گیاهان دارویی و خواص انها
گياه خاكشير:
خاكشير گياهي است علفي يكساله يا دو ساله كه ارتفاع ساقه آن تا يك متر نيز مي رسد . پائين گياه كرك دار است در حاليكه بالاي آن بدون كرك مي باشد .
داراي برگهايي با بريدگي زياد و گلهاي زرد روشن از تيره شببو ميباشد. از نظر تنوع دو نوع دارد؛ يكي تلخ كه دانههاي آن ريز و رنگهايش مايل به سرخي است و گونه ديگر شيرين كه دانههاي آن بزرگتر بوده و رنگش سرخ تيره ميباشد. هر دو نوع گياه ياد شده در اغلب نواحي ايران مخصوصاً دامنههاي جبال البرز و در بيابانها رشد ميكند.اين گياه اوايل بهار رشد مي كند و اواسط ارديبهشت ماه به گل مي نشيند و تا اواخر خرداد ماه دانه اين گياه قابل بهره برداري است.
تركيبات شيميايي:
خاكشير داراي تعدادي اسيد چرب مانند اسيد لينوئيك ،اسيد لينولنيك ، اسيد اولئيك ،اسيد پالمتيك و اسيد استئاريك مي باشد . ضمنا در خاكشير اسانس روغن فراري وجود دارد كه داراي مواد بنزيل و ايزوسيانات است.
خواص دارويي خاكشير :
خاكشير از نظر طب قديم ايران گرم و تر است .
خاكشيرالتيام دهنده زخم وجراحات بوده, ادرارآور و تب براست و براي دفع كرم مفيد است .
التهاب كليه را برطرف كرده و سنگ كليه را دفع مي كند, سرخك و مخملك را دوا مي كند .
خاكشير صدا را باز مي كند, ملين و خنك كننده با آب سرد است.
براي از بين بردن كهير و التهابات پوستي از خاكشير استفاده كنيد .
از گلها و برگهاي گياه مي توان براي رفع بيماري ناشي از كمبود ويتامين C استفاده كرد .
براي برطرف كردن جوشهاي صورت كه بعلت خوردن چربي و شيريني زياد ايجاد مي شود بايد جوشانده يك قاشق ترنجبين را با دو قاشق غذاخوري خاكشير مخلوط كرده و هر روز صبح ناشتا بمدت دو هفته آنرا ميل ميل كنيد تا جوشها از بين برود.
خاكشيرتنظيم كننده دستگاه گوارشي بوده و ابتلاء معده را به بيماريها مرتفع ميسازد همچنين دل ضعفه را از بين ميبرد.
گرفتگي ادرار را برطرف ميسازد و فربهكننده است.اگر با شير تازه خورده شود، بدن را چاق ميكند.
براي رفع بيماريهاي نقرس، ورم گوش و دستگاه تناسلي مفيد است.
براي اسهال ساده كودكان شيرخوار اثر دارد.
به عنوان خنك كننده در امراض حصبه و آبله تجويز شده است.
خوردن آن سبب نيكويي رنگ و رخسار ميگردد. در اين صورت خاكشير را با دو برابر وزن آن، شكر مخلوط كنيد و تا ده روز بخوريد.
گیاهان دارویی
سياه دانه:
سياهدانه گياهي است علفی، یك ساله با ساقه افراشته منشعب و پوشيده از کرک هاي ظريف و يا کاملا بي کرک به ارتفاع ۳۰ - ۱۵ سانتی متر ، برگ هاي آن داراي تقسيمات باريک و نخي شکل و گل هايش منفرد به رنگ سفيد شيري با کناره هاي مايل به آبي است.كاسبرگ ها دراز، بیضی شكل، اغلب رنگی به تدریج در قاعده و انتهایشان باریك می شود. دانه ها بخش دارویی این گیاه را تشكیل می دهند، آنها ریز، تيره رنگ، سه گوش و داراي بويي مخصوص بوده و سطحی ناصاف دارند. له شده سياهدانه بويي شبيه بوي زيره دارد. پس از كنده شدن پوسته رویی دانه، مغز سفیدرنگ و روغنی آنها نمایان می شود كه بسیار خوشبو است، دانه ها را در ماه های تیر و مرداد جمع آوری می كنند.اين گياه در نواحي مختلف استان اصفهان و مرکزي يافت مي شود و زنبورهاي عسل علاقه زيادي به شهد گل هاي آن دارند.
تركيبات:
سياه دانه حاوى 30 تا40 درصد ماده روغنى و نيم تا يک ونيم درصد اسانس با بوى نامطبوع و قندهاى مختلف، مواد صنعتى و ساپونوئيدى است. ماده عمده موجود در اسانس سیاه دانه را پاراسیمن تشكیل می دهد.
