اگر بازيگر نمی‌شدم، معلم می‌شدم

[LoVeNiG]

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
اگر بازيگر نمی‌شدم، معلم می‌شدم

به گزارش جوان ایرانی به نقل از افکارنیوز، حسين محب اهري كه كارشناس ادبيات از دانشگاه تهران است، الفباي بازيگري را در كارگاه آموزش به سرپرستي آربي آوانسيان آموخت و از سال هاي نوجواني تا امروز به عنوان نويسنده، كارگردان و بازيگر فعاليت داشته است. «ق مثل قلقلك» يا «مبصر كلاس پنجم» يكي از كارهاي ماندگار و خاطره انگيز اين هنرمند پيشكسوت است. محب اهري كه از سال ها پيش با بيماري سرطان دست و پنجه نرم مي كند، با وجود بيماري در ده ها نمايشنامه، فيلم سينمايي و مجموعه تلويزيوني حضور داشته و در جشنواره فيلم فجر ۹۱ نيز با دو فيلم حضوري موفق داشت.

آفريقايي ها با بدي آشنا نيستنددر فاصله ساخت فيلم «فرزند چهارم» فرصت گشت و گذار در آفريقا را داشتم و در اوقات فراغت به سراغ محله هاي ديدني و مردم آفريقا مي رفتم.
نكته حائز اهميت در آفريقا فقر مردم است. به خصوص مردم اتيوپي، سودان و سومالي. در يكي از سفرهايي كه همراه با يكي از قايقرانان آن خطه داشتم، وقتي فهميد ايراني هستم به من خيلي احترام گذاشت و يكي از ستاره هاي دريايي را كه در قايقش داشت، به من هديه داد. در مورد مردم آفريقا بايد بگويم مردم هستند كه با بدي آشنا نيستند و ذات شان پاك است. بعد از نمايش فيلم در جشنواره، عده اي از من مي پرسند، صحنه هاي درگيري قبيله اي كه در فيلم نشان داده مي شود حقيقي است يا خير كه در جواب بايد بگويم تمام درگيري ها و اردوگاه هايي كه در فيلم ديدده مي شود بازسازي شده است به دليل اينكه اولاً اجازه ورود به اردوگاه ها را نداشتيم در ثاني احساس بي تاميني در برابر ناامني هايي كه در سراسر آفريقا موج مي زند، داشتيم.

تلفيق ديدگاه كارگردان و بازيگران
در هر فيلمي بازيگران توانايي هاي خود را به نمايش مي گذارند، اما در فيلم «فرزند چهارم» تمام بازيگران در بازي هاي خود موازنه مشترك دارند به همين دليل احساس مي كنم يكي از صحيح ترين تبادل بازي ها در اين فيلم شكل گرفت در حقيقت بازيگران يكديگر را حمايت كردند و همگي سعي داشتند ريتم فيلم رعايت شود و هيچ كدام در مقابل دوربين خودخواهانه عمل نكردند. حتي در بازي هاي رودرروي حامد بهداد با دختر كنيايي كه اصلاً بازيگر نبود همراهي فوق العاده حامد با او موجب شد بازي هاي خوبي از آن دختر ديده شود، چنان كه گويي يكي از بازيگران مطرح آفريقايي است، كه آن شيوه، تلفيقي بود از نظر كارگردان و بازيگران.
من در طول سال ها فعاليت سينمايي و تئاتري، فرزند چهارم را يكي از درست ترين كارهاي انجام شده در سينماي كشور مي دانم و يقين دارم در كارهاي بعدي موسائيان هم حضور خواهم داشت.

