سندرمی شایع اما ناشناخته

[Wєιяɗ]

سندرم خستگی مزمن از جمله بیماری‌هایی است که فرد را به شدت ناتوان می‌کند ولی بیشتر اوقات در تشخیص آن اشتباه می‌شود. این بیماری همان‌طور که از نامش پیداست، با خستگی شدید، درد مفصلی و ماهیچه‌ای، ضعف حافظه و تمرکز شناخته می‌شود. همچنین مبتلایان به این بیماری از ضعف در عملکرد قلب و ‌عروق، اختلالات معده، نارسایی حسی و مشکل در تعادل رنج می‌برند. علائم این بیماری به حدی ناتوان‌کننده است که بیماران مبتلا به خستگی مزمن بیشتر به انزوا و دوری از افراد خانواده و دوستانشان پناه می‌برند. در بسیاری از موارد این علائم برای ماه‌ها یا سال‌ها ادامه می‌یابد و با استراحت کردن هم برطرف نمی‌شود.

شیوع در افراد ۲۰ تا ۴۰ ساله
سندرم خستگی مزمن، سال‌ها به دلیل نبود شواهد پزشکی کافی برای تشخیص درست بیماری، کم‌اهمیت جلوه داده می‌شد. این سندرم تقریبا در بین افراد ۲۰ تا ۴۰ ساله دیده می‌شود. همچنین این بیماری در زنان شایع‌تر است.

کنترل سندرم خستگی مزمن همچون خود این بیماری پیچیده است، زیرا درمان قطعی و داروی نسخه‌ای برای معالجه آن کشف نشده است. افراد مبتلا به این بیماری لازم است با مراجعه به پزشک از ترکیبی از شیوه‌های درمانی برای کاهش علائم آن و انجام فعالیت‌های روزانه‌ بهره ببرند. شیوه تشخیص این بیماری، فرایندی طولانی‌مدت و گران‌قیمت دارد و پزشکان با روش‌های مختلف به تشخیص آن می‌پردازند. برای مثال در یکی از این روش‌ها، پزشکان تفاوت‌های مهم بین سلول‌های سیستم ایمنی در مبتلایان به این بیماری را با افراد سالم مقایسه کرده و به این ترتیب می‌توانند نشانگرهای زیستی این اختلال را شناسایی کنند. همچنین در روش دیگری محققان وجود رابطه قوی بین سندرم خستگی مزمن با بی‌نظمی در عملکرد سیستم ایمنی بدن را شناسایی کرده و به این شیوه می‌توانند اختلال سندرم خستگی مزمن را شناسایی کنند.