بازی آنلاین
آپلود عکس
07-03-2014، 18:46
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
تیم ملی ایران در آخرین مرحله از اولین اردوی آماده‌سازی خود برای جام جهانی روز گذشته به مصاف گینه رفت.
دیداری که نخستین بازی تدارکاتی شاگردان کی روش برای رسیدن به جام جهانی محسوب می‌شد و با این بازی اردوی آماده‌سازی کوتاه‌مدت نخست به پایان رسید تا تیم ایران از سال آینده به استقبال مرحله اصلی آماده‌سازی خود در دو اردوی بلندمدت در آفریقای جنوبی و اتریش برود اما یکی از بزرگترین دستاوردهای اردوی کوتاه مدت اول فارغ از بازی برابر گینه و حضور همه لژیونرها، بازی تشریفاتی با کویت در انتخابی جام جهانی با حضور پدیده‌های لیگ بود. یک بازی خوب و مناسب که این فرصت را در اختیار ستاره‌های لیگ و پدیده‌هایی که پشت دیوار بلند لژیونرها کمتر به آنها فرصت بازی می‌رسد، داد تا پیش چشمان کی روش در یک بازی رسمی خودنمایی کنند تا بتوانند در نهایت در لیست پرواز برزیل اندک بلیت‌های باقیمانده را به نام خود رزرو کنند. سیاهه زیر فلش بکی دارد به این اتفاق بر بستر بازی ایران – کویت.
وصال روحانی
همه کسانی که نگران سن بالای تیم ملی فوتبال بوده و می‌گفته‌اند باید در این تیم جوانگرایی شود، ظاهراً با برد اخیر این تیم برابر کویت راضی شده‌اند زیرا از 14 نفری که در روز مسابقه با کویت در کرج به میدان رفتند فقط افرادی معدود مثل رحمان احمدی و محسن بنگر بالای 30 سال سن داشته‌اند و محمدرضا خلعتبری هم در مرز میانسالی آنقدر مسن نیست که بیشتر به گروه پیر تعلق داشته باشد.
بقیه نفرات حاضر در میدان (آل‌نعمه، ماهینی، خانزاده، جماعتی، حقیقی، حاج‌صفی، صادقیان، یعقوب کریمی، رحمانی، نوروزی و انصاری‌فرد) همگی زیر 30 سال و تعدادی زیر 25 سال و برخی حتی زیر 23 سال هستند و این در نگاه نخست به معنای قبول این حقیقت از جانب کارلوس کی روش است که باید سن بالا رفته تیم ملی را کم کرد.
با این حال باید پرسید فردا که تیم به جام‌جهانی می‌رود و فردای فردا که به جام ملت‌های آسیا پا می‌گذارد، چه تعداد از این جوان‌ها را همراه با خود می‌برد؟ آیا همگی از همین حالا مطمئن نیستیم که همان ترکیب میانسال به شدت امتحان پس داده راهی هر دو میدان مذکور می‌شوند و این بهانه ظاهراً موجه هم پشت قضیه است که برای میدان‌های بزرگ نمی‌توان ریسک کرد و باید با پرسابقه‌ها به میدان آمد؟
بنابراین تعریفی که سرمربی پرتغالی تیم ملی از خودش و گزینه‌هایش بعد از بازی عصر دوشنبه با کویت کرد، نوعی پوشاندن حقیقت از طریق عمده کردن یک گزینش اجباری بود. کی روش چاره‌ای جز رویکرد به ذخیره‌ها و جوان‌ترها برای دیدار مذکور نداشت زیرا این تنها زمان و فرصت آنها و تنها میدان برای انجام این کار بود. صعود هر دو تیم از گروه دوم انتخابی جام ملت‌های آسیا 2015 از قبل و بدون تکیه بر نتیجه مسابقه دوشنبه کرج قطعی شده بود و برد یا باخت ما و کویت با هر نتیجه، سرگروهی ما و صعود رقیب را به خطر نمی‌انداخت. در نتیجه هر دو مربی باید جوان‌ترهای خود را می‌آزمودند و اگر کی روش این کار را بیشتر از ژوروان ویرا همتای خود در اردوی کویت کرد به این دلیل ساده بود که 48 ساعت بعد از آن یک مسابقه دیگر هم پیش رو داشت که برابر گینه است و در تهران برگزار می‌شود. ویرا هم از جوانان در ترکیب کویت زیاد سود جست اما نه به اندازه کی روش زیرا وسوسه متوقف کردن احتمالی ایران و کسب امتیاز در کرج او را سخت به خود مشغول کرده بود و وی می‌خواست خودی نشان بدهد و تا وقت تلف شده هم که بازی با تساوی 2-2 پیش می‌رفت و هنوز ضربه سر انصاری‌فرد بازی را 2-3 نکرده بود، وی ظاهراً به هدفش رسیده بود.