خواص:
دانه سياهدانه ضدانگل است و از آن براي رفع گازهاي معده و بيماريهاي تنفسي استفاده ميشود. روغن سياهدانه براي رشد مو و جلوگيري از سفيد شدن مو، مؤثر است و در درددندان و تقويت لثه مفيد است.
همچنين ماليدن روغن سياهدانه به پيشاني و پشت گوش و بستن سر يا خوردن يك قاشق مرباخوري از اين روغن باعث رفع سردرد ميشود.
اين گياه در درمان كمردرد، ديابت، بيماريهاي چشمي، سرفههاي خشك مؤثر است و براي رفع گرفتگي عضلات و التهاب مفاصل مفيد است.
سياهدانه حافظه را تقويت كرده و در رفع آب ريزش و تورم مخاط بيني ناشي از سرماخوردگي، سنگ كليه و سنگ كيسه صفرا مورد استفاده قرار ميگيرد.
گیاهان دارویی
زرشك:
درختچهای است دارای ساقه خاردار که ارتفاع آن تا 4 متر نیز میرسد. چوب این درخت قهوهای ، قرمز و یا زرد رنگ میباشد. برگهای آن بیضی شکل با دندانههای ارهای و گلهای آن خوشهای و زرد رنگ است. شاخههای زرشک تیغ زیادی دارد. میوه زرشک قرمز رنگ ، گوشتی ، بیضوی شکل و دارای طعمی ترش است و داخل آن ۲ دانه كوچك و كشيده وجود دارد و بر روى ميوه، برجستگى كوچكى ديده مى شود كه معمولاً وضع مسطح داشته و بقاياى خامه از بين رفته است. تمام قسمت هاى اين گياه اثر درمانى در پزشكى دارد.
تركيبات شيميايي:
برگ و چوب و پوست اين گياه داراى بربرين است كه آلكالوئيدى است كه به صورت بلورهاى سوزنى شكل و زرد رنگ متبلور مى شود و طعم خيلى تلخى دارد. مقدار آلکالوئید در پوست ریشه زرشک بیشتر از قسمتهای دیگر این گیاه است.علاوه بر مصرف پزشكي، اين آلكالوئيد در صنعت نيز جهت رنگ كردن پشم و ابريشم و پنبه نيز به كار مى رود. گل زرشك نيز آلكالوئيدى به نام اوكسياكانتين و نوعى اسانس به مقدار جزئى دارد. در جوانه ها و ريشه زرشك به علاوه نوعى قند، مواد رزيني، موسيلاژى و مواد پكتيكى وجود دارد. ميوه آن نيز داراى ۶۷/۴ درصد مواد قندي، ۶۲/۶ درصد اسيد ماليك و مواد پكتيك، صمغ و احتمالاً نوعى اسيد عطرى است. زرشک گونههای مختلف دارد که مهمتر از همه آنها دو نوع است که یکی به نام زرشک بیهسته و دیگری زرشک با هسته) دارای دو هسته) میباشد.
خواص درماني:
زرشك از نظرطب قديم ايران سرد و خشك است.
ميوه زرشک قابض و تقويت کننده قلب و کبد و صفرابر است. بواسير خوني را درمان مي کند، خونريزي را برطرف مي کند.براي برطرف کردن بيماريهاي کبدي مفيد است.
ريشه و پوست ساقه زرشك از داروهاى تلخ به شمار آمده، اثر مقوي، صفرابر و مسهل به مقدار نسبتاً زياد است. از نظر درمانى آنچه كه داراى ارزش است، پوست ثانوى ريشه و ساقه است كه هر دو از مقوى هاى تلخ به شمار مى آيد و اثر تصفيه كننده خون، ضدعفونى كننده دارند. به علاوه، پوست ريشه و ساقه را در بى نظمى هاى دستگاه گوارش كه منشاء كبدى يا كليوى داشته باشد همچنين در سوءهضم هاى مزمن كه با بى اشتهايى همراه باشد، امتلاء معده، يبوست، زردي، تب هاى صفراوي، نقرس و رماتيسم و تب هاى عفونى و غيربه كار مى برند. در افرادي كه شدت عطش دارند باعث نقصان آن مي شود وحرارت معده و جگر را كم مي كند.کبد را پاک و تقويت كرده و واريس را درمان مي کند . فشار خون را پائين مي آورد.
گیاهان شفا بخش
گل گاو زبان :
گاو زبان گياهي است علفي و يكساله كه ارتفاع ساقه آن تا 60 سانتيمتر مي رسد ساقه آن شيار دار و خاردار مي باشد . برگهاي اين گياه ساده و پوشيده از تارهاي خشن است. گلهای درشت و آبی مایل به بنفش رنگ آن در ماههای اردیبهشت تا تیر به تعداد كم بر ساقه ظاهر میشود. گل ، برگ و سرشاخه هاي گلدار آن بمصرف دارويي مي رسد.