كاراكتري كه ديده نشد
در جشنواره فيلم فجر ۹۱ با دو فيلم «فرزند چهارم» به كارگرداني وحيد موسائيان و «قصه عشق پدرم» به كارگرداني محمدرضا ورزي حضور داشتم. سابقه همكاري من و وحيد موسائيات بر مي گردد به دو سال قبل كه در فيلم سينمايي «گلچهره» به كارگرداني او ايفاگر كاراكتر رهبر طالبان بودم و در جشنواره فيلم فجر همان سال كانديد دريافت جازه نقش مكمل شدم در همان زمان موسائيان مشغول نگارش فيلمنامه «فرزند چهارم» بود و كاراكتر تاجر زنگباري را براي من در نظر گرفته بود و من با شناختي كه از شيوه كار او در فيلم «گلچهره» پيدا كردم، مطمئن بودم شخصيتي كه در فيلم جديدش براي من در نظر گرفته مورد تاييدم خواهد بود.
به همين دليل به جمع عوامل سازنده پيوستم و خوشحالم كه با بازيگران خوب كشورمان مهتاب كرامتي، مهدي هاشمي و حامد بهداد همبازي شدم. تمام پلان سكانس هاي بازي من در آفريقا فيلمبرداري شد، اما چند پلان سكانس از بازي هايم حذف شد و شخصيت زنگباري آن گونه كه مي بايست ديده شود، ديده نشد.

كار آينده ام «معماي شاه» است
در حال حاضر مشغول بازي در مجموعه تاريخي «معماي شاه» به كارگرداني محمدرضا ورزي هستم اين كار از اواسط زمستان ۹۱ آغاز شد و من در آن ايفاگر كاراكتر تيمسار عبدالكريم اياذي هستم، شخصيتي كه در تاريخ از او كمتر صحبت شده، به دليل اينكه بسيار زيرك بود. وي دكتر مخصوص شاه و رئيس بهداري وقت و مدتي هم رئيس بهداري ارتش بود. ۹۳ شغل كليدي داشت. وي به قدري موذي و پنهان كار بوده كه هيچ گونه اطلاعاتي در مورد كارهايش موجود نيست و فقط دو عدد عكس از او در طول سال ها خدمتش به چاپ رسيده است. گفته شده او شخصيتي داشت كه شاه در زمان بيماري فقط از دست او دارو مي گرفت و به هيچ كس ديگر اعتماد نداشت. اين شخصيت آن قدر زرنگ بود كه يكي دو سال مانده به انقلاب از كشور گريخت و هيچ اطلاعي از او در دست نيست كه كجا رفته زنده است يا مرده.
اكثر بازيگران اين مجموعه بازي هاي كوتاهي دارند، اما بيشترين بازي در «معماي شاه» به من سپرده شده است و از ابتدا تا انتهاي مجموعه بازي خواهم داشت و با اكثر شخصيت هاي مجموعه رودررويي دارم.

چند نما از زندگي خصوصي من
در دوره جواني با منافي ظاهر كه از هنرمندان سينما و تئاتر كشورمان بود، ازدواج كردم. حاصل ازدواج مان دو فرزند دختر و پسر است. دخترم ياسمن ۲۹ ساله گريمور است و پسرم ۳۱ ساله كارشناس فرش و كاريكاتوريست است. آنها در دوره كودكي شان در چند كار تلويزيوني با من همبازي بودند و بعدها به دليل عدم علاقه شان، بازيگري را رها كردند و دنبال كار خودشان رفتند. من در اوقات فراغت، يا مشغول نويسندگي هستم، يا تماشاي فيلم.

اگر بازيگر نمي شدم، معلم مي شدم
در دوره دبيرستان به پيشنهاد يكي از معلمانم به ديدن يك نمايشنامه به كارگرداني آربي آوانسيان رفتم و همان اتفاق موجب شد مسير زندگي من عوض شود. اگر اين اتفاق نمي افتاد احتمالاً معلم مي شدم. البته بد نيست بدانيد بعد از اتمام تحصيلاتم به استخدام آموزش و پرورش در آمدم، اما فقط ۱۳ روز دوام آوردم و احساس كردم به درد معلمي نمي خورم و مدتي نيز به فكر خبرنگار شدن بودم، اما در نهايت به كلاس هاي كارگاه نمايش رفتم و بعد از يك آموزش شش ماهه با الفباي بازيگري آشنا شدم آن دوره را نسبت به آموزش هاي امروزي معادل كارشناسي ارشد مي دانم، چون مدرسين ما در آن زمان اساتيدي مثل سوسن تسليمي، صدرالدين زاهد، سياوش طهمورث، فريدون يوسفي و... بودند.

