14-08-2020، 0:21
آرن دسنر ، کسی که روی بیشتر آهنگ های آلبوم Folklore با تيلور کار کرده در طی مصاحبه ای داستانی که پشت هر آهنگ وجود داره رو گفته . البته آرن که آهنگ ها رو از دید خودش بیان کرده و گفته قطعا معنی آهنگ برای تیلور که خودش نویسنده ی آهنگ هاست یه چیز متفاوته
The 1
" اهنگ های The 1و hoax اخرين آهنگ هایی بودن که تيلور و آرن روی اونا کار کردن . آلبوم تقريبا تموم شده بود تا این که تیلور ایده ی این دو آهنگ به ذهن رسیدن و اونا رو با فاصله ی زمانی کم پشت سر هم نوشت . آرن میگه آهنگ 1 the از دید تیلور نوشته نشده و درواقع درباره ی تجربه ی یکی از دوستای تیلوره . با این حال تيلور کمی از شوخ طبعی و احساسات خودش به آهنگ اضافه کرده .
Cardigan
این آهنگ از اولین آهنگایی بود که من و تيلور با هم نوشتیم . وقتی تیلور بهم پیام داد و ازم خواست که روی آلبوم جدیدش با هم کار کنیم من براش یه پوشه از آهنگایی که داشتم فرستادم و کاردیگن درواقع Maple بود . من فایل آهنگ رو ساعت ۹ شب براش فرستادم و تيلور ساعت ۲ شب کل متن آهنگ رو برام تكست کرد ! من واقعا شگفت زده شده بودم . این آهنگ درباره ی تجربه های دوران جوونیه .
The last great american dynasty
این آهنگ رو قبل از این که به پیاده روی برم برای تیلور فرستادم و وقتی برگشتم تیلور آهنگ رو کامل نوشته بود . تیلور بهم گفت که این آهنگ درباره ی ربکا هاركنسه ، کسی که صاحب قبلی خونه ی ساحلی تیلور بوده و زنی بوده که مهمونی های بدی برگزار میکرده . ربکا خیلی با بقیه جور نبوده و توی جامعه شهرت خوبی نداشته . تيلور در آخر آهنگ اشاره میکنه که حالا خودش خونه رو خریده
Exile ( feat . bon iver )
آرن دسنر گفته که تیلور و ویلیام بوواری این آهنگ رو تنهایی و با همدیگه نوشتن و بعدا براش آهنگ رو ارسال کردن . این آهنگ مثل یه دیالوگ بین دو نفر میمونه . وقتی برای اولین بار آهنگ رو ضبط کردیم تیاو هم بخش مرده رو میخوند و هم زنه رو ولی بعد تصمیم گرفتیم به دوستم جاستين ورنن پیام بدیم و بخوایم که قسمت های مرد رو بخونه چون تیلور فکر میکرد انتخاب عالي ايه
My tears ricochet
این آهنگ یکی از آهنگ های مورد علاقه ی من توی آلبومه . به نظرم آهنگ خیلی مهميه و من عاشق كلمات تيلور و صدای تیلور توی این ا تیلور و جک آنتونوف به این هنگ خیلی اهمیت میدن و به ظرشون این آهنگ مثل بيكن برای آلبوم میمونه .
Mirrorball
این آهنگ برای من به طرز مبهمی زیباست و منو ياد آهنگ های دهه ۹۰ میلادی میندازه . این آهنگ مه و درخشندگی خاصی داره . توصيفات تيلور در این آهنگ خیلی زیبان .
Seven
این آهنگ دومین آهنگی بود که من و تيلور با هم نوشتیم . سون درباره ی خاطرات بچگی و مرور کردن اوناست . یه خط مهم توی آهنگ هست که میگه مثل یه آهنگ Folk عشق ما مت موندگار میشه . و این به توصيف عالی برای کل آلبومه . چون آلبوم فوکلور درباره ی مرور کردن خاطرات و عشق های قدیمی و بچگيه.
August
این آهنگ احتمالا تنها آهنگ البومه که به سبک پاپ نزدیکه . آگوست احساس تابستون رو به آدم منتقل میکنه . آهنگ انگار ادامه ی داستان آهنگ قبلی یعنی Seven رو تعریف میکنه . البته شاید هم فقط من این احساس رو دارم .
This is me trying
این آهنگ یه جورایی به كل آلبوم مرتبطته . شاید خیلی دارم از دید خودم صحبت میکنم ولی به نظرم کل آلبوم داره به ما میده . من عاشق احساس این آهنگ هستم.
Illicit affairs
این آهنگ به ما همه کاره بودن و قدرت فوق العاده ی تیلور توی آهنگ نویسی رو نشون میده . قلم تیلور توی این آهنگ واقعا تيزه . این یه آهنگ عالی هستش.
Invisible string
این از اون آهنگ هاست که من تا ماه ها زیر لب میخونم و زمزمه میکنم . برای ضبط کردن این آهنگ روی سیم های گیتار به لاستیک گذاشتیم تا صداشون واقعا قديمی به نظر بیاد . این آهنگ واقعا صدای یه آهنگ توی سبک folk رو میده .
Mad woman
این یکی از گیرا ترين آهنگ های آلبومه . مد وومن تاریکی خاصی داره و آدم رو یاد شکار جادوگرها و چراغ گازی و قلدری میندازه . تبدیل به چیزی میشی که مردم مجبورت میکنن باشی . مد وومن آهنگی با تم گوتیکه
Epiphany
این آهنگ دو داستان رو تعریف میکنه . اولیش داستان پدربزرگ تيلوره که توی جنگ سرباز بوده و دومی داستان پرستارها و دکترهاست . این آهنگ میخواد بکه که مدرسه ی پزشکی به شما یاد نمیده که وقتی یه نفر جونش رو جلوتون از دست میده چه حسی باید داشته باشید . قبلا فقط سربازها قهرمان بودن ولی حالا متخصصان حوزه ی سلامت هم قهرمان هستن.
Betty
این آهنگ رو تيلور و ويليام با هم نوشتن و بعد من وجک | روش کار کردیم . یه جورایی به همدیگه پاسش پاسش میدادیم . بتی یه داستان زیبا رو تعريف ميكنه و کامل کننده ی آهنگ کاردیگن هم هست و به همدیگه مرتبطه.
Peace
من بيت این آهنگ رو ساخته بودم و تیلور به محض این که شنیدش عاشقش شد و آهنگ رو نوشت . این به آهنگ عاشقانه ی قویه و بریج آهنگ یه جورایی سبک آهنگ های جاز رو داره و تيلور همه ی این چیزا رو به طرز عالی ای کنار هم قرار داده . این آهنگ قطعا یکی از آهنگ های موردعلاقه ی من توی آلبومه .
Hoax
موقع ساختن این آهنگ تیلور بهم گفت : سعی نکن به جز چیزی که خودت احساس میکنی چیز بیشتری بهش اضافه کنی . بعد از نوشتن همه ی اون آهنگ ها این یکی با احساس ترین و به نوعی خام ترینشونه . آهنگ یه ناراحتی خاصی داره ولی ناراحتی ای که امیدوارانه هم هست . "