تركيبات:
گلبرگهای گل گاو زبان دارای آنتوسیانیدین (١٣ درصد)، آلكالوئیدها ( گروه پیرولیزیدین به مقدار بسیار جزئی)، تركیبات فنلی ( مثل روزمارینیك اسید) و مقادیر جزئی اسانس ( ٠٥/٠ درصد) است.
خواص داروئي:
گاو زبان از نظرطب قديم ايران سرد است.
گل گاوزبان تصفيه کننده خون و آرام بخش است. در سرماخوردگي به عنوان معرق و افزايش دهنده فشار خون مورد استفاده قرار مي گيرد.
اين گياه در مورد بيماريهاي دستگاه تنفسي و حتي در رابطه با برونشيت، سرفه، زكام و آبريزش بيني مي تواند داروي مؤثري باشد.
اين گياه همچنين ادرارآور و معرق است لذا براي كليه، مثانه و بطور كلي براي مجاري ادراري داروي مفيدي است.
باعث كاهش تب مي شود و در تمام موارد تب مثل سرخك، مخملك، آبله، كهير و تبهاي ديگر مي تواند مفيد باشد.
بي اختياري دفع ادرار را درمان مي كند. التهاب و ورم كليه را درمان مي كند.
گياه «گل گاو زبان» در مقايسه با كرم هيدروكورتيزون در بهبود و جلوگيري از عود بيماري پوستي مادرزادي «درماتيت اتوپيك» تاثير بيشتري دارد.
به گفته محققان انگلیسی گل گاوزبان حاوی ماده شیمیایی گاما است و مطالعات اخیر ثابت کرده است که این ماده سلول های سرطانی مغز و پروستات را نابود می کند. این ماده رشد تومورهای بدخیم و پخش شدن آن را در بدن با کاهش رشد عروق خون رسان به تومور مهار می کند. به گفته این محققان غلظت ماده ضد سرطان ( G.L.A) در گل گاوزبان از تمام گیاهان بیشتر است. گل گاوزبان در درمان ناراحتی های قلبی نیز مؤثر است.
ازديگر خواص آن میتوان به رفع خشونت و گرفتگی صدا، ضد سرفه و خلط آور و تقویت كننده سیستم دفاعی و ایمنی بدن اشاره كرد.
برگهاي تازه گل گاو زبان داراي مقدار زيادي ويتامين C مي باشد و در بعضي از كشورها آنرا داخل سالاد مي ريزند .
اسفناج، طلاي سبز:
گیاهی است یک ساله دارای ساقه ای راست، به ارتفاع نیم متر که برگ های آن پهن و نرم مثلثی شکل به رنگ سبز و گل های آن به رنگ سبز کم رنگ و نسبت به سرمای زمستان مقاوم است. دو نوع اسفناج وجود دارد که به نام پاییزه و بهاره نامیده می شود. اسفناج بهاره، در فصل بهار کاشته می شود و به اسفناج انگلیسی معروف است. نوع پاییزه آن که به خاک بسیار غنی احتیاج دارد، در پاییز کاشته می شود و چون دارای مواد غذایی فراوانی است امروزه در تمام نقاط دنیا کشت آن معمول است.
تركیبات شیمیایی :
از نظر داشتن ویتامین B3 بسیار غنی است. بنابراین، داروی مهمی برای برطرف کردن بیماری پلاگر است( پلاگر یک نوع بیماری است که به علت کمبود ویتامین B3 در بدن به وجود می آید و نشانه های آن شامل؛ ضعف بدن، تشنج، اختلال در دستگاه هاضمه و به وجود آمدن لکه های قرمز روی بدن است.)
همچنین مقدار زیادی آهن، کلسیم، سدیم، پتاسیم، ید، مس، منیزیم، لسیتین، کلروفیل، کاروتن، اسید اگزالیک و اسید ارسنیک دارد و به علت داشتن منیزیم جلوی پیشرفت سرطان را می گیرد. برگ اسفناج از نظر طب قدیم ایران کمی سرد و برخی عقیده دارند كه متعادل است، یعنی نه سرد است و نه گرم و منبع غنی ویتامین C، B3، A و آهن و پتاسیم است.
خواص دارویی :
اسفناج در بیماری هایی مثل ورم روده کوچک و ورم ریه، خنک کردن و پایین آوردن تب، رفع تشنگی، همچنین پیشگیری از سرطان روده بزرگ، معده، پروستات، حنجره، رحم و پایین آورنده کلسترول خون موثر است. اسفناج، تعداد گلبول های قرمز خون را افزایش می دهد و بهترین دارو برای کسانی که مبتلا به کم خونی هستند، مانند جارو روده بزرگ را تمیز می کند، ترشحات لوزالمعده را افزایش می دهد.
رماتیسم و نقرس را درمان می کند، بدن را قلیایی و یبوست را برطرف می کند. همچنین به دلیل داشتن ماده ای به نام اسپیناسین، هضم غذا را تسریع می کند. این ماده باعث تحریک معده و ازدیاد ترشحات آن می شود.
