی از بهترین فیلم های تاریخ است.
هیچکاک می خواست بجای موسیقی متن اورکستر کلاسیک از موسیقی جاز استفاده کند ولی بعدا منصرف شد.
هیچ آنقدر از موسیقی متن راضی بود که دستمزد موسیقی ساز را دوبرابر کرد و معتقد بود 33 درصد تاثیر فیلم در اثر همین موسیقی است.
فیلمبرداری در 30 روز انجام شد.9
در رمان ماریون و سم در یک کشتی با هم آشنا می شوند و از هم دور می مانند.
روانی بیشترین فروش را در بین کل فیلم های هیچکاک داشته.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
دیالوگ های فراموش نشدنی :
ماریون کرین: با دوستات بیرون می ری؟
نورمن بیتس: بهترین دوست یک پسر مادرشه
ماریون : چرا مادرت رو تنها نمیذاری ؟
نورمن : مادر من مریض و تنهاست ، اگه من برم آتیش بخاری ها خاموش میشه ، خونه مثل قبرستون سرد و تاریک میشه ، اگه یه نفر کسی رو دوست داشته باشه هیچوقت تنهاش نمیذاره ، حتی اگه ازش متنفر باشه ...
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
10روانی : Psycho
کارگردان: آلفرد هیچکاک
نویسنده: جوزف استفانو، رابرت بلاک
بازیگران :
آنتونی پرکینز / نورمن بیتس
جنت لی / ماریون کرین
جان گوین / سم لومیس
ورا مایلز / لیلا کرین
مارتین بالسام / کاراگاه میلتون
محصول 1960
جوایز: نامزدی اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن، بهترین کارگردانی هنری، بهترین فیلمبرداری، بهترین کارگردانی
منبع سایت مووی مگ
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