کی روش چه؟ آیا او هم به هدفش رسید؟ وی توانست به برخی جوان‌ترهای تیمش میدان بدهد و عیار آنها را بسنجد و مثلاً مطمئن شود که رضا حقیقی واقعا جانشین لایقی برای جواد نکونام در روزهایی است که کاپیتان تیم ملی سرانجام در سطح ملی بازنشسته شود اما اینکه او خود را بابت این کار تحسین کرد و پرشهامت خواند، زیاده‌روی و تظاهر بود. سوال این است که اگر او در این روز هم به جوان‌ها اعتماد نمی‌کرد، دیگر در چه روز و مسابقه دیگری می‌خواست این کار را انجام بدهد؟ این یکی از معدود روزهایی بود که سرمربی 60 ساله ایران می‌توانست روی شانه جوان‌ترها تکیه کند و از این پس باید فقط از نفرات اعزامی به جام‌جهانی برزیل استفاده کند. گروهی که می‌دانیم حداقل 75 درصد از نفرات حاضر در میدان کرج جایی در جمعشان ندارند.
محصولات و پیامدهای جوانگرایی در مسابقه با کویت چشم‌ها را گرفت و در برخی موارد اذهان را به خود مشغول داشت اما میدان استفاده از آنها در سال در آستانه آغاز 1393 به سبب برگزاری دو جام بزرگی که گفتیم بسیار تنگ نشان می‌دهد و همین مسأله دیدار اخیر با کویت را لااقل از منظر کسانی که می‌خواهند تیم ملی را جوان‌تر و پرنشاط‌تر ببینند، بیشتر یک افسوس جلوه می‌دهد تا دستاورد صد درصد کسب شده.
میانگین سنی بازیکنان تیم ملی در بازی مقابل کویت
دبیرستان به جای مدرسه پیرمردها!
میانگین سنی بازیکنان تیم ملی در بازی مقابل کویت، اتفاق مثبتی برای فوتبال ایران است چرا که سن بیشتر بازیکنان، کمتر از 25 سال بوده است. البته کی روش برای آنکه تجربه تیمش بالا برود، از بازیکنان بالای 30 سال هم برای بازی دیروز استفاده کرده بود. محسن بنگر 34 ساله مسن‌ترین بازیکن تیم ملی در بازی مقابل کویت بود. رضا نوروزی و احمد آل نعمه (31 سال)، رحمان احمدی (33 سال) و محمدرضا خلعتبری (30 سال) نفرات مسن ترکیب تیم ملی در بازی مقابل کویت بودند ضمن آنکه امیرحسین صادقی هم که روی نیمکت نشسته بود، 32 سال از خدا عمر گرفته است. به جز این نفرات، تنها یک بازیکن بالای 25 سال در بازی دیروز به میدان رفت که او حسین ماهینی 27 ساله بود اما سایر بازیکنان تیم ملی زیر 25 سال سن داشتند.
جوانانی که می‌توانند آینده فوتبال ایران را بسازند. علی کریمی هافبک سپاهان با 20 سال سن جوانترین بازیکن تیم ملی بود که البته فرصتی برای بازی پیدا نکرد. به سن گلزنان تیم ملی هم اشاره کنیم. یعقوب کریمی 22 ساله است و کریم انصاری فرد یک‌سال از یعقوب بزرگتر است ضمن آنکه پیام صادقیان هم که با حرکت خوبش باعث اشتباه مدافعان کویتی و گل به خودی آنها شد، متولد 1 اسفند 70 است.
