27-01-2015، 15:02
شندآباد يکي از شهرهاي استان آذربايجان شرقي که در بخش مرکزي شهرستان شبستر واقع شدهاست. برپايه آخرين سرشماري مرکز آمار ايران که در سال 1385 صورت گرفتهاست، اين شهر با جمعيتي بالغ بر 8,797 نفر، بيست و ششمين شهر استان آذربايجان شرقي و دومين شهر شهرستان شبستر -پس از مرکز شهرستان- محسوب ميگردد. شندآباد در ساحل شمالي درياچه اروميه و در جنوب کوههاي ميشو واقع شدهاست. اين شهر در 5 کيلومتري جنوب غرب شبستر، 71 کيلومتري شمال غرب تبريز و 695 کيلومتري شمال غرب تهران واقع شدهاست.
پيشينه
باتوجه به وجود آثاري چون قوچ سنگي کنار مسجد جامع باقي مانده از دوران قراقويونلوها، وجود محله سادات، آرامگاه امامزاده داود شندآباد، مسجد جامع سابق شندآباد (معماري اين مسجد براساس الگوي مسجدالقصي طراحي شده بود که براثر سهلانگاري مسئولان ميراث فرهنگي تخريب و نوسازي گرديد) و محلههاي قديمي شهر شندآباد، تاريخ آن را ميتوان تا قبل از دوران گورکاني و قرون هشتم و نهم هجري تخمين زد.
وجه تسميه
در زبان محلي قديم به آن «شينديوار» يا «شن ديوار» اطلاق ميشد (مکاني که ديوارهاي آن شني ميباشد). علت آن نيز اين بود که خاک شندآباد براي کشاورزي خوب ولي براي ساخت ديوار مناسب نبود و ديوارهاي منازل آن ترکها و منافذ فراواني داشت که باعث جلب توجه کساني که از خارج وارد آن ميشدند، ميگرديد.
مردم
مردم اين شهر اکثراً به شغل کشاورزي مشغول هستند. طبق سرشماري سال 1385 خورشيدي، از مجموع 8,797 نفر جمعيت اين شهر، 4,244 نفر مرد و 4,553 نفر زن بودهاند که در قالب 2,220 خانوار ساکن اين شهر بودهاند. براساس همين آمار 71 درصد از جمعيت اين شهر باسواد و 29 درصد بيسواد بودهاند.
فرهنگ
از نظر فرهنگي، عموم شندآباديها مردماني معتقد و متدين ميباشند که همچون مناطق همجوار، مراسم فرهنگي و رسم و رسومات خود را انجام ميدهند و همانند اکثريت مردم فرهنگدوست شهرستان شبستر به امور خيريه و مدرسهسازي اشتغال دارند. از جمله خيرين آن ميتوان به مرحوم حاج حيدر شفائي اشاره نمود و از شخصيتهاي مهم مذهبي شندآباد ميتوان به «سيد اسماعيل اصفيايي شندآبادي» و فرزند وي اشاره نمود.
در سالهاي اخير بيکاري سبب مهاجرت بسياري از جوانان اين خطه به شهرهاي بزرگ بهخصوص تهران گرديدهاست. البته در کنار اين، شندآباد مهاجرپذير نيز بوده و در سالهاي اخير تعدادي از ساکنان جزيره اسلامي و نيز تعداد زيادي کرد از شهرستان بوکان در اين شهر سکني گزيدهاند.
محصولات
از مهمترين محصولات آن ميتوان به ميوههاي سردرختي در انواع مختلف اشاره نمود که مهمترين آنها ميوه هلو با بيش از صد نوع تنوع ميباشد. مرغوبيت هلوي شندآباد بهحدي است که شهرت کشوري يافته و به بازارهاي اقصينقاط کشور و کشورهاي همجوار صادر ميشود.
البته در کنار محصولات باغي، محصولات جاليزي و صيفيجات شندآباد هم مرغوبيت و محبوبيت خاص خود را در ميان مردم شهرستان شبستر داراست.
اقتصاد
در سالهاي اخير با رونقگرفتن کار باغداري در شندآباد، وضعيت اقتصادي و معاش ساکنان آن بهبود يافته و باعث نوسازي اماکن و منازل شهري و مسکوني گرديدهاست. البته مشکلاتي همچون خشکيدگي عمومي درختان هلو از جمله عواملي است که بر روند رونق و شکوفايي شندآباد تأثير منفي ميگذارد. از ديگر مشکلاتي که برامر توسه شندآباد تأثير ميگذارد، فرار سرمايهها به سمت مرکز شهرستان ميباشد. شندآباديها بيشترين سهم را در سرمايهگذاريهايي که طي ساليان اخير در مرکز شهرستان صورت گرفته، دارا ميباشند.