برای لاغر شدن و كم كردن وزن مفید بوده وهمچنين سبزی مفیدی برای تقویت اعصاب است.
بابونه درمان هر درد است:
بابونه گياهي است دائمي و کوچک بارتفاع تقريبا 30 سانتيمتر داراي بوئي معطر که در چمنزارها و اراضي شني مي رويد . ساقه آن برنگ سبز مايل به سفيد ، برگهاي آن کوچک متناوب و داراي بريدگيهاي باريک و نامنظم وپوشيده از کرک است . گلهاي آن مجتمع در يک طبق که بطور منفدر در انتهاي ساقه گل دهنده در تابستان ظاهر مي شود . در هر طبق گلهاي سفيد در اطراف و گلهاي زرد در قسمت وسط قرار دارند .
آلمانيها براي توصيف بابونه از عبارتي استفاده ميكنند كه مفهوم آن اين است: «بابونه هر دردي را درمان ميكند.» مصريان باستان و يونانيان با اثرات شفابخش اين گياه آشنا بودند. جالينوس حكيم بابونه را براي رفع درد، احساس گرفتگي و رفع تب مخصوصا تبهاي صفراوي بكار برده است.
تركيبات شيميايي:
گلهاي بابونه داراي اسانس روغني آنته مين ( Anthemine) تانن ، فيتوسترول و همچنين ماده اي تلخ بنام اسيد آنته ميك Anthemique Acid مي باشد .
خواص دارويي:
بابونه اثرات بسيار مطلوبي روي دستگاه گوارش دارد.نوشيدن چاي بابونه موجب از ميان رفتن اسپاسم و گرفتگي ماهيچههاي دستگاه گوارش شده و در درمان دل درد، نفخ و ناراحتيهاي گوارشي عصبي و ناشي از استرس مفيد است.
دمكرده گل اين گياه حاوي تركيباتي است كه با منظم كردن حركات دودي روده هم در درمان اسهال و هم يبوست موثر است و انواع سوءهاضمه را از ميان ميبرد. بابونه همچنين اشتها را افزايش داده و با اثر ضدالتهاب خود موجب بهبود زخمهاي معده و دستگاه گوارش ميشود.
حساسيتهاي پوستي كه با خارش، سوزش و خشكي پوست همراه است با مصرف بابونه بهبود پيدا ميكند.
خواص ضدعفونيكننده اين گياه نيز موجب تسريع در بهبود عفونتهاي باكتريال و قارچي و همچنين تب، سرماخوردگي و آنفلوآنزا ميشود
بابونه مسكني فوقالعاده براي سردرد، ميگرن، دنداندرد و دردهاي عصبي است. ماساژ با روغن اين گياه نيز مسكني موثر براي دردهاي سياتيك است.
چاي بابونه آرامبخش محسوب ميشود. براي رفع بيخوابي و داشتن يك خواب آرام و راحت، كافي است 10 دقيقه قبل از اينكه به رختخواب برويد يك فنجان چاي بابونه بنوشيد.
كاسني:
كاسني گیاه علفی یکساله است که ریشهای قطور به طول نیم تا یک متر دارد. رنگ بیرونی ریشه قهوهای و داخلش سفید است. برگها متناوب بوده و در اطراف رگبرگ میانی برگتارهای فراوان وجود دارد، شکل ظاهری برگهای پایین و بالا تفاوت دارد و هرچه از پایین به بالا میرویم برگها کوچک و کوچکتر شده به طوری که در انتهای ساقهها به نظر میرسد، گیاه فاقد برگ است. گلهای کاسنی به صورت ستارهای و به رنگ آبی میباشد. این گلها فقط در برابر نور آفتاب باز شده و در نبود آفتاب به صورت ناشکفته دیده میشوند.
تركيبات
ریشه ی این گیاه، حاوی حدود 8 درصد پلی ساکاریدی به نام اینولین(INULIN) است. ترکیبات تلخ از جمله لاکتوسین و لاکتوکوپیکرین، شیکوریک اسید، فلاونوئیدها، گلوکوزیدها، قندها و تاننها از دیگر ترکیبات ریشه می باشند. همچنین ریشه ی گیاه، حاوی بسیاری ترکیبات بخار شونده ی معطر است که استوفنون شاخص ترین آنها می باشد.
خواص دارويي:
اما رضا(ع) میفرمایند: در کاسنی شفای هزار درد است، دردی در اندرون انسان نیست مگر آنکه کاسنی آن را برطرف میکند.
طبیعت کاسنی سرد و تر است. این گیاه در پزشکی اهمیت بیشتری داشته است. به طوری که ابن سینا پزشک بزرگ مسلمان در مورد گیاه کاسنی و خواص آن رسالهای نوشته است. کاسنی برطرفکننده تشنگی مفرط، مدر صفرا، تب بر، موثر در درمان دیفتری وبیماریهای پوستی است.