تیم ملی ایران در آخرین مرحله از اولین اردوی آماده‌سازی خود برای جام جهانی روز گذشته به مصاف گینه رفت.
دیداری که نخستین بازی تدارکاتی شاگردان کی روش برای رسیدن به جام جهانی محسوب می‌شد و با این بازی اردوی آماده‌سازی کوتاه‌مدت نخست به پایان رسید تا تیم ایران از سال آینده به استقبال مرحله اصلی آماده‌سازی خود در دو اردوی بلندمدت در آفریقای جنوبی و اتریش برود اما یکی از بزرگترین دستاوردهای اردوی کوتاه مدت اول فارغ از بازی برابر گینه و حضور همه لژیونرها، بازی تشریفاتی با کویت در انتخابی جام جهانی با حضور پدیده‌های لیگ بود. یک بازی خوب و مناسب که این فرصت را در اختیار ستاره‌های لیگ و پدیده‌هایی که پشت دیوار بلند لژیونرها کمتر به آنها فرصت بازی می‌رسد، داد تا پیش چشمان کی روش در یک بازی رسمی خودنمایی کنند تا بتوانند در نهایت در لیست پرواز برزیل اندک بلیت‌های باقیمانده را به نام خود رزرو کنند. سیاهه زیر فلش بکی دارد به این اتفاق بر بستر بازی ایران – کویت.
وصال روحانی
همه کسانی که نگران سن بالای تیم ملی فوتبال بوده و می‌گفته‌اند باید در این تیم جوانگرایی شود، ظاهراً با برد اخیر این تیم برابر کویت راضی شده‌اند زیرا از 14 نفری که در روز مسابقه با کویت در کرج به میدان رفتند فقط افرادی معدود مثل رحمان احمدی و محسن بنگر بالای 30 سال سن داشته‌اند و محمدرضا خلعتبری هم در مرز میانسالی آنقدر مسن نیست که بیشتر به گروه پیر تعلق داشته باشد.
بقیه نفرات حاضر در میدان (آل‌نعمه، ماهینی، خانزاده، جماعتی، حقیقی، حاج‌صفی، صادقیان، یعقوب کریمی، رحمانی، نوروزی و انصاری‌فرد) همگی زیر 30 سال و تعدادی زیر 25 سال و برخی حتی زیر 23 سال هستند و این در نگاه نخست به معنای قبول این حقیقت از جانب کارلوس کی روش است که باید سن بالا رفته تیم ملی را کم کرد.
با این حال باید پرسید فردا که تیم به جام‌جهانی می‌رود و فردای فردا که به جام ملت‌های آسیا پا می‌گذارد، چه تعداد از این جوان‌ها را همراه با خود می‌برد؟ آیا همگی از همین حالا مطمئن نیستیم که همان ترکیب میانسال به شدت امتحان پس داده راهی هر دو میدان مذکور می‌شوند و این بهانه ظاهراً موجه هم پشت قضیه است که برای میدان‌های بزرگ نمی‌توان ریسک کرد و باید با پرسابقه‌ها به میدان آمد؟
بنابراین تعریفی که سرمربی پرتغالی تیم ملی از خودش و گزینه‌هایش بعد از بازی عصر دوشنبه با کویت کرد، نوعی پوشاندن حقیقت از طریق عمده کردن یک گزینش اجباری بود. کی روش چاره‌ای جز رویکرد به ذخیره‌ها و جوان‌ترها برای دیدار مذکور نداشت زیرا این تنها زمان و فرصت آنها و تنها میدان برای انجام این کار بود. صعود هر دو تیم از گروه دوم انتخابی جام ملت‌های آسیا 2015 از قبل و بدون تکیه بر نتیجه مسابقه دوشنبه کرج قطعی شده بود و برد یا باخت ما و کویت با هر نتیجه، سرگروهی ما و صعود رقیب را به خطر نمی‌انداخت. در نتیجه هر دو مربی باید جوان‌ترهای خود را می‌آزمودند و اگر کی روش این کار را بیشتر از ژوروان ویرا همتای خود در اردوی کویت کرد به این دلیل ساده بود که 48 ساعت بعد از آن یک مسابقه دیگر هم پیش رو داشت که برابر گینه است و در تهران برگزار می‌شود. ویرا هم از جوانان در ترکیب کویت زیاد سود جست اما نه به اندازه کی روش زیرا وسوسه متوقف کردن احتمالی ایران و کسب امتیاز در کرج او را سخت به خود مشغول کرده بود و وی می‌خواست خودی نشان بدهد و تا وقت تلف شده هم که بازی با تساوی 2-2 پیش می‌رفت و هنوز ضربه سر انصاری‌فرد بازی را 2-3 نکرده بود، وی ظاهراً به هدفش رسیده بود.
