22-06-2020، 14:23
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
ستارهشناسان با استفاده از دادههای تلسکوپ فضایی کپلر، متعلق به ناسا، توانستهاند دو سیارهی جدید را در سیستم سیارهای «Kepler-160» شناسایی کنند. یکی از این سیارهها اندازهای بزرگتر از زمین دارد و در ناحیهی قابل سکونت ستارهی میزبان قرار دارد.
Kepler-160 ستارهای مشابه خورشید است که در فاصلهی ۳،۱۴۱ سال نوری از زمین در صورت فلکی شلیاق قرار دارد. نامهای دیگر این ستاره، عبارتاند از «KOI-456» و «KIC 7269974». این ستاره ۱.۲ برابر بزرگتر از خورشید است، ولی روشنایی آن فقط ۱ درصد بیش از خورشید است.
در سال ۲۰۱۰ دانشمندان دو سیاره به نامهای «Kepler-160b» و «Kepler-160c» را در مدارات نزدیک به ستارهی میزبان کشف کردند. قطر سیارهی b حدود ۱.۷ برابر بزرگتر از زمین است و هر سال آن ۴.۳ روز زمینی طول میکشد، در صورتی که قطر سیارهی c تقریباً ۳.۱ برابر زمین است و سالهای آن ۱۳.۷ روزهای زمینی طول میکشد.
دکتر «رنه هلر» از موسسهی ماکس پلانک و همکارانش، میگویند: «دمای سطحی این دو سیاره از اجاق گاز هم بیشتر است و نمیتوان آنها را قابل سکونت دانست. تغییرات کوچکی که در مدار سیارهی c مشاهده شده است، ما را به این نتیجه رساند که شاید سیارهی دیگری نیز در این سیستم وجود دارد که هنوز کشف نشده است.»
دکتر هلر و همکارانش با آنالیز دادههای قدیمی تلسکوپ کپلر به این نتیجه رسیدند که سیستم Kepler-160 دارای ۴ سیاره است. سیارهی d از این سیستم جرمی بیش از زمین دارد و هر سال آن بین ۵ تا ۵۰ روز زمینی است. سیارهی e از این سیستم به احتمال زیاد ۱.۹ برابر زمین حجم دارد و یک سال آن ۳۷۸ روز است.
دکتر هلر میگوید: «ستارهی این سیستم مشابه خورشید است و از آنجا که سیارهای نیز در آن وجود دارد که مدار سالانهی آن مشابه زمین است، میتوان انتظار داشت مقدار نور و گرمای دریافتی آن از ستاره نیز مانند زمین باشد. موقعیت سیارهی e این سیستم، کاملاً قابل مقایسه با موقعیت زمین در منظومهی شمسی است. این سیاره به نسبت دیگر سیارههایی که احتمال زندگی و سکونت در آنها میرود، بزرگتر است، ولی باز هم میتوان آنرا تحت بررسیهای جدیتری قرار داد. اگر اتمسفر این سیاره دارای گازهای خنثی باشد و اثر گلخانهای نیز تا حدودی در آن وجود داشته باشد، دمای سطح آن میتواند بهطور متوسط ۵ درجهی سانتیگراد باشد که ۱۰ درجه از میانگین دمای سطح زمین کمتر است.»
ستارهشناسان با استفاده از دادههای تلسکوپ فضایی کپلر، متعلق به ناسا، توانستهاند دو سیارهی جدید را در سیستم سیارهای «Kepler-160» شناسایی کنند. یکی از این سیارهها اندازهای بزرگتر از زمین دارد و در ناحیهی قابل سکونت ستارهی میزبان قرار دارد.
Kepler-160 ستارهای مشابه خورشید است که در فاصلهی ۳،۱۴۱ سال نوری از زمین در صورت فلکی شلیاق قرار دارد. نامهای دیگر این ستاره، عبارتاند از «KOI-456» و «KIC 7269974». این ستاره ۱.۲ برابر بزرگتر از خورشید است، ولی روشنایی آن فقط ۱ درصد بیش از خورشید است.
در سال ۲۰۱۰ دانشمندان دو سیاره به نامهای «Kepler-160b» و «Kepler-160c» را در مدارات نزدیک به ستارهی میزبان کشف کردند. قطر سیارهی b حدود ۱.۷ برابر بزرگتر از زمین است و هر سال آن ۴.۳ روز زمینی طول میکشد، در صورتی که قطر سیارهی c تقریباً ۳.۱ برابر زمین است و سالهای آن ۱۳.۷ روزهای زمینی طول میکشد.
دکتر «رنه هلر» از موسسهی ماکس پلانک و همکارانش، میگویند: «دمای سطحی این دو سیاره از اجاق گاز هم بیشتر است و نمیتوان آنها را قابل سکونت دانست. تغییرات کوچکی که در مدار سیارهی c مشاهده شده است، ما را به این نتیجه رساند که شاید سیارهی دیگری نیز در این سیستم وجود دارد که هنوز کشف نشده است.»
دکتر هلر و همکارانش با آنالیز دادههای قدیمی تلسکوپ کپلر به این نتیجه رسیدند که سیستم Kepler-160 دارای ۴ سیاره است. سیارهی d از این سیستم جرمی بیش از زمین دارد و هر سال آن بین ۵ تا ۵۰ روز زمینی است. سیارهی e از این سیستم به احتمال زیاد ۱.۹ برابر زمین حجم دارد و یک سال آن ۳۷۸ روز است.
دکتر هلر میگوید: «ستارهی این سیستم مشابه خورشید است و از آنجا که سیارهای نیز در آن وجود دارد که مدار سالانهی آن مشابه زمین است، میتوان انتظار داشت مقدار نور و گرمای دریافتی آن از ستاره نیز مانند زمین باشد. موقعیت سیارهی e این سیستم، کاملاً قابل مقایسه با موقعیت زمین در منظومهی شمسی است. این سیاره به نسبت دیگر سیارههایی که احتمال زندگی و سکونت در آنها میرود، بزرگتر است، ولی باز هم میتوان آنرا تحت بررسیهای جدیتری قرار داد. اگر اتمسفر این سیاره دارای گازهای خنثی باشد و اثر گلخانهای نیز تا حدودی در آن وجود داشته باشد، دمای سطح آن میتواند بهطور متوسط ۵ درجهی سانتیگراد باشد که ۱۰ درجه از میانگین دمای سطح زمین کمتر است.»