ايجاد شهرک صنعتي در منطقه شندآباد، فرصت بزرگي براي اين شهر و آباديهاي اطراف آن محسوب ميگردد که در صورت برنامهريزي اصولي و بلندمدت ميتواند باعث اشتغالزايي، کاهش مهاجرت جوانان به شهرهاي بزرگ و عمران و آبادي هرچه بيشتر شهر شندآباد گردد.
پيشينه
باتوجه به وجود آثاري چون قوچ سنگي کنار مسجد جامع باقي مانده از دوران قراقويونلوها، وجود محله سادات، آرامگاه امامزاده داود شندآباد، مسجد جامع سابق شندآباد (معماري اين مسجد براساس الگوي مسجدالقصي طراحي شده بود که براثر سهلانگاري مسئولان ميراث فرهنگي تخريب و نوسازي گرديد) و محلههاي قديمي شهر شندآباد، تاريخ آن را ميتوان تا قبل از دوران گورکاني و قرون هشتم و نهم هجري تخمين زد.
وجه تسميه
در زبان محلي قديم به آن «شينديوار» يا «شن ديوار» اطلاق ميشد (مکاني که ديوارهاي آن شني ميباشد). علت آن نيز اين بود که خاک شندآباد براي کشاورزي خوب ولي براي ساخت ديوار مناسب نبود و ديوارهاي منازل آن ترکها و منافذ فراواني داشت که باعث جلب توجه کساني که از خارج وارد آن ميشدند، ميگرديد.
مردم
مردم اين شهر اکثراً به شغل کشاورزي مشغول هستند. طبق سرشماري سال 1385 خورشيدي، از مجموع 8,797 نفر جمعيت اين شهر، 4,244 نفر مرد و 4,553 نفر زن بودهاند که در قالب 2,220 خانوار ساکن اين شهر بودهاند. براساس همين آمار 71 درصد از جمعيت اين شهر باسواد و 29 درصد بيسواد بودهاند.
فرهنگ
از نظر فرهنگي، عموم شندآباديها مردماني معتقد و متدين ميباشند که همچون مناطق همجوار، مراسم فرهنگي و رسم و رسومات خود را انجام ميدهند و همانند اکثريت مردم فرهنگدوست شهرستان شبستر به امور خيريه و مدرسهسازي اشتغال دارند. از جمله خيرين آن ميتوان به مرحوم حاج حيدر شفائي اشاره نمود و از شخصيتهاي مهم مذهبي شندآباد ميتوان به «سيد اسماعيل اصفيايي شندآبادي» و فرزند وي اشاره نمود.
در سالهاي اخير بيکاري سبب مهاجرت بسياري از جوانان اين خطه به شهرهاي بزرگ بهخصوص تهران گرديدهاست. البته در کنار اين، شندآباد مهاجرپذير نيز بوده و در سالهاي اخير تعدادي از ساکنان جزيره اسلامي و نيز تعداد زيادي کرد از شهرستان بوکان در اين شهر سکني گزيدهاند.
محصولات
از مهمترين محصولات آن ميتوان به ميوههاي سردرختي در انواع مختلف اشاره نمود که مهمترين آنها ميوه هلو با بيش از صد نوع تنوع ميباشد. مرغوبيت هلوي شندآباد بهحدي است که شهرت کشوري يافته و به بازارهاي اقصينقاط کشور و کشورهاي همجوار صادر ميشود.
البته در کنار محصولات باغي، محصولات جاليزي و صيفيجات شندآباد هم مرغوبيت و محبوبيت خاص خود را در ميان مردم شهرستان شبستر داراست.
اقتصاد
در سالهاي اخير با رونقگرفتن کار باغداري در شندآباد، وضعيت اقتصادي و معاش ساکنان آن بهبود يافته و باعث نوسازي اماکن و منازل شهري و مسکوني گرديدهاست. البته مشکلاتي همچون خشکيدگي عمومي درختان هلو از جمله عواملي است که بر روند رونق و شکوفايي شندآباد تأثير منفي ميگذارد. از ديگر مشکلاتي که برامر توسه شندآباد تأثير ميگذارد، فرار سرمايهها به سمت مرکز شهرستان ميباشد. شندآباديها بيشترين سهم را در سرمايهگذاريهايي که طي ساليان اخير در مرکز شهرستان صورت گرفته، دارا ميباشند.
ايجاد شهرک صنعتي در منطقه شندآباد، فرصت بزرگي براي اين شهر و آباديهاي اطراف آن محسوب ميگردد که در صورت برنامهريزي اصولي و بلندمدت ميتواند باعث اشتغالزايي، کاهش مهاجرت جوانان به شهرهاي بزرگ و عمران و آبادي هرچه بيشتر شهر شندآباد گردد.