در سال ۵۳ ق.م. نیروهای کراسوس ، یکی از سه سردار اصلی روم ، در نبرد حران (کاره) توسط پارت ها نابود شدند و خود وی نیز کشته شد. بدین ترتیب حکومت سه نفره از میان رفت و جنگی خونین میان سزار و پمپه برای بدست گرفتن قدرت آغاز شد.

اوضاع مصر در آن زمان به دلیل اختلافات میان بطلمیوس دوازدهم و خواهرش کلئوپاترا آشفته و مغشوش بود. سزار مدتی بعد وارد مصر گردید اما دیر شده بود ؛ زیرا ، پمپه توسط وزرای مصری به قتل رسیده بود. سزار به کلئوپاترا در بدست گرفتن قدرت کمک کرد و بعد در ۴۷ ق.م. سپاه فارناس ، پسر مهرداد ششم ، را در زِلا شکست داد.

کلئوپاترا

در ۴۶ ق.م. سپاه سزار در مقابل خیل عظیمی از مخالفان قرار گرفت که توسط پادشاه نومیدی ، پسران و پدرزن پمپه رهبری می شدند. ژولیوس سزار با درایت خویش ، این ارتش را کاملاً در هم کوبید و کشور نومیدی را از بین برد. سال بعد نیروهای سزار در نبردی دیگر در موندا (در اسپانیا ) ارتشِ پسران پمپه را نابود کرده و به جنگ های داخلی خاتمه دادند.

قلمرو روم در زمان ژولیوس سزار

سزار اوضاع اقتصادی جمهوری را سر و سامان داد و وضع کشاورزی را بهبود بخشید. همچنین در ارتش نیز تغییراتی داد. اما ادعاهای این سردار بزرگ در مورد قدرت و اختیاراتش ، مخالفان پشتِ پرده را خشمگین ساخت و آنها برای قتل وی نقشه کشیدند.

کشته شدن ژولیوس سزار در سنا

در ۱۱ مارس سال ۴۴ ق.م. توطئه کنندگان در مجلس سنا بر سر سزار ریخته و با ۲۳ ضربه چاقو او را کشتند. با مرگ وی دوباره جنگ و اغتشاش ، روم را فرا گرفت.