بازی آنلاین
آپلود عکس
دلفین ها جزو پستانداران دریایی هستند که ارتباط نزدیکی با والها (whales) و نهنگ ها (porpoises) دارند. دلفین ها حدود 7 جنس و 40 گونه هستند و اندازه و وزنشان بین 2/1 متر و 40 کیلوگرم تا 5/9 متر و ده تن متغیر است! دلفین ها گوشتخوار بوده و اغلب از ماهیها و سرپایان تغذیه می کنند. آنان متعلق به خانواده Delphinidae که بزرگترین خانواده در راسته Cetacea است بوده و قدمتشان به ده میلیون سال قبل برمی گردد. از آنجا که دلفین ها جزو باهوش ترین حیوانات محسوب شده و رفتار آنها اغلب با بازیگوشی همراه است و ظاهری دوست داشتنی هم دارند در بین انسانها از محبوبیت خاصی برخوردار می باشند.
نام دلفین از کلمه یونانی delphys گرفته شده که در طول زمان در زبان لاتین به delphinus و بعدها به Dolfinus تغییر یافت و در زبان فرانسه قدیم ph جای f را گرفت تا نام آن به شکل daulphin نوشته شود.
تصور بر این است که منشاء دلفین های امروزی پستانداران خشکزی باشند و اجداد دلفین های امروزی در دوره Eocene و حدود 50 میلیون سال قبل به کلی وارد آب شده اند. اسکلت بدن دلفین های امروزی دو استخوان کوچک و میله ای شکل لگنی دارند که به نظر می رسد بقایای پاهای عقب باشند. اکتبر 2006 دانشمندان در ژاپن با نوع خاصی از دلفین برخورد نمودند که اطراف شکاف تناسلی خود دارای 2 باله کوچک بود و همین مسئله آنها را به این فرضیه که شاید اینها همان پاهای عقب بوده اند نزدیک نمود.
دلفین ها بدنی کشیده و دوکی (مخروطی) شکل دارند که آنها را جهت شنای سریع در آب توانمند ساخته است. رنگ بدن آنان بجز بخش زیرین که روشن است اغلب خاکستری بوده و همراه با خطوط و نقاط روی بدنشان الگوهای متفاوت و رنگ بندی های گوناگونی را پدید آورده است. سر آنها هم از بخشی به نام Melon تشکیل شده که به نظر می رسد مسئول ساتع نمودن صوت و دریافت پاسخ آن جهت جایابی و تشخیص مکان اشیاء و صید باشد. (Echolocation)
در اغلب گونه ها فک حیوان کشیده بوده و در بعضی گونه ها به وضوح این مسئله به چشم می خورد. بطور مثال در مورد Bottlenose انگار که حیوان همیشه در حال لبخند زدن است!
تعداد دندانها زیاد بوده و در گونه های متعددی به 250 عدد هم می رسد. مغز دلفین‌ها بزرگ و دارای قشر بسیار سازمان یافته ای است که دانشمندان را به بحث پیرامون هوش این حیوان وا می دارد.
برخلاف سایر پستانداران ، دلفین ها مو ندارند اما با تعداد ناچیزی مو در اطراف پوزه متولد می شوند که پس از مدتی و حتی در برخی موارد قبل از تولد هم آنرا از دست می دهند. البته در این مورد دلفین آبهای آمازون یا Boto استثناء است که اطراف پوزه خود دارای موهای کوچکی می باشد.
ارگانهای تناسلی آنها در دو طرف و زیر بدن واقع شده اند. دلفین نر دارای دو شکاف است که یکی آلت را محافظت می کند و دیگری پشت آن به عنوان مقعد واقع است. دلفین ماده تنها یک شکاف تناسلی دارد که مهبل و مقعد در آن جای گرفته اند. در دو طرف این شکاف تناسلی هم منافذ پستانها قرار گرفته اند.
اغلب دلفین ها داخل و بیرون آب بینایی قوی ای دارند و حس شنوایی آنها هم از انسانها برتر است. گرچه دو سوراخ در دو طرف سر بعنوان گوش وجود دارد اما به نظر می رسد داخل آب فک پائین و حفره پر از چربی استخوان آن نقش مهمی در هدایت امواج صوتی به گوش میانی داشته باشد. دندانها هم به نحوی قرار گرفته اند که ورود امواج صوتی با مشکل مواجه نشود و در تشخیص و جایابی اشیاء و صید ، حیوان موفق عمل نماید. حس لامسه دلفین ها هم به نحو شایسته ای تکامل یافته است. به دلیل عدم دارا بودن عصب و لوبهای بویایی به نظر می رسد که دلفین ها فاقد این حس باشند اما توانایی چشیدن را دارا هستند. دوره آبستنی دلفین ها ممکن است متغیر باشد بطور مثال در مورد برخی نظیر Tuxuxi dolphin 11 تا 12 ماه و در مورد برخی دیگر مانند Orca 17 ماه به طول می انجامد. دلفین ها قادرند از طریق کیسه های هوایی بینی خود طیف وسیعی از صداها را تولید کنند و حتی با سوت زدن می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار نمایند.
