01-12-2013، 18:50
کسی که با او شهامت آن می یابی که خودت باشی. با او روح تو عریان حضور می یابد.
کسی است که از تو می خواهد صورتک از چهره برداری و فقط آن باشی که هستی.
از تو نمی خواهد که بهتر یا بدتر باشی.
وقتی با او هستی ، احساس زندانی را داری که بی گناهی او به اثبات رسیده است.
نیازی به آن نیست که در برابر او جبهه بگیری.
بتوانی آنچه که می اندیشی بر زبان بیاوری ، آنچه واقعٍٍاً در دل داری.
آن ناسازگاریهایی را که موجب شده دیگران قضاوت درستی از تو نداشته باشند ،او می فهمد.
با او آزادانه نفس می کشی. در برابر او می توانی به نارسایی ها، حسادت ها، تنفرها، اخگرهای شریرانه، پستی ها و پوچی های وجودت اعتراف کنی.
و با چنین اعترافی، خواهی دید که چگونه همه رخت بر می بندند و در اقیانوس سپید وفاداری دوست محو می شوند.
او درک می کند. با او نیاز نداری که مواظب باشی،
می توانی با او درشتی کنی، بی توجه باشی و تحملش کنی.
بهتر از همه، می توانی با او ملایم باشی تفاوتی نمی کند.
او دوستت دارد همچون آتش است که پالایش می کند.
او می فهمد، آری می فهمد.
با او می توانی گریه کنی، نغمه سرایی کنی، بخندی، دعا کنی.
در آشکار و نهان او شاهد است، می داند و بر تو عاشق است.
دوست کیست ؟باز می گویم :
کسی که با او شهامت آن می یابی که خودت باشی.
اگه نظری دارید خوشحال میشم بخونم.
کسی است که از تو می خواهد صورتک از چهره برداری و فقط آن باشی که هستی.
از تو نمی خواهد که بهتر یا بدتر باشی.
وقتی با او هستی ، احساس زندانی را داری که بی گناهی او به اثبات رسیده است.
نیازی به آن نیست که در برابر او جبهه بگیری.
بتوانی آنچه که می اندیشی بر زبان بیاوری ، آنچه واقعٍٍاً در دل داری.
آن ناسازگاریهایی را که موجب شده دیگران قضاوت درستی از تو نداشته باشند ،او می فهمد.
با او آزادانه نفس می کشی. در برابر او می توانی به نارسایی ها، حسادت ها، تنفرها، اخگرهای شریرانه، پستی ها و پوچی های وجودت اعتراف کنی.
و با چنین اعترافی، خواهی دید که چگونه همه رخت بر می بندند و در اقیانوس سپید وفاداری دوست محو می شوند.
او درک می کند. با او نیاز نداری که مواظب باشی،
می توانی با او درشتی کنی، بی توجه باشی و تحملش کنی.
بهتر از همه، می توانی با او ملایم باشی تفاوتی نمی کند.
او دوستت دارد همچون آتش است که پالایش می کند.
او می فهمد، آری می فهمد.
با او می توانی گریه کنی، نغمه سرایی کنی، بخندی، دعا کنی.
در آشکار و نهان او شاهد است، می داند و بر تو عاشق است.
دوست کیست ؟باز می گویم :
کسی که با او شهامت آن می یابی که خودت باشی.
اگه نظری دارید خوشحال میشم بخونم.