حکومت عباسی...

[~ERFAN~]

پيش از ظهور اسلام بين بني هاشم و بني اميه بر سر ریاست خانه كعبه اختلاف بود مخصوصاً بعد از ظلم‌هاي معاويه و يزيد نسبت به علي بن ابيطالب(ع) و اولاد او، دامنۀ اين اختلافات توسعه بيشتري پيدا كرد تا جائيكه به انقراض حكومت بني اميه منجر شد، البته سقوط بني اميه دلايل ديگري نیز داشت، از جمله تعیين جانشينان متعدد كه موجب اختلاف و دشمني در خاندان اموي گرديد، اختلاف و تعصبات قبيله‌اي ميان تيره‌ها و طوايف مختلف عرب شمالي و جنوبي كه زمينه مناسبي براي فعاليت عباسيان فراهم كرد، جانبداري متعصبانه امويان از عنصر عربي و تحقير اقوام ديگر نظير ايرانيان و نهضتهاي سياسي و مذهبي كه با امويان مخالفت مي‌كردند موجبات ضعف دولت اموي را فراهم كرد.

   نسب عباسيان، به عباس بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف عموي پيغمبر مي‌رسيد، يكي از مهمترين مراكز اتكاء بني هاشم ايران بود، زيرا ايرانيان‌ به چند دليل دشمن آشتي ناپذير بني اميه بودند، از جمله تجاوز و تعدي بني اميه و عمال آنان و سياست غلط آنها مبتني بر سروري عرب و تحقير ملل تابعه بويژه ايرانيان، به همين جهت عباسيان بزودي دريافتند كه از نارضايتي مردم ايران چگونه استفاده كنند و ديگر اينكه هرج و مرج ممالك اسلامي به عباسيان اين فرصت را داد كه در نواحي ايران مخصوصاً خراسان دعوت خود را آغاز كنند.دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
[1]

  تكيه گاه عباسيان علاوه بر ايرانيان فرقه‌هاي مختلف شيعه بود كه در آن زمان مشتمل بر عباسيان، علويان، زيديه و پيروان محمد بن حنيفه بود كه بعد از درگذشت وي پسرش ابوهاشم جانشين او شد و بعد از مرگ ابوهاشم پيروانش با محمد بن علی بن عبدالله بن عباس بيعت كردند و به نام شيعه آل عباس مشهور شدند كه شعار آنان بيرق و لباس سياه بود.

  محمد بن علي دهكده كوچكي به نام حميمه را مركز فعاليت خويش قرار داد و از همين محل دعاتي را به خراسان و ماوراء النهر فرستاد و بعد از درگذشت وي پسرش ابراهيم جانشين او شد.

   ابتدا، دعوت سري بود و امور دعوت بوسيلۀ مجمعي صورت گرفت كه داراي 12 نقيب و شورائي مركب از 72 نفر بود، زمانيكه ابراهيم امام به خراسان توجه كرد در آنجا بزرگان زيادي به او گرويدند از جمله بازرگان معروف، بكير بن ماهان كه در سال 105 هـ ق در كوفه با عباسيان بيعت كرد، در سال 126 هـ ق كه بكير بن ماهان به زندان افتاد با ابومسلم آشنا شد و بكير بعد از آزادي از زندان ابومسلم را به ابراهيم معرفي كرد.

  ابراهيم، ابومسلم را جهت انتشار دعوت به خراسان فرستاد كه در اين زمان نصر بن سيار در خراسان حكومت مي‌كرد و در آن جا بين دو طايفه بزرگ اعراب مضري و يماني اختلاف افتاده بود كه پيروان بني عباس فرصت را مغتنم شمردند و مردم را با شعار «الرضا من آل رسول يا الرضا من آل محمد» دعوت مي‌نمودند و ابومسلم توانست مرو را تصرف كند و در سال 129 هـ. ق در روستاي سفيدنج مرو دعوت خود را آشكار كرد، به گفته طبري، اهالي دهكده‌هاي مرو دعوت را پذيرفته و به تدريج پيش ابومسلم مي‌آمدند، مقارن اين ايام ابراهيم به فرمان مروان بن محمد آخرين خليفه اموي در شام كشته شد.

   بعد از قتل او طرفداران وی برادرش عبدالله سفاح را به جانشيني برگزيدند، به اين ترتيب اولين حاكم عباسي به طور رسمي كار خويش را آغاز كرد و عباسيان از اين به بعد تا بيش از 500 سال حكومت را بدست گرفتند و ما بدليل گستردگي و طول حكومت و حاكمان زياد عباسيان به بعضي از آنها كه اتفاقات مهمي در زمانشان رخ داده اشاره مي كنيم كه به 2 دوره تقسيم مي‌شود، دورۀ تسلط ايرانيان كه خلفاي عباسي با اقتدار و قدرت زياد حكومت مي‌كنند و دورۀ تسلط تركان كه حكومت عباسي رو به ضعف و انحلال مي‌رود.