و اما چند جمله هم در مورد خطراتی که دلفین ها را تهدید می کنند :
دلفین ها در محیط زیست خود با خطرات بالقوه ای روبرو هستند و به طور مثال کوسه ها دشمنان بالقوه دلفین های کوچک جثه محسوب می گردند. البته اگر چه احتمال صید دلفین های کوچک جثه توسط دلفین های بزرگی نظیر Orca ضعیف است اما صفر نیست. طیف وسیعی از بیماریها و انگل ها هم می توانند حیات دلفین ها را تهدید نمایند.
آلوده نمودن آب اقیانوسها - دریاها و رودخانه ها توسط انسانها و بخصوص با حشره کش ها ، فلزات سنگین ، پلاستیک و سایر آلوده‌کننده های صنعتی و کشاورزی که تجزیه آنها در محیط مدت زمان زیادی را می طلبد از جمله عواملی هستند که می توانند جمعیت دلفین ها را تهدید نموده و کاهش دهند. مرگ و جراحت در اثر برخورد با قایق ها و کشتی ها هم از جمله عوامل مهم و مشهوری است که حیات دلفین ها را با خطر مواجه می سازد. تورهای ماهیگیری و صیادی بخصوص در مورد صید ماهی تون هم می‌تواند باعث گرفتار شدن سهوی دلفین ها و به مخاطره افتادن حیات آنان گردد.
جدا از این مسائل در برخی مناطق دنیا نظیر ژاپن و جزایر فارو دلفین ها بعنوان منبع غذایی و با نیزه های مخصوص صید می گردن
در افسانه های یونان باستان سکه های متعددی را می توان یافت که نقش آن شخصی را سوار بر دلفین نشان می دهد و انسان و دلفین حتی در اسطوره ها هم رابطه ای نزدیک با یکدیگر دارند. از سویی دیگر امروزه دلفین به عنوان یک همدم مناسب برای اشخاصی که مشکلات و اختلالات روانشناختی دارند استفاده شده و در روندهای درمانی از کارآیی بالایی برخوردار است.
بعنوان مثال طی یک تحقیق در سال 2005 که بر روی 30 نفر انجام شد نقش مؤثر دلفین ها در درمان اشکال خفیف تا متوسط افسردگی به اثبات رسید.
(Christian Antonioli and Michael A. Reveley, (2205), Randomised controlled trial of animal facilitated therapy with dolphins in the treatment of depression)
کاربردهای سرگرمی و تفریحات و استفاده از دلفین ها در جنگ ها برای شناسایی یا قرار دادن مین در زیر آب و آموزش آنها برای نجات‌دادن غرق شدگان از جمله موارد دیگر نزدیکی انسان و دلفین ها به شمار می رود.
نکته جالب آنکه سال 2007 که به انتهای آن رسیده ایم از سوی سازمان ملل متحد به عنوان سال دلفین نامگذاری شده بود.
نام دلفین از کلمه یونانی delphys گرفته شده که در طول زمان در زبان لاتین به delphinus و بعدها به Dolfinus تغییر یافت و در زبان فرانسه قدیم ph جای f را گرفت تا نام آن به شکل daulphin نوشته شود.
تصور بر این است که منشاء دلفین های امروزی پستانداران خشکزی باشند و اجداد دلفین های امروزی در دوره Eocene و حدود 50 میلیون سال قبل به کلی وارد آب شده اند. اسکلت بدن دلفین های امروزی دو استخوان کوچک و میله ای شکل لگنی دارند که به نظر می رسد بقایای پاهای عقب باشند. اکتبر 2006 دانشمندان در ژاپن با نوع خاصی از دلفین برخورد نمودند که اطراف شکاف تناسلی خود دارای 2 باله کوچک بود و همین مسئله آنها را به این فرضیه که شاید اینها همان پاهای عقب بوده اند نزدیک نمود.
دلفین ها بدنی کشیده و دوکی (مخروطی) شکل دارند که آنها را جهت شنای سریع در آب توانمند ساخته است. رنگ بدن آنان بجز بخش زیرین که روشن است اغلب خاکستری بوده و همراه با خطوط و نقاط روی بدنشان الگوهای متفاوت و رنگ بندی های گوناگونی را پدید آورده است. سر آنها هم از بخشی به نام Melon تشکیل شده که به نظر می رسد مسئول ساتع نمودن صوت و دریافت پاسخ آن جهت جایابی و تشخیص مکان اشیاء و صید باشد. (Echolocation)
در اغلب گونه ها فک حیوان کشیده بوده و در بعضی گونه ها به وضوح این مسئله به چشم می خورد. بطور مثال در مورد Bottlenose انگار که حیوان همیشه در حال لبخند زدن است!
تعداد دندانها زیاد بوده و در گونه های متعددی به 250 عدد هم می رسد. مغز دلفین‌ها بزرگ و دارای قشر بسیار سازمان یافته ای است که دانشمندان را به بحث پیرامون هوش این حیوان وا می دارد.
