سواد ایرانیان در تاریخ هخامنشیان

[~ CrAzY HuMaN ~]

هرودوت  در کتاب خود نوشته که به چشم
 خود دیده که سربازان ایرانی سواد خواندن و نوشتن دارند

در حالی که در همان موقع بیشتر افسران یونانی سواد
خواندن و نوشتن نداشتند و حتی لئونیداس  پادشاه کشور
 اسپارت که جنگ او با 300 سرباز در تنگه ی
 ترموپیل  در مقابل خشایار شاه فقط  مقدمات خواندن و نوشتن
 را می دانسته و نمی توانست با تسلط بخواند و بنویسد
 و در بین 300 سربازش حتی یک نفر هم سواد نداشته است.
گرچه در ایران در دوره ی هخامنشان مردم ار لحاظ صنفی
 به چند طبقه تقسیم می شدند ولی نه مزایای طبقاتی
 (از لحاظ مالی) و نه تبعیض در آموزش و پرورش
 و ایرانیان عقیده داشتند همانطور که باید برای ادامه
زندگانی کار کند برای خواندن متون مذهبی
 هم باید خواندن و نوشتن را فرا بگیرند و
 یکی از دلایل با سوادی ایرانیان حتی در پایان دوره ی
 هخامنشیان این است که در تمام خانه های ایران کتاب
و به خصوص کتابهای مذهبی وجود داشته و اگر سواد نداشتند
 در خانه ی آنها کتاب یافت نمی شد
 ( در حالیکه همه ی خانه ها کتاب داشتند)
 در واقع سواد داشتن با واجب دانستن آن توسط دین
 جزو فطرت ایرانیان شد که بعد از
 حمله عربها نیز از بین نرفت.
بعد از حمله ی عربها بعضی از مورخان سطحی گفتند
 که اعراب سواد و کتاب خوانی و کتاب نویسی را به ایرانیان
 آموختند در صورتی که کلمه ی کتاب که وارد زبان
عربی شده کلمه ایرانی است و از ریشه ی  "کتو"  می باشد.
عربها کتاب نمی خواندند و کتاب نمی نوشتند و بعضی عربها
 حتی در طول  عمر خود یک کتاب هم ندیده بودند.
ارنست رنان  نویسنده و لغت شناس و فیلسوف فرانسوی می گوید
 فرهنگ و ادب عرب از ایرانیان جان کرفت و اگر آنچه را
 که به وسیله ی فرهنگ و ادب ایران وارد زندگی اعراب گردید
 از آنها منتزع کنیم تنها عرب می ماند و شتر او....
پروفسور کامرون :  اگر در ایران
 مبادرت به حفاری کنیم بعید نیست
 آثار و اسنادی به دست بیاید که باعث حیرت جهانیان شود و
 به خصوص ثابت گردد ایرانیان اولین
معلم خط و الفبا در جهان بوده اند.