بازی آنلاین
آپلود عکس
غریبه نیستی
صاحب این اثر در یتدا از شنونده دعوت میکند که به همراه او باشد تا از زندگی خود برای شنونده بگوید. پس از این دعوت، خواننده به شرح زندگی و تمام مشکلات، سختی و روند کلی زندگیش میپردازد.
پس از این قسمت و در آخر کار خواننده به نوعی با شنونده خداحافظی میکند و به بیان این موضوع میپردازد که شنونده هرچه لازم بود را فهمیده.
چون آهنگ غریبه نیستی اولین آهنگ آلبوم مرد تنها بوده پس می‌توان به نوعی آنرا اینترو آلبوم دانست و با توجه به این موضوع خداحافظی در آخر آهنگ کار اشتباهی بود. بهتر این بود که خواننده ابتدا به دعوت از شنونده و سپس شرح زندگی خود میپرداخت و در قسمت آخر از شنونده می‌خواست که همچنان با او باشد و یاد آور میشد که هنوز چیزهای دیگری هم برای دیدن یا شنیدن وجود دارد.
منو بشناس
همونطور که از اسم آهنگ پیداست، سورنا تو این آهنگ می‌خواد خودش و زندگیش رو به نحوی شرح بده که شنونده بهتر اون رو بشناسه و با طرز فکر و زندگیش آشنا بشه.
تکست کار بسیار قوی بود. در ورس دوم در بخش‌های از کار، هر بیت از شعر بیانگر وضعیت زندگی گروهی از اشخاص خاص بود که تضاد بین زندگی این اشخاص را هم نشان میداد.
(واسه کارگر بدون جيره // بستن پينه رو دست ضعيفش
واسه گنده منصباي گردن کلفت // همون ادماي مفت خور)
تقصیر
در این آهنگ خواننده از زبان آینهٔ خودش حرف می‌زنه و فقط در کروس کار از زبان خودش خطاب به آینه صحبت می‌کنه.
علی سورنا در این آهنگ آینه را مظهر پاکی می‌داند. همچنین با زبانِ کنایه قصد بیان این موضوع را دارد که شرایط زندگی به نحوی شده که سالم زندگی کردن و مردانگی به چشم بعضی افراد نوعی جرم به حساب می آید و آن افراد هم همیشه به دنبال مقصر هستند. اما هنگامی که تمام تقصیر‌ها را به گردن آینهٔ رو به روی انسانها میاندازد، قصد بیان این موضوع را دارد که هر انسانی مسئول کار خودش است و دلیل هر گناه یا صوابی خود انسان است.
مستی
سورنا در این آهنگ خود را آدمی مست نشان میدهد و مستی را امری خوب و نشانی از مردانگی می‌داند.
سورنا پس از چندی که شنونده با جو آهنگ اشنا شد به تعریف داستانی به زبان رپ میپردازد و بعد از آن خود را بالاتر از قهرمان آن داستان معرفی میکند.
زندگی هیپ هاپی
در این آهنگ سورنا به عنوان عضوی از جامعه ی هیپ هاپ و به نمایندگی از این جامعه به تعریف مشکلات ، شیرینی‌‌ها و شیوهٔ زندگی در این جامعه میپردازد.
در ورس دوم این قسمت از کار (از بيست و يک سال حسرت / بيست و يک سال دردم) شنونده را به یاد قسمتی از آهنگ "نسل من" از آثار بهرام میاندازد.
دوئل
دوئل یک کار گنگ بود که سورنا در آن به بیان عدم ترس از دشمنانش میپردازد.
در کروس کار سورنا در واقع قصد دارد بگوید که حتی دشمنش هم شخصی عادی نیست و بالاتر از انسانهای عادی می‌باشد.
یکی از قسمتهای جالب کار قسمتی است که سورنا تفاوتهای خود و دشمنش را میگوید.
(جنگ من با لحظه ها و خاطرات تلخ...)
هفت خط
یک کار تقریبا گنگ دیگر که در آلبوم جا گرفت.
سورنا در ورس ها به بیان حالت روحی و روانی و زندگی خود به زبان گنگ میپردازد. در کروس کار هم عقاید و شرح حال یک انسان هفت خط را به عنوان یک شخص سوم بیان میکند. اما در اواخر ورس دوم این شخص سوم را به اول شخص تبدیل میکند و خود را به عنوان یک انسان هفت خط به حساب میاورد.
یکی از ویژگی‌های این آهنگ شباهت زیاد به آهنگ "یاغی" از آثار بهرام بود.
از اشکالات این آهنگ می‌توان به کروس کار اشاره کرد که به نسبت ورس‌ها اندکی ضعیف بود.
خاک سرخ
یک اثر بسیار قوی و به سبکی جدید و خاص که توانست با تکستی مفهومی اثر خود را بر شنوده بگذارد.
یکی از محاسن بسیار بزرگ این آهنگ سبکش بود که سبکی جدید و استایلش هم استایلی قوی بود.
