چرا و چگونه گروههای غذایی و راهنما های تغذیه ای تدوین شدند ؟

[MOHSENEBRAHIMI]

وقتی عاشقان علم تغذیه می خواستند ابزاری بسازند که بتوانند با آن ابزار، دانش خود را به ساده ترین و قابل درک ترین شکل به مردم منتقل کنند، تصمیم گرفتند تمام غذاهایی را که مردم مصرف می‌کنند با توجه به خواص آنها دسته بندی کنند و آنهایی را که خواص مشابه دارند در یک گروه قرار دهند تا برای یک تغذیه سالم بتوانند بدون اینکه نام بسیاری از غذا ها وهم چنين میزان مصرف هر غذایی را بگویند، با زبانی ساده تركه یاد گرفتن آن ساده تر باشد آموزش بدهند كه از این گروه یا آن گروه غذایی چقدر مصرف کنید.

حتی شکل هایی را باتوجه به علایق و درک مردم برای جا دادن این گروههای غذا طراحی کردند تا با دیدن آن شکل ها گروههای غذایی بهتر به یاد بمانند و آموزش آنها ساده تر شود.

فرانسوی ها شکل بشقاب را انتخاب کردند.

چینی ها که خانه های کشورشان به سبک خاصی است و چند طبقه شیروانی مانند دارد از شکل مانند خانه های خودشان برای نشان دادن گروهها استفاده کردند .

بعضی کشور ها شکلی مثل پارچ آب ،بعضی هرم و بعضی مثل کانادا از رنگین کمان برای نشان دادن گروهها ی غذایی استفاده کرده اند.

همه این کشور ها میخواهند با یک شکل مورد قبول جامعه شان به خاطر سپردن گروه هاي غذایی را آسان کنند.

با چه منطقی غذا ها وارد یک گروه ‌می‌شوند ؟

 هرغذا با توجه به خواص عمده و مواد مغذی موجود در آن وارد یک گروه می‌شود.

مثلا انواع گوشت در گروه گوشت ها قرار می‌گیرند چون خواص مشترک آنها این است که پروتئین دارند و منبع اصلی پروتئین هستند. حبوبات و تخم مرغ هم در این گروه جای می گیرند . این بدین معنا نیست که مواد این گروه غیر از پروتئین خواص دیگری ندارند .

فرآورده های لبنی که منبع اصلی کلسیم هستند در گروه شیرو لبنیات قرار می‌گیرند. قرار گرفتن در اين گروه مربوط به وجود کلسیم و منبع کلسیم بودن آنها است بنابراین اگر محصولی از خانواده لبنيات  ،بیش از اینکه کلسیم داشته باشد چربی داشته باشد نمی تواند در این گروه جا بگیرد چون همانطور که گفته شد هدف آموزش صحیح تغذیه است.

در کنار هر گروه غذایی میزان سروینگ یا میزانی که در روز باید خورده شود نوشته ‌می‌شود.
در واقع گروههای غذایی ابزار آموزش تغذیه است که متخصصین هر کشور با توجه به نوع غذا های موجود ،الگوی مصرف و عادات مردم، نوع بیماریهای مربوط به کمبود ها یا اضافه دریافت مواد غذایی ، قیمت غذا و سیاست های غذایی و تغذیه ای حاکم بر واردات و تولیدات داخلی  و عمدتا برای پیشگیری از بیماری و ارتقای سلامت طراحی می‌کنند. برای تدوین راهنما های تغذیه ای متولیان سلامت یا بهداشت، تغذیه ،کشاورزی ،بازرگانی و حتی متخصصینی که به رفتار های جامعه آگاهی دارند و جامعه و روش های ارتباط با مردم و جامعه را درک می‌کنند باید با همفکری نسبت به طراحی و تدوین این راهنما ها بپردازند.