14-06-2014، 17:55
یك متخصص تغذیه گفت: بیماری دیابت به علت اختلال در ترشح هورمون انسولین بروز میكند، معمولاً 15 تا 20 درصد این بیماران را كودكان تشكیل میدهند و بیش از 40 درصد بیماران دیابتی از بیماری خود اطلاع ندارند.
مرتضی صفوی در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی فارس، افزود: بیماری قند بیماری مزمنی است كه در آن قند خون از حد طبیعی تجاوز میكند و سپس وارد ادرار میشود. این بیماری بسیار شایع است و تخمین زده شده است كه در آمریكا بیش از 10میلیون نفر به این بیماری مبتلا هستند كه 4 میلیون نفر آنها از بیماری خود آگاهی ندارند كه حدود 40 درصد این بیماران هستند.
وی گفت: قند خون یا گلوكز از مواد قندی و نشاستهای كه در اكثر غذاها وجود دارد مشتق میشود و این مواد غذایی مانند نان، حبوبات، سیب زمینی، برنج، شیرینی و انواع میوه پس از هضم در دستگاه گوارش به گلوكز تبدیل میشوند و گلوكز نیز از راه رودهها جذب و وارد خون میشود.
این متخصص تغذیه افزود: گلوكز مهمترین منبع انرژی در بدن انسان است كه برای انجام فعالیتهای بدنی و گرم نگه داشتن بدن نقش عمده دارد و در صورت اختلال در جذب این ماده بدن انسان احتیاج به ماده كمك كنندهای انسولین دارد.
صفوی اضافه كرد: انسولین ماده هورمونی است كه توسط سلولهای مخصوصی در لوزالمعده ترشح میشود و مستقیماً وارد خون میشود. اگر انسولین به اندازه كافی ترشح نشود یا به دلیلی اثر آن كم باشد قند خون به خوبی سوخته نمیشود و در ماهیچهها و كبد آن طور كه باید ذخیره نمیشود. در نتیجه مقدار آن در خون زیاد میشود و از طریق كلیهها داخل ادرار میشود و همین امر باعث میشود كه شخص بیش از اندازه معمول ادرار كند. یونانیان این بیماری را دیابت نامیدند كه به معنای جاری شدن از سیفون است كه منظور از آن نوشیدن آب زیاد و ادرار كردن زیاد است.
این متخصص تغذیه افزود: دیابت كودكان و نوجوانان 15تا 20 درصد این بیماران را شامل میشود. در این نوع بیماری قند، عدم ترشح انسولین یا كمی آن دلیل اصلی این بیماری است. به همین جهت در این گونه بیماران تزریق انسولین جنبه حیاتی دارد. علت اصلی عدم ترشح انسولین در این گونه بیماران تاكنون معلوم نشده است. بیشتر دانشمندان معتقدند كه این یك نوع بیماری مصونیتی است كه در آن بدن پادزهرهایی میسازد كه سلولهای لوزالمعده را از بین میبرد.
وی گفت: دیابت بزرگسالان شامل 80 تا 85 درصد این بیماری است. در این بیماری كه توارث در آن نقش عمده دارد، ترشح انسولین ممكن است از میزان معمولی كمتر باشد ولی نقص مهم در این بیماری این است كه انسولین اثر طبیعی خود را بر روی سلولهای بدن ندارد و بیمار نمیتواند از آن برای سوخت و ساز مواد قندی به طور كامل استفاده كند. بیشتر این بیماران اضافه وزن دارند.
مرتضی صفوی در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی فارس، افزود: بیماری قند بیماری مزمنی است كه در آن قند خون از حد طبیعی تجاوز میكند و سپس وارد ادرار میشود. این بیماری بسیار شایع است و تخمین زده شده است كه در آمریكا بیش از 10میلیون نفر به این بیماری مبتلا هستند كه 4 میلیون نفر آنها از بیماری خود آگاهی ندارند كه حدود 40 درصد این بیماران هستند.
وی گفت: قند خون یا گلوكز از مواد قندی و نشاستهای كه در اكثر غذاها وجود دارد مشتق میشود و این مواد غذایی مانند نان، حبوبات، سیب زمینی، برنج، شیرینی و انواع میوه پس از هضم در دستگاه گوارش به گلوكز تبدیل میشوند و گلوكز نیز از راه رودهها جذب و وارد خون میشود.
این متخصص تغذیه افزود: گلوكز مهمترین منبع انرژی در بدن انسان است كه برای انجام فعالیتهای بدنی و گرم نگه داشتن بدن نقش عمده دارد و در صورت اختلال در جذب این ماده بدن انسان احتیاج به ماده كمك كنندهای انسولین دارد.
صفوی اضافه كرد: انسولین ماده هورمونی است كه توسط سلولهای مخصوصی در لوزالمعده ترشح میشود و مستقیماً وارد خون میشود. اگر انسولین به اندازه كافی ترشح نشود یا به دلیلی اثر آن كم باشد قند خون به خوبی سوخته نمیشود و در ماهیچهها و كبد آن طور كه باید ذخیره نمیشود. در نتیجه مقدار آن در خون زیاد میشود و از طریق كلیهها داخل ادرار میشود و همین امر باعث میشود كه شخص بیش از اندازه معمول ادرار كند. یونانیان این بیماری را دیابت نامیدند كه به معنای جاری شدن از سیفون است كه منظور از آن نوشیدن آب زیاد و ادرار كردن زیاد است.
این متخصص تغذیه افزود: دیابت كودكان و نوجوانان 15تا 20 درصد این بیماران را شامل میشود. در این نوع بیماری قند، عدم ترشح انسولین یا كمی آن دلیل اصلی این بیماری است. به همین جهت در این گونه بیماران تزریق انسولین جنبه حیاتی دارد. علت اصلی عدم ترشح انسولین در این گونه بیماران تاكنون معلوم نشده است. بیشتر دانشمندان معتقدند كه این یك نوع بیماری مصونیتی است كه در آن بدن پادزهرهایی میسازد كه سلولهای لوزالمعده را از بین میبرد.
وی گفت: دیابت بزرگسالان شامل 80 تا 85 درصد این بیماری است. در این بیماری كه توارث در آن نقش عمده دارد، ترشح انسولین ممكن است از میزان معمولی كمتر باشد ولی نقص مهم در این بیماری این است كه انسولین اثر طبیعی خود را بر روی سلولهای بدن ندارد و بیمار نمیتواند از آن برای سوخت و ساز مواد قندی به طور كامل استفاده كند. بیشتر این بیماران اضافه وزن دارند.