((هِندِ)) دختر عُتْبَه مشهور به هند جگرخوار (درگذشت ۱۴ق)، همسر ابوسفیان و مادر معاویه. او در جنگ احد، مشرکان را برای نبرد با مسلمانان تشویق میکرد و در پایان جنگ، سینه و شکم حمزة بن عبدالمطلب را پاره کرد و جگر او را به دندان گرفت. همچنین از گوش و بینی مسلمانان کشتهشده، گردنبند و دستبند ساخت. هند پس از فتح مکه مسلمان شد و در زمان خلیفه دوم درگذشت.
زندگینامه
هند، دختر عتبة بن ربیعة بن عبدشمس، از بزرگان قریش و صفیه بنت أمیه بن حارثه بود او را از زیباترین زنان قریش دانستهاند] که دارای هوش بسیار بوده است. برخی منابع اشعار مختلفی به او نسبت دادهاند.
هند با حفص بن مغیره مخزومی ازدواج کرد و پسری به نام أبان به دنیا آورد،اما پس از مدتی این ازدواج به طلاق انجامید.هند پس از جدایی از حفص، پدر خود را ملامت کرد که بدون مشورت، او را به ازدواج حفص درآورده بود او سپس با ابوسفیان ازدواج کرد. هند از ابوسفیان دو پسر به نام معاویه و عتبه و دو دختر به نام جویریه و ام الحکم به دنیا آورد. بنا به گفته ذهبی، تاریخنگار اهل سنت، ابوسفیان در اواخر عمر، هند را طلاق داد.او در زمان خلیفه دوم مبلغ چهار هزار درهم از بیتالمال قرض گرفت و به تجارت پرداخت.
ابن جوزی، مرگ هند را در سال چهاردهم قمری در زمان خلیفه دوم دانسته و ابن حجر عسقلانی، وفات او را در زمان حکومت عثمان دانسته است.
حضور در جنگ احد
هند در جنگ احد حضور یافت، در میان سپاه مکه ایستاد و آنان را به جنگ با مسلمانان ترغیب میکرد. هند در ترغیب مشرکان این ابیات را خواند: «ما دختران ستاره صبحگاه هستیم. اگر پیروزمندانه پیشروی کنید، آغوش میگشاییم و بسترها میگسترانیم. اگر به میدان نبرد پشت کنید، ما نیز از شما دوری میکنیم».
هند پس از جنگ، اشعاری در انتقام گرفتن از اقوام کشتهشده در بدر خواند. عتبه بن ربیعه، پدر، شیبه، عمو و ولید، برادر هند در جنگ بدر کشته شده بودند از اینرو هند پس از جنگ بدر، از خونخواهی کشتگان قریش در بدر سخن میگفت و قریش را به جنگ با مسلمانان ترغیب میکرد.
مثله کردن حمزه و شهدای احد
هند، در جنگ احد، غلامی به نام وحشی را مأمور کرد که یکی از سه نفر پیامبر اسلام، علی بن ابیطالب و یا حمزة بن عبدالمطلب را بکشد. وحشی، حمزه را به شهادت رساند.هند، سینه و شکم حضرت حمزه را پاره کرد و جگر او را به دندان گرفت و آن را به همراه برخی دیگر از اعضای بدن حمزه، به مکه برد.و درباره مثله کردن بدن حمزه، ابیاتی سرود:
شفیت من حمزة نفسی بأحد حتی بقرت بطنه عن الکبد
أذهب عنی ذاک ما کنت أجد من لذعة الحزن الشّدید المعتمد
«حزنی که در درون من بود، در احد به وسیله حمزه خوب شد. آنگاه که شکم او را دریدم و جگرش را بیرون آوردم. این کار مرا از آن اندوه شدیدی که به آتشش مرا میسوزاند، رهایی بخشید».
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
پیامبر هند را به جهت به دندانگرفتن جگر حمزه «آکلَةَ الْأَکبَاد» به معنای جگرخوار نامید فرزندانش را نیز فرزند زن جگرخوار (ابْن آکلَة الْأَکبَاد) میخواندند.