مبصر كلاس پنجم، هنوز مبصر است
يكي از به ياد ماندني ترين برنامه هايي كه در گذشته ساخته ام «ق مثل قلقلك» يا «مبصر كلاس پنجم» بود، كه ساخت سري جديد آن را، كه در حقيقت ادامه كار گذشته است، در شرايطي كه مشغول مبارزه در راند دوم بيماري بودم، شروع كردم و در شرايطي كه مرتب به شيمي درماني مي رفتم سري جديد «ق مثل قلقلك» را به اتفاق كدخدايي در ۲۶ قسمت براي شبكه آموزش ساختم. در سري دوم نيز نويسندگي، كارگرداني و بازي به عهده من بود. اين مجموعه چند ماه قبل از شبكه آموزش پخش شد و در همان روز اول پخش، ركورد پيامك تلفني را در شبكه آموزش شكست و بالغ بر ۱۳۰ هزار پيامك مهرآميز دريافت كرد. «ق مثل قلقلك» جديد، با همان حال و هواي گذشته نوشته و ساخته شد، منتهي معلم و دانش آموز تنبل كلاس هر دو پير شده اند و از آنجا كه در دوره اول، تلفن همراه هنوز اختراع نشده بود، در دوره جديد كاربرد دارد. نكته جالب در قسمت دوم، پخش صحنه هاي سري اول در بين مجموعه بود كه به جذابيت كار مي افزود.

نسبت به حرفه ام تعهد دارم
در فيلم «قصه عشق پدرم» به كارگرداني محمدرضا ورزي ايفاگر نقش شخصيتي هستم كه جاي بازي بيشتري داشت منتهي داستان و شرايط ساخت، اجازه نمي داد. در اين فيلم ايفاگر نقش ناظم مدرسه اي هستم كه دوره سالمندي را مي گذراند و در خانه سالمندان زندگي مي كند. من موقع بازي در اين فيلم به شدت كسالت داشتم و مرتب به شيمي درماني مي رفتم و با موهاي ريخته شده و ابروان كاملاً سفيد سر صحنه فيلمبرداري حاضر مي شدم كه چهره فرتوت و بيمارم با گريم خوب توسط خلج شكل مي گرفت و چهره ام با چهره «فرزند چهارم» از زمين تا آسمان تفاوت داشت در حقيقت از شرايط بدني و بيماري من به خوبي استفاده شد تا شخصيت پردازي كاراكتر بهتر ديده شود. البته، با توجه به بيماري من، بازي كردن در مقابل دوربين برايم خيلي سخت بود، اما چون عاشق حرفه ام هستم، سختي كار را به جان خريدم. اول بار كه در سال ۸۰ به واسطه بيماري زير تيغ جراحي رفتم سه روز از عمل جراحي ام گذشته بود كه به واسطه تعهد به يكي از فيلمسازان از پزشكم اجازه خواستم تا سر كار بروم البته پزشكم اجازه نداد، اما من چون متعهد به انجام كارم بودم، بدون اينكه همكارانم متوجه عمل جراحي ام بشوند سر كار حاضر شدم و كار را به اتمام رساندم. بيماري من سرطان لنف است و از قرار در سه راند تنظيم شده است. راند اول سال ۸۰ بود كه پيروز ميدان من بودم، راند دوم چندي قبل بود كه باز هم پيروز ميدان من بودم و در حال حاضر اين طور كه دكتر گفته راند سوم شروع شده. دعا كنيد تا در اين راند هم من پيروز ميدان باشم.