کاسنی مقوی اشتها، مقوی معده، تصفیه کننده خون، ملین و تب بر است.
کاسنی مسکن عطش و حرارت درونی است و در درمان التهابات معده و پاک کردن مجاری ادراری، موثر است.
ادامه مطلب
گياه نعناع:
گياه نعناع داراي ساقه هاي چهارگوش است و تا دو پا رشد مي كند.نعناع از قديم الايام بعنوان يگ گياه معطر و اشتها آور و براي ناراحتي هاي دستگاه گوارش بكار رفته است. بقراط پدر علم طب از نعناع به عنوان التیام دهنده زخم ها یاد کرده است .
تركيبات شيميايي
تهيه فرآورده هاي نعناع از برگها و سر گلدار گياه آغاز ميشود. اين قسمتهاي گياه حاوي روغن فرار است كه مي توانيد عنصر فعال اوليه نعناع به نام منتول را در آن بيابيد. منتول باعث ايجاد احساس خنكي در دهان ميشود. مقدار منتول در نعناع بسته به نوع آن از ۳۵% تا ۵۵% تغيير مي كند كه البته اگر نعناع دير كنده شود مقدار منتول آن تا حدود ۳۰% پائين مي آيد .
خواص داروئي:
از نعناع اسانس ، روغن و تنتور تهيه مي كنند كه مصارف طبي مختلفي دارد. گیاه نعناع نقش مهمی در آرام کردن فرد در برابر فشارهای عصبی روزانه دارد.نعناع ضد تشنج و ضد سرفه است و نوشیدن جوشانده گرم آن سینه را آرام می کند.
این گیاه درد شکم را برطرف می کند و در درمان سرماخوردگی و آنفلوانزا مفید است .
نعناع برای کبد مفید است و کلسترول خون را کاهش می دهد .
نعناع در درمان تهوع، اسهال، سوءهاضمه، روماتيسم مفصلي و نفخ مؤثر است. اين گياه عضلات معده را تسكين مي دهد و روند جريان صفرا را كه بدن براي هضم چربي بدن نياز دارد، بهبود مي بخشد.
مشخصات ظاهری زعفران :
گیاهی است علفی، پایا به ارتفاع 10 تا 30 سانتیمتر و برگهای خطی باریک و با دوام و دارای پیازی سخت، مدور، گوشتدار و پوشیده از غشاءهای نازک و قهوه ای رنگ است. گل آن قیفی شکل و به رنگ بنفش روشن است که به شش گلبرگ تقسیم شده است. دارای خامه زرد رنگ است که به سه کلاله نارنجی رنگ منتهی می شود. طول کلاله ها بلنتر از گلبرگهاست، گل زعفران از طریق پیازچه هایی که در کنار پیاز مادر می روید، تکثیر می شود
از قدیم این گیاه به عنوان ادویه ای معطر و رنگ دهنده و گیاهی طبی کشت می شده است.
زعفران خیلی مرغوب قسمت كلاله گل یعنی قسمت انتهایی خامه است و میله خامه ، زعفران درجه دو و نامرغوب را تشكیل میدهد . برداشت زعفران بدین ترتیب است كه قسمت كلاله هر گل را بر میدارند و بین كاغذ قرار می دهند تا خشك شود و سپس بستهبندی می كنند . استاندارد زعفران كه در فرانسه صورت گرفته است اعلام كرد كه باید ٥٠ عدد از الیاف زعفران بیشتر از٢٧٧/٠ گرم وزن داشته باشد و درصد رطوبت آن ١٣ درصد باشد . همچنین هر میلی گرم آن باید بتواند ٧٠٠ سانتیمتر مكعب آب را بطور محسوس رنگی كند .
تركیبات شیمیایی:
زعفران دارای مواد چرب ، املاح معدنی ، موسیلاژ و اسانس های فراوان میباشد .رنگ زعفران مربوط به مادهای بنام كروسین(ماده رنگی کاروتنوئید شبیه به گلوکوزید)است.
خواص دارویی:
زعفران در فارماکولوژی برای تهیه عصاره ها، داروهای چشمی و خصوصاً قرصهای جذب کننده بکار می رود.مهمترین خاصیت زعفران كه از قدیم الایام از آن استفاده میشده است درمان افسردگی میباشد .زعفران دارای بویی قوی و طعمی تلخ میباشد.خوردن چای زعفران باعث هضم غذا میشود، اثر مسكن درد دارد، قاعده آوروخون ساز است و گردش خون را آسان میسازد، مصرف زعفران خونریزیهای بعد از زایمان را از بین میبرد، كبد را تصفیه وقوی میسازد، سرفه را رفع میکند.
انسان از تاريخ پيدايش خود از گياهان داروئي استفاده كرده و اطباء و دانشمندان از هزاران سال پيش به خواص داروهاي گياهي پي برده بودند و از آن بهره جوئي مي كردند.