جنازه شهدای دیگر جنگ احد، جز حنظله بن ابیعامر که پدرش در میان مشرکان بود، توسط هند و زنان دیگری که در سپاه مشرکان حضور داشتند، مثله شد. و هند با گوشها و بینیهای آنان گردنبند و دستبند درست کرد.
زندگینامه
هند، دختر عتبة بن ربیعة بن عبدشمس، از بزرگان قریش و صفیه بنت أمیه بن حارثه بود او را از زیباترین زنان قریش دانستهاند] که دارای هوش بسیار بوده است. برخی منابع اشعار مختلفی به او نسبت دادهاند.
هند با حفص بن مغیره مخزومی ازدواج کرد و پسری به نام أبان به دنیا آورد،اما پس از مدتی این ازدواج به طلاق انجامید.هند پس از جدایی از حفص، پدر خود را ملامت کرد که بدون مشورت، او را به ازدواج حفص درآورده بود او سپس با ابوسفیان ازدواج کرد. هند از ابوسفیان دو پسر به نام معاویه و عتبه و دو دختر به نام جویریه و ام الحکم به دنیا آورد. بنا به گفته ذهبی، تاریخنگار اهل سنت، ابوسفیان در اواخر عمر، هند را طلاق داد.او در زمان خلیفه دوم مبلغ چهار هزار درهم از بیتالمال قرض گرفت و به تجارت پرداخت.
ابن جوزی، مرگ هند را در سال چهاردهم قمری در زمان خلیفه دوم دانسته و ابن حجر عسقلانی، وفات او را در زمان حکومت عثمان دانسته است.
حضور در جنگ احد
هند در جنگ احد حضور یافت، در میان سپاه مکه ایستاد و آنان را به جنگ با مسلمانان ترغیب میکرد. هند در ترغیب مشرکان این ابیات را خواند: «ما دختران ستاره صبحگاه هستیم. اگر پیروزمندانه پیشروی کنید، آغوش میگشاییم و بسترها میگسترانیم. اگر به میدان نبرد پشت کنید، ما نیز از شما دوری میکنیم».
هند پس از جنگ، اشعاری در انتقام گرفتن از اقوام کشتهشده در بدر خواند. عتبه بن ربیعه، پدر، شیبه، عمو و ولید، برادر هند در جنگ بدر کشته شده بودند از اینرو هند پس از جنگ بدر، از خونخواهی کشتگان قریش در بدر سخن میگفت و قریش را به جنگ با مسلمانان ترغیب میکرد.
مثله کردن حمزه و شهدای احد
هند، در جنگ احد، غلامی به نام وحشی را مأمور کرد که یکی از سه نفر پیامبر اسلام، علی بن ابیطالب و یا حمزة بن عبدالمطلب را بکشد. وحشی، حمزه را به شهادت رساند.هند، سینه و شکم حضرت حمزه را پاره کرد و جگر او را به دندان گرفت و آن را به همراه برخی دیگر از اعضای بدن حمزه، به مکه برد.و درباره مثله کردن بدن حمزه، ابیاتی سرود:
شفیت من حمزة نفسی بأحد حتی بقرت بطنه عن الکبد
أذهب عنی ذاک ما کنت أجد من لذعة الحزن الشّدید المعتمد
«حزنی که در درون من بود، در احد به وسیله حمزه خوب شد. آنگاه که شکم او را دریدم و جگرش را بیرون آوردم. این کار مرا از آن اندوه شدیدی که به آتشش مرا میسوزاند، رهایی بخشید».
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
پیامبر هند را به جهت به دندانگرفتن جگر حمزه «آکلَةَ الْأَکبَاد» به معنای جگرخوار نامید فرزندانش را نیز فرزند زن جگرخوار (ابْن آکلَة الْأَکبَاد) میخواندند.
جنازه شهدای دیگر جنگ احد، جز حنظله بن ابیعامر که پدرش در میان مشرکان بود، توسط هند و زنان دیگری که در سپاه مشرکان حضور داشتند، مثله شد. و هند با گوشها و بینیهای آنان گردنبند و دستبند درست کرد.