برخلاف سایر پستانداران ، دلفین ها مو ندارند اما با تعداد ناچیزی مو در اطراف پوزه متولد می شوند که پس از مدتی و حتی در برخی موارد قبل از تولد هم آنرا از دست می دهند. البته در این مورد دلفین آبهای آمازون یا Boto استثناء است که اطراف پوزه خود دارای موهای کوچکی می باشد.
ارگانهای تناسلی آنها در دو طرف و زیر بدن واقع شده اند. دلفین نر دارای دو شکاف است که یکی آلت را محافظت می کند و دیگری پشت آن به عنوان مقعد واقع است. دلفین ماده تنها یک شکاف تناسلی دارد که مهبل و مقعد در آن جای گرفته اند. در دو طرف این شکاف تناسلی هم منافذ پستانها قرار گرفته اند.
اغلب دلفین ها داخل و بیرون آب بینایی قوی ای دارند و حس شنوایی آنها هم از انسانها برتر است. گرچه دو سوراخ در دو طرف سر بعنوان گوش وجود دارد اما به نظر می رسد داخل آب فک پائین و حفره پر از چربی استخوان آن نقش مهمی در هدایت امواج صوتی به گوش میانی داشته باشد. دندانها هم به نحوی قرار گرفته اند که ورود امواج صوتی با مشکل مواجه نشود و در تشخیص و جایابی اشیاء و صید ، حیوان موفق عمل نماید. حس لامسه دلفین ها هم به نحو شایسته ای تکامل یافته است. به دلیل عدم دارا بودن عصب و لوبهای بویایی به نظر می رسد که دلفین ها فاقد این حس باشند اما توانایی چشیدن را دارا هستند. دوره آبستنی دلفین ها ممکن است متغیر باشد بطور مثال در مورد برخی نظیر Tuxuxi dolphin 11 تا 12 ماه و در مورد برخی دیگر مانند Orca 17 ماه به طول می انجامد. دلفین ها قادرند از طریق کیسه های هوایی بینی خود طیف وسیعی از صداها را تولید کنند و حتی با سوت زدن می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار نمایند.
و اما چند جمله هم در مورد خطراتی که دلفین ها را تهدید می کنند :
دلفین ها در محیط زیست خود با خطرات بالقوه ای روبرو هستند و به طور مثال کوسه ها دشمنان بالقوه دلفین های کوچک جثه محسوب می گردند. البته اگر چه احتمال صید دلفین های کوچک جثه توسط دلفین های بزرگی نظیر Orca ضعیف است اما صفر نیست. طیف وسیعی از بیماریها و انگل ها هم می توانند حیات دلفین ها را تهدید نمایند.
آلوده نمودن آب اقیانوسها - دریاها و رودخانه ها توسط انسانها و بخصوص با حشره کش ها ، فلزات سنگین ، پلاستیک و سایر آلوده‌کننده های صنعتی و کشاورزی که تجزیه آنها در محیط مدت زمان زیادی را می طلبد از جمله عواملی هستند که می توانند جمعیت دلفین ها را تهدید نموده و کاهش دهند. مرگ و جراحت در اثر برخورد با قایق ها و کشتی ها هم از جمله عوامل مهم و مشهوری است که حیات دلفین ها را با خطر مواجه می سازد. تورهای ماهیگیری و صیادی بخصوص در مورد صید ماهی تون هم می‌تواند باعث گرفتار شدن سهوی دلفین ها و به مخاطره افتادن حیات آنان گردد.
جدا از این مسائل در برخی مناطق دنیا نظیر ژاپن و جزایر فارو دلفین ها بعنوان منبع غذایی و با نیزه های مخصوص صید می گردن
در افسانه های یونان باستان سکه های متعددی را می توان یافت که نقش آن شخصی را سوار بر دلفین نشان می دهد و انسان و دلفین حتی در اسطوره ها هم رابطه ای نزدیک با یکدیگر دارند. از سویی دیگر امروزه دلفین به عنوان یک همدم مناسب برای اشخاصی که مشکلات و اختلالات روانشناختی دارند استفاده شده و در روندهای درمانی از کارآیی بالایی برخوردار است.
بعنوان مثال طی یک تحقیق در سال 2005 که بر روی 30 نفر انجام شد نقش مؤثر دلفین ها در درمان اشکال خفیف تا متوسط افسردگی به اثبات رسید.
(Christian Antonioli and Michael A. Reveley, (2205), Randomised controlled trial of animal facilitated therapy with dolphins in the treatment of depression)
کاربردهای سرگرمی و تفریحات و استفاده از دلفین ها در جنگ ها برای شناسایی یا قرار دادن مین در زیر آب و آموزش آنها برای نجات‌دادن غرق شدگان از جمله موارد دیگر نزدیکی انسان و دلفین ها به شمار می رود.
نکته جالب آنکه سال 2007 که به انتهای آن رسیده ایم از سوی سازمان ملل متحد به عنوان سال دلفین نامگذاری شده بود.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