هم اكنون نيز در داروخانه هاي سراسر كشور در جوار داروهاي شيميايي ، داروهاي گياهي نيز يافت مي شود.
داروهای شیمیایی از برخی جهات نسبت به داروهای گیاهی برتری دارند ولی مصرف طولانی و یا در برخی موارد مصرف مقطعی این داروها میتواند عوارض جانبی برجای گذارد که بعضاً، از خود بیماری نیز خطرناک ترهستند. همچنین استفاده مداوم، بی رویه و نادرست داروهای شیمیایی باعث ایجاد میکروبهای بسیار مقاوم شده که داروهای شیمیایی بر روی آنها بی تأثیر بوده و یا کم اثرند و در نتیجه بیماران باید به سوی آنتی بیوتیکها و داروهای قوی تری که هر روز با نامهای جدید ارائه میگردند، روی آورند.
اگر بدانيم كه چگونه و به چه ميزاني از داروهاي گياهي استفاده كنيم آنگاه مي توانيم از گياهان بطور مكرر در جهت درمان بيماريها استفاده كنيم. هر چند كه 30% از داروهايي كه در دنيا ساخته مي شود از گياهان دارويي تهيه مي شود ولي از آنجائيكه در گياهان دارويي ، تركيبات شيميايي مصنوعي اضافه نشده است فاقد عوارض شيميايي بوده و بهتر و سريعتر به درمان بيماريها دست مي يابيم .
گياه خاكشير:
خاكشير گياهي است علفي يكساله يا دو ساله كه ارتفاع ساقه آن تا يك متر نيز مي رسد . پائين گياه كرك دار است در حاليكه بالاي آن بدون كرك مي باشد .
داراي برگهايي با بريدگي زياد و گلهاي زرد روشن از تيره شببو ميباشد. از نظر تنوع دو نوع دارد؛ يكي تلخ كه دانههاي آن ريز و رنگهايش مايل به سرخي است و گونه ديگر شيرين كه دانههاي آن بزرگتر بوده و رنگش سرخ تيره ميباشد. هر دو نوع گياه ياد شده در اغلب نواحي ايران مخصوصاً دامنههاي جبال البرز و در بيابانها رشد ميكند.اين گياه اوايل بهار رشد مي كند و اواسط ارديبهشت ماه به گل مي نشيند و تا اواخر خرداد ماه دانه اين گياه قابل بهره برداري است.
تركيبات شيميايي:
خاكشير داراي تعدادي اسيد چرب مانند اسيد لينوئيك ،اسيد لينولنيك ، اسيد اولئيك ،اسيد پالمتيك و اسيد استئاريك مي باشد . ضمنا در خاكشير اسانس روغن فراري وجود دارد كه داراي مواد بنزيل و ايزوسيانات است.
خواص دارويي خاكشير :
خاكشير از نظر طب قديم ايران گرم و تر است .
خاكشيرالتيام دهنده زخم وجراحات بوده, ادرارآور و تب براست و براي دفع كرم مفيد است .
التهاب كليه را برطرف كرده و سنگ كليه را دفع مي كند, سرخك و مخملك را دوا مي كند .
خاكشير صدا را باز مي كند, ملين و خنك كننده با آب سرد است.
براي از بين بردن كهير و التهابات پوستي از خاكشير استفاده كنيد .
از گلها و برگهاي گياه مي توان براي رفع بيماري ناشي از كمبود ويتامين C استفاده كرد .
براي برطرف كردن جوشهاي صورت كه بعلت خوردن چربي و شيريني زياد ايجاد مي شود بايد جوشانده يك قاشق ترنجبين را با دو قاشق غذاخوري خاكشير مخلوط كرده و هر روز صبح ناشتا بمدت دو هفته آنرا ميل ميل كنيد تا جوشها از بين برود.
خاكشيرتنظيم كننده دستگاه گوارشي بوده و ابتلاء معده را به بيماريها مرتفع ميسازد همچنين دل ضعفه را از بين ميبرد.
گرفتگي ادرار را برطرف ميسازد و فربهكننده است.اگر با شير تازه خورده شود، بدن را چاق ميكند.
براي رفع بيماريهاي نقرس، ورم گوش و دستگاه تناسلي مفيد است.
براي اسهال ساده كودكان شيرخوار اثر دارد.
به عنوان خنك كننده در امراض حصبه و آبله تجويز شده است.
خوردن آن سبب نيكويي رنگ و رخسار ميگردد. در اين صورت خاكشير را با دو برابر وزن آن، شكر مخلوط كنيد و تا ده روز بخوريد.
