تکست آهنگ جیب از قاف و صفیر و بیداد{آلبوم ساخت ایران}

[Mไ∫∫ ∫MΘKξЯ]

همخوان:
هر کی یه تیکه میکنه میره
هر کی یه تیکه میکنه میره
دنبال یه ذره دیگه
دنبال یه ذره دیگه
تا گشاد شه جیبش
تا خوشحال بمیره
قاف:
بیا تو هم یه تیکه از پازل شهر باش
میدونم اینجا سیاهه شبهاش
نور نمیاد، مداد تو مدادتراش
آسمونو خریدن آسمونخراش
گفتن خیر، تو شر باش
گفتن بله، گوش فرمان
آخرین نفری که گوش نداد
رفت بیمارستان چون گوش نداش
گفتم چشم جناب سروان
ما در خدمتیم، یه مشت سرباز
بعضی وقتا باس صبر کرد
تا بشه حرف زد
بعضی وقتا هشت سال
بعد اینکه ریختن اشکا
بعد اینکه ریختن گاز اشک آور
بعد اینکه ریختن پشمات
سه هزار میلیارد چند تا صفر دارد؟
هر کی یه تیکه میکنه میره
هر کی بکنه زیرنگه دیگه
بحث فرهنگیه، سیاسیش نکن
یه یاس هم زیادیه
میکنه پسر از پدر، دختر از پسر
حالا یه سر هم بزن به سطح شهر
ببین دستکم از هر سه تن
دو تا فکر رفتنن، یکی فکر موندنه
که اونم عشق پول داره یا پولداره
گردن دولت ننداز
خواستی جمع کن برو غربت الان
شاید رسید نوبت قرعت فردا پسفردا
اما
همخوان:
هر کی یه تیکه میکنه میره
هر کی یه تیکه میکنه میره
دنبال یه ذره دیگه
دنبال یه ذره دیگه
تا گشاد شه جیبش
تا خوشحال بمیره
صفیر:
گذاشتی پا به سن
روسیاه یا روسفید
آسمون ریسمون نباف
مار گزیده فکر پونه نیست
این نمایش عمریه برقراره
وقت طلاس
اما اُنس نگرفت اونی که نخ نداد، فبها
لباس میسازه شخصیت بی چون و چرا
چک و چونه نزن
خمیر ورزیده هم نباشه
با یه دست کت و شلوار وزیره
صاحب چونه ی نونه
پرچونگی نکن طرف حساب رئیس جمهوره
هرکی از راه رسید یه تیکه شو کند
اسمشو گذاشت میهن و رفت
کلاه گذاشت، کلاه برداشت
چه حقیقی چه حقوقی
حالا دایه عزیزتر از مادره
این در و تختش اونی که میکنه باورش
چه از جزء چه از کل
چشماتو باز کن
نگو غدم، سرطان هم میشه ریشه کن
گوشت بدهکار نباشه
حساب نمیبری به خرجت نمیره
بنابراین عقلت دست رشته میشه
بیداد:
دنیای خراب
پر نان حرام
دهان غنی کباب
دل فقیر کباب
دنیا فانیست دریاب
موجی نه دریا
شدی محو سراب
ز یاد نبر خاک سراست
بنگر به دار دنیا
ببین ظالم چه ساده افتاد
بنگر به دار دنیا
ببین ظلم را بسان مرداب
همه عالَم طماعند
تک باش، به فکر خلق باش
همه عالَم گمراهند
فقط عالِم به فکر فرداست
آنکه حق الناس خورده
حتما با دلش وداع گفته
قاف:
اگه باور نداری
بپرس از بابک زنجانی
همخوان:
هر کی یه تیکه میکنه میره
هر کی یه تیکه میکنه میره
دنبال یه ذره دیگه
دنبال یه ذره دیگه
تا گشاد شه جیبش
تا خوشحال بمیره