کی روش چه؟ آیا او هم به هدفش رسید؟ وی توانست به برخی جوان‌ترهای تیمش میدان بدهد و عیار آنها را بسنجد و مثلاً مطمئن شود که رضا حقیقی واقعا جانشین لایقی برای جواد نکونام در روزهایی است که کاپیتان تیم ملی سرانجام در سطح ملی بازنشسته شود اما اینکه او خود را بابت این کار تحسین کرد و پرشهامت خواند، زیاده‌روی و تظاهر بود. سوال این است که اگر او در این روز هم به جوان‌ها اعتماد نمی‌کرد، دیگر در چه روز و مسابقه دیگری می‌خواست این کار را انجام بدهد؟ این یکی از معدود روزهایی بود که سرمربی 60 ساله ایران می‌توانست روی شانه جوان‌ترها تکیه کند و از این پس باید فقط از نفرات اعزامی به جام‌جهانی برزیل استفاده کند. گروهی که می‌دانیم حداقل 75 درصد از نفرات حاضر در میدان کرج جایی در جمعشان ندارند.
محصولات و پیامدهای جوانگرایی در مسابقه با کویت چشم‌ها را گرفت و در برخی موارد اذهان را به خود مشغول داشت اما میدان استفاده از آنها در سال در آستانه آغاز 1393 به سبب برگزاری دو جام بزرگی که گفتیم بسیار تنگ نشان می‌دهد و همین مسأله دیدار اخیر با کویت را لااقل از منظر کسانی که می‌خواهند تیم ملی را جوان‌تر و پرنشاط‌تر ببینند، بیشتر یک افسوس جلوه می‌دهد تا دستاورد صد درصد کسب شده.
میانگین سنی بازیکنان تیم ملی در بازی مقابل کویت
دبیرستان به جای مدرسه پیرمردها!
میانگین سنی بازیکنان تیم ملی در بازی مقابل کویت، اتفاق مثبتی برای فوتبال ایران است چرا که سن بیشتر بازیکنان، کمتر از 25 سال بوده است. البته کی روش برای آنکه تجربه تیمش بالا برود، از بازیکنان بالای 30 سال هم برای بازی دیروز استفاده کرده بود. محسن بنگر 34 ساله مسن‌ترین بازیکن تیم ملی در بازی مقابل کویت بود. رضا نوروزی و احمد آل نعمه (31 سال)، رحمان احمدی (33 سال) و محمدرضا خلعتبری (30 سال) نفرات مسن ترکیب تیم ملی در بازی مقابل کویت بودند ضمن آنکه امیرحسین صادقی هم که روی نیمکت نشسته بود، 32 سال از خدا عمر گرفته است. به جز این نفرات، تنها یک بازیکن بالای 25 سال در بازی دیروز به میدان رفت که او حسین ماهینی 27 ساله بود اما سایر بازیکنان تیم ملی زیر 25 سال سن داشتند.
جوانانی که می‌توانند آینده فوتبال ایران را بسازند. علی کریمی هافبک سپاهان با 20 سال سن جوانترین بازیکن تیم ملی بود که البته فرصتی برای بازی پیدا نکرد. به سن گلزنان تیم ملی هم اشاره کنیم. یعقوب کریمی 22 ساله است و کریم انصاری فرد یک‌سال از یعقوب بزرگتر است ضمن آنکه پیام صادقیان هم که با حرکت خوبش باعث اشتباه مدافعان کویتی و گل به خودی آنها شد، متولد 1 اسفند 70 است.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