گیاهان دارویی
سياه دانه:
سياهدانه گياهي است علفی، یك ساله با ساقه افراشته منشعب و پوشيده از کرک هاي ظريف و يا کاملا بي کرک به ارتفاع ۳۰ - ۱۵ سانتی متر ، برگ هاي آن داراي تقسيمات باريک و نخي شکل و گل هايش منفرد به رنگ سفيد شيري با کناره هاي مايل به آبي است.كاسبرگ ها دراز، بیضی شكل، اغلب رنگی به تدریج در قاعده و انتهایشان باریك می شود. دانه ها بخش دارویی این گیاه را تشكیل می دهند، آنها ریز، تيره رنگ، سه گوش و داراي بويي مخصوص بوده و سطحی ناصاف دارند. له شده سياهدانه بويي شبيه بوي زيره دارد. پس از كنده شدن پوسته رویی دانه، مغز سفیدرنگ و روغنی آنها نمایان می شود كه بسیار خوشبو است، دانه ها را در ماه های تیر و مرداد جمع آوری می كنند.اين گياه در نواحي مختلف استان اصفهان و مرکزي يافت مي شود و زنبورهاي عسل علاقه زيادي به شهد گل هاي آن دارند.
تركيبات:
سياه دانه حاوى 30 تا40 درصد ماده روغنى و نيم تا يک ونيم درصد اسانس با بوى نامطبوع و قندهاى مختلف، مواد صنعتى و ساپونوئيدى است. ماده عمده موجود در اسانس سیاه دانه را پاراسیمن تشكیل می دهد.
خواص:
دانه سياهدانه ضدانگل است و از آن براي رفع گازهاي معده و بيماريهاي تنفسي استفاده ميشود. روغن سياهدانه براي رشد مو و جلوگيري از سفيد شدن مو، مؤثر است و در درددندان و تقويت لثه مفيد است.
همچنين ماليدن روغن سياهدانه به پيشاني و پشت گوش و بستن سر يا خوردن يك قاشق مرباخوري از اين روغن باعث رفع سردرد ميشود.
اين گياه در درمان كمردرد، ديابت، بيماريهاي چشمي، سرفههاي خشك مؤثر است و براي رفع گرفتگي عضلات و التهاب مفاصل مفيد است.
سياهدانه حافظه را تقويت كرده و در رفع آب ريزش و تورم مخاط بيني ناشي از سرماخوردگي، سنگ كليه و سنگ كيسه صفرا مورد استفاده قرار ميگيرد.
گیاهان دارویی
زرشك:
درختچهای است دارای ساقه خاردار که ارتفاع آن تا 4 متر نیز میرسد. چوب این درخت قهوهای ، قرمز و یا زرد رنگ میباشد. برگهای آن بیضی شکل با دندانههای ارهای و گلهای آن خوشهای و زرد رنگ است. شاخههای زرشک تیغ زیادی دارد. میوه زرشک قرمز رنگ ، گوشتی ، بیضوی شکل و دارای طعمی ترش است و داخل آن ۲ دانه كوچك و كشيده وجود دارد و بر روى ميوه، برجستگى كوچكى ديده مى شود كه معمولاً وضع مسطح داشته و بقاياى خامه از بين رفته است. تمام قسمت هاى اين گياه اثر درمانى در پزشكى دارد.
تركيبات شيميايي:
برگ و چوب و پوست اين گياه داراى بربرين است كه آلكالوئيدى است كه به صورت بلورهاى سوزنى شكل و زرد رنگ متبلور مى شود و طعم خيلى تلخى دارد. مقدار آلکالوئید در پوست ریشه زرشک بیشتر از قسمتهای دیگر این گیاه است.علاوه بر مصرف پزشكي، اين آلكالوئيد در صنعت نيز جهت رنگ كردن پشم و ابريشم و پنبه نيز به كار مى رود. گل زرشك نيز آلكالوئيدى به نام اوكسياكانتين و نوعى اسانس به مقدار جزئى دارد. در جوانه ها و ريشه زرشك به علاوه نوعى قند، مواد رزيني، موسيلاژى و مواد پكتيكى وجود دارد. ميوه آن نيز داراى ۶۷/۴ درصد مواد قندي، ۶۲/۶ درصد اسيد ماليك و مواد پكتيك، صمغ و احتمالاً نوعى اسيد عطرى است. زرشک گونههای مختلف دارد که مهمتر از همه آنها دو نوع است که یکی به نام زرشک بیهسته و دیگری زرشک با هسته) دارای دو هسته) میباشد.
خواص درماني:
زرشك از نظرطب قديم ايران سرد و خشك است.
ميوه زرشک قابض و تقويت کننده قلب و کبد و صفرابر است. بواسير خوني را درمان مي کند، خونريزي را برطرف مي کند.براي برطرف کردن بيماريهاي کبدي مفيد است.