در این اثر یک شعر ریتمیک میشنویم که حتی بدون آهنگ هم می‌توان از آن لذت برد.
این آهنگ در واقع یک تک ورس بود. اگر در آلبوم آهنگ‌های دیگری هم به این سبک خواند میشد، مسلما زننده بود اما چون فقط یک آهنگ بود توانست قدرتش را حفظ کند و خاص بماند.
سورنا در این آهنگ به مسائل اجتماعی زیادی میپردازد که جالبترین آن کمرنگ شدن اعتقادات (از مسجدا بو هنرپيشه مي ياد) و عوض شدن غیرت (اون که مي گفتن تا ناموس بوش مي پيچه / نوک چاقوش چل دفه گوشتي ميشه // الان کجايي ببيني موش ميگيره...) برخی افراد جامعه است.
حالا وقت خواب نیست
اگر نگاهی به زندگی بزرگان بیاندازیم (مولانا، سعدی،…) متوجه می‌شویم که همهٔ بزرگان شخصی را به عنوان رهنما یا استاد داشته‌اند. در واقع منظور این است که لازمه رسیدن به اوج داشتن یک راهنما است.
سورنا هم در آثارش قصد دارد که شخصی (مش کریم) را به عنوان راهنمای خود معرفی کند.
در این آهنگ سورنا به ظاهر پیش مش کریم که شخصی قدیمی و پاک دل است میرود و یاد گذشته‌ها میکند.
سورنا در واقع با استفاده از انواع کنایات و تشبیهات قصد بیان این موضوع را دارد که زندگی انسانها از آن دنیای ساده و کودکانه جدا، دلخوشی‌های مردم کم و نامردی ها زیاد شده.
کروس کار هم بیانگر این است که سکوتی در جامعه به وجود آماده و حتی دیگر صدایی از افراد ساده دل و پاک هم شنیده نمی‌شود.
در آهنگ به راحتی می‌توان بوی نوستالوژی را حس کرد.
بعد از من
بعد از من در واقع نامهٔ سر گشاده ای به عنوان حسن ختام این آلبوم است.
سورنا در ابتدا به شرح وضع بد روحی و روانی خود میپردازد و در ورس دوم به ظاهر وصیت میکند اما در اصل به بیان بعضی از افکار و کارهای زندگی خودش میپردازد و در آخر هم نصیحتی به برادرش میکند.
قسمت جالب این آهنگ جاییست که سورنا درد مردم خود را مهمترین دغدغه در زندگی اش عنوان میکند.
صاحب این اثر در یتدا از شنونده دعوت میکند که به همراه او باشد تا از زندگی خود برای شنونده بگوید. پس از این دعوت، خواننده به شرح زندگی و تمام مشکلات، سختی و روند کلی زندگیش میپردازد.
پس از این قسمت و در آخر کار خواننده به نوعی با شنونده خداحافظی میکند و به بیان این موضوع میپردازد که شنونده هرچه لازم بود را فهمیده.
چون آهنگ غریبه نیستی اولین آهنگ آلبوم مرد تنها بوده پس می‌توان به نوعی آنرا اینترو آلبوم دانست و با توجه به این موضوع خداحافظی در آخر آهنگ کار اشتباهی بود. بهتر این بود که خواننده ابتدا به دعوت از شنونده و سپس شرح زندگی خود میپرداخت و در قسمت آخر از شنونده می‌خواست که همچنان با او باشد و یاد آور میشد که هنوز چیزهای دیگری هم برای دیدن یا شنیدن وجود دارد.
منو بشناس
همونطور که از اسم آهنگ پیداست، سورنا تو این آهنگ می‌خواد خودش و زندگیش رو به نحوی شرح بده که شنونده بهتر اون رو بشناسه و با طرز فکر و زندگیش آشنا بشه.
تکست کار بسیار قوی بود. در ورس دوم در بخش‌های از کار، هر بیت از شعر بیانگر وضعیت زندگی گروهی از اشخاص خاص بود که تضاد بین زندگی این اشخاص را هم نشان میداد.
(واسه کارگر بدون جيره // بستن پينه رو دست ضعيفش
واسه گنده منصباي گردن کلفت // همون ادماي مفت خور)
تقصیر
در این آهنگ خواننده از زبان آینهٔ خودش حرف می‌زنه و فقط در کروس کار از زبان خودش خطاب به آینه صحبت می‌کنه.
علی سورنا در این آهنگ آینه را مظهر پاکی می‌داند. همچنین با زبانِ کنایه قصد بیان این موضوع را دارد که شرایط زندگی به نحوی شده که سالم زندگی کردن و مردانگی به چشم بعضی افراد نوعی جرم به حساب می آید و آن افراد هم همیشه به دنبال مقصر هستند. اما هنگامی که تمام تقصیر‌ها را به گردن آینهٔ رو به روی انسانها میاندازد، قصد بیان این موضوع را دارد که هر انسانی مسئول کار خودش است و دلیل هر گناه یا صوابی خود انسان است.
