09-04-2015، 15:40
بنابر تصریح روایات بهترین همسایگی، همسایه شدن با خدا است که البته این موقعیت بهایی دارد و با التزام به اصولی ممکن می شود.
همسایه در اسلام از جایگاه والایی برخوردار است و درباره رعایت حال و نیکی به او توصیه هایی فراوانی به ویژه در روایات به چشم می خورد.
پیامبر اکرم (ص) درباره جایگاه همسایه می فرمایند: «احترام همسايه بر انسان، همانند احترام مادرش است.»
امیرمومنان علی (ع) هنگام شهادت فرمودند: «خدا را، خدا را درباره همسايگانتان كه آنان سفارش شده پيامبر (ص) شمايند و حضرتش صلى الله عليه و آله چندان درباره همسايگان سفارش كرد كه گمان برديم آنها را ارث بَر قرار دهد.»
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «به من ايمان نياورده است آن كه شب سير بخوابد و همسايه اش گرسنه باشد. به من ايمان نياورده است آن كه شب پوشيده بخوابد و همسايه اش برهنه باشد.»
در اسلام همسایه بر همسایه حقوقی دارد؛ امام زين العابدين (ع) درباره حقوق همسایگان نسبت به یکدیگر فرموده اند: «اما حق همسايه ات اين است كه در غياب او آبرويش را حفظ كنى و در حضورش او را احترام نهى. اگر به او ستمى شد ياريش رسانى، دنبال عيب هايش نباشى، اگر بدى از او ديدى بپوشانى، اگر بدانى كه پند و اندرز تو را مى پذيرد او را در نهان نصيحت كنى، در سختي ها رهايش نكنى، از لغزشش درگذرى، خطايش را ببخشى و با او بزرگوارانه معاشرت كنى.»
علاوه بر این، آموزه های روایی تاثیرات حُسن همسایگی را نیز تصریح کرده اند.
امام صادق (ع) می فرمایند: «حُسن همسايگى، روزى را زياد مى كند.»
همان حضرت (ص) فرموده اند: «حُسن همسايگى، خانه ها را آباد و عمرها را زياد مى كند.»
به تصریح روایات بهترین همسایگی، همسایه شدن با خدا است؛ امیرمومنان علی (ع) می فرمایند: «همسايگى خدا ارزانى كسى است كه او را فرمان برد و از مخالفتش دورى كند.»
منابع:
مکارم الاخلاق
نهج البلاغه
میزان الحکمه