قمار در مسیحیت

[☪爪尺.山丨几几乇尺☪]

موضع قمار در مسیحیت در فرقه ها و تفاسیر مختلف از کتاب مقدس متفاوت است. برخی از مسیحیان معتقدند که قمار گناه است و برخلاف آموزه های کتاب مقدس است، در حالی که برخی دیگر ممکن است آن را نوعی سرگرمی یا انتخاب شخصی بدانند.

کسانی که مخالف قمار هستند اغلب دلایل متعددی را بر اساس اصول کتاب مقدس ذکر می کنند. آنها استدلال می کنند که قمار می تواند به طمع، اعتیاد و استثمار افراد آسیب پذیر منجر شود. آنها همچنین به قسمت هایی از کتاب مقدس اشاره می کنند که در مورد عشق به پول هشدار می دهد و مدیریت مسئولانه منابع را تشویق می کند.

یکی از آیاتی که معمولاً مورد استناد قرار می‌گیرد در اول تیموتائوس 6:10 یافت می‌شود که می‌گوید: "زیرا عشق به پول ریشه هر نوع شرارت است." این آیه اغلب به احتیاط از دستیابی به ثروت از طریق ابزارهایی مانند قمار تفسیر شده است.

از سوی دیگر، برخی از مسیحیان ممکن است استدلال کنند که قمار در حد اعتدال تا زمانی قابل قبول است که منجر به عواقب زیانبار یا تبدیل به وسواس نشود. آنها ممکن است آن را نوعی سرگرمی یا یک فعالیت تفریحی، شبیه به سایر اشکال اوقات فراغت بدانند.

در نهایت، جواز قمار در مسیحیت منوط به تفسیر فردی و آموزه های جامعه ایمانی فرد است. برای مسیحیان توصیه می شود که از رهبران مذهبی خود راهنمایی بگیرند و پیامدهای اخلاقی شرکت در فعالیت های قمار را در نظر بگیرند.