مستی
سورنا در این آهنگ خود را آدمی مست نشان میدهد و مستی را امری خوب و نشانی از مردانگی می‌داند.
سورنا پس از چندی که شنونده با جو آهنگ اشنا شد به تعریف داستانی به زبان رپ میپردازد و بعد از آن خود را بالاتر از قهرمان آن داستان معرفی میکند.
زندگی هیپ هاپی
در این آهنگ سورنا به عنوان عضوی از جامعه ی هیپ هاپ و به نمایندگی از این جامعه به تعریف مشکلات ، شیرینی‌‌ها و شیوهٔ زندگی در این جامعه میپردازد.
در ورس دوم این قسمت از کار (از بيست و يک سال حسرت / بيست و يک سال دردم) شنونده را به یاد قسمتی از آهنگ "نسل من" از آثار بهرام میاندازد.
دوئل
دوئل یک کار گنگ بود که سورنا در آن به بیان عدم ترس از دشمنانش میپردازد.
در کروس کار سورنا در واقع قصد دارد بگوید که حتی دشمنش هم شخصی عادی نیست و بالاتر از انسانهای عادی می‌باشد.
یکی از قسمتهای جالب کار قسمتی است که سورنا تفاوتهای خود و دشمنش را میگوید.
(جنگ من با لحظه ها و خاطرات تلخ...)
هفت خط
یک کار تقریبا گنگ دیگر که در آلبوم جا گرفت.
سورنا در ورس ها به بیان حالت روحی و روانی و زندگی خود به زبان گنگ میپردازد. در کروس کار هم عقاید و شرح حال یک انسان هفت خط را به عنوان یک شخص سوم بیان میکند. اما در اواخر ورس دوم این شخص سوم را به اول شخص تبدیل میکند و خود را به عنوان یک انسان هفت خط به حساب میاورد.
یکی از ویژگی‌های این آهنگ شباهت زیاد به آهنگ "یاغی" از آثار بهرام بود.
از اشکالات این آهنگ می‌توان به کروس کار اشاره کرد که به نسبت ورس‌ها اندکی ضعیف بود.
خاک سرخ
یک اثر بسیار قوی و به سبکی جدید و خاص که توانست با تکستی مفهومی اثر خود را بر شنوده بگذارد.
یکی از محاسن بسیار بزرگ این آهنگ سبکش بود که سبکی جدید و استایلش هم استایلی قوی بود.
در این اثر یک شعر ریتمیک میشنویم که حتی بدون آهنگ هم می‌توان از آن لذت برد.
این آهنگ در واقع یک تک ورس بود. اگر در آلبوم آهنگ‌های دیگری هم به این سبک خواند میشد، مسلما زننده بود اما چون فقط یک آهنگ بود توانست قدرتش را حفظ کند و خاص بماند.
سورنا در این آهنگ به مسائل اجتماعی زیادی میپردازد که جالبترین آن کمرنگ شدن اعتقادات (از مسجدا بو هنرپيشه مي ياد) و عوض شدن غیرت (اون که مي گفتن تا ناموس بوش مي پيچه / نوک چاقوش چل دفه گوشتي ميشه // الان کجايي ببيني موش ميگيره...) برخی افراد جامعه است.
حالا وقت خواب نیست
اگر نگاهی به زندگی بزرگان بیاندازیم (مولانا، سعدی،…) متوجه می‌شویم که همهٔ بزرگان شخصی را به عنوان رهنما یا استاد داشته‌اند. در واقع منظور این است که لازمه رسیدن به اوج داشتن یک راهنما است.
سورنا هم در آثارش قصد دارد که شخصی (مش کریم) را به عنوان راهنمای خود معرفی کند.
در این آهنگ سورنا به ظاهر پیش مش کریم که شخصی قدیمی و پاک دل است میرود و یاد گذشته‌ها میکند.
سورنا در واقع با استفاده از انواع کنایات و تشبیهات قصد بیان این موضوع را دارد که زندگی انسانها از آن دنیای ساده و کودکانه جدا، دلخوشی‌های مردم کم و نامردی ها زیاد شده.
کروس کار هم بیانگر این است که سکوتی در جامعه به وجود آماده و حتی دیگر صدایی از افراد ساده دل و پاک هم شنیده نمی‌شود.
در آهنگ به راحتی می‌توان بوی نوستالوژی را حس کرد.
بعد از من
بعد از من در واقع نامهٔ سر گشاده ای به عنوان حسن ختام این آلبوم است.
سورنا در ابتدا به شرح وضع بد روحی و روانی خود میپردازد و در ورس دوم به ظاهر وصیت میکند اما در اصل به بیان بعضی از افکار و کارهای زندگی خودش میپردازد و در آخر هم نصیحتی به برادرش میکند.
قسمت جالب این آهنگ جاییست که سورنا درد مردم خود را مهمترین دغدغه در زندگی اش عنوان میکند.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