ريشه و پوست ساقه زرشك از داروهاى تلخ به شمار آمده، اثر مقوي، صفرابر و مسهل به مقدار نسبتاً زياد است. از نظر درمانى آنچه كه داراى ارزش است، پوست ثانوى ريشه و ساقه است كه هر دو از مقوى هاى تلخ به شمار مى آيد و اثر تصفيه كننده خون، ضدعفونى كننده دارند. به علاوه، پوست ريشه و ساقه را در بى نظمى هاى دستگاه گوارش كه منشاء كبدى يا كليوى داشته باشد همچنين در سوءهضم هاى مزمن كه با بى اشتهايى همراه باشد، امتلاء معده، يبوست، زردي، تب هاى صفراوي، نقرس و رماتيسم و تب هاى عفونى و غيربه كار مى برند. در افرادي كه شدت عطش دارند باعث نقصان آن مي شود وحرارت معده و جگر را كم مي كند.کبد را پاک و تقويت كرده و واريس را درمان مي کند . فشار خون را پائين مي آورد.
گیاهان شفا بخش
گل گاو زبان :
گاو زبان گياهي است علفي و يكساله كه ارتفاع ساقه آن تا 60 سانتيمتر مي رسد ساقه آن شيار دار و خاردار مي باشد . برگهاي اين گياه ساده و پوشيده از تارهاي خشن است. گلهای درشت و آبی مایل به بنفش رنگ آن در ماههای اردیبهشت تا تیر به تعداد كم بر ساقه ظاهر میشود. گل ، برگ و سرشاخه هاي گلدار آن بمصرف دارويي مي رسد.
تركيبات:
گلبرگهای گل گاو زبان دارای آنتوسیانیدین (١٣ درصد)، آلكالوئیدها ( گروه پیرولیزیدین به مقدار بسیار جزئی)، تركیبات فنلی ( مثل روزمارینیك اسید) و مقادیر جزئی اسانس ( ٠٥/٠ درصد) است.
خواص داروئي:
گاو زبان از نظرطب قديم ايران سرد است.
گل گاوزبان تصفيه کننده خون و آرام بخش است. در سرماخوردگي به عنوان معرق و افزايش دهنده فشار خون مورد استفاده قرار مي گيرد.
اين گياه در مورد بيماريهاي دستگاه تنفسي و حتي در رابطه با برونشيت، سرفه، زكام و آبريزش بيني مي تواند داروي مؤثري باشد.
اين گياه همچنين ادرارآور و معرق است لذا براي كليه، مثانه و بطور كلي براي مجاري ادراري داروي مفيدي است.
باعث كاهش تب مي شود و در تمام موارد تب مثل سرخك، مخملك، آبله، كهير و تبهاي ديگر مي تواند مفيد باشد.
بي اختياري دفع ادرار را درمان مي كند. التهاب و ورم كليه را درمان مي كند.
گياه «گل گاو زبان» در مقايسه با كرم هيدروكورتيزون در بهبود و جلوگيري از عود بيماري پوستي مادرزادي «درماتيت اتوپيك» تاثير بيشتري دارد.
به گفته محققان انگلیسی گل گاوزبان حاوی ماده شیمیایی گاما است و مطالعات اخیر ثابت کرده است که این ماده سلول های سرطانی مغز و پروستات را نابود می کند. این ماده رشد تومورهای بدخیم و پخش شدن آن را در بدن با کاهش رشد عروق خون رسان به تومور مهار می کند. به گفته این محققان غلظت ماده ضد سرطان ( G.L.A) در گل گاوزبان از تمام گیاهان بیشتر است. گل گاوزبان در درمان ناراحتی های قلبی نیز مؤثر است.
ازديگر خواص آن میتوان به رفع خشونت و گرفتگی صدا، ضد سرفه و خلط آور و تقویت كننده سیستم دفاعی و ایمنی بدن اشاره كرد.
برگهاي تازه گل گاو زبان داراي مقدار زيادي ويتامين C مي باشد و در بعضي از كشورها آنرا داخل سالاد مي ريزند .
اسفناج، طلاي سبز:
گیاهی است یک ساله دارای ساقه ای راست، به ارتفاع نیم متر که برگ های آن پهن و نرم مثلثی شکل به رنگ سبز و گل های آن به رنگ سبز کم رنگ و نسبت به سرمای زمستان مقاوم است. دو نوع اسفناج وجود دارد که به نام پاییزه و بهاره نامیده می شود. اسفناج بهاره، در فصل بهار کاشته می شود و به اسفناج انگلیسی معروف است. نوع پاییزه آن که به خاک بسیار غنی احتیاج دارد، در پاییز کاشته می شود و چون دارای مواد غذایی فراوانی است امروزه در تمام نقاط دنیا کشت آن معمول است.
تركیبات شیمیایی :
از نظر داشتن ویتامین B3 بسیار غنی است. بنابراین، داروی مهمی برای برطرف کردن بیماری پلاگر است( پلاگر یک نوع بیماری است که به علت کمبود ویتامین B3 در بدن به وجود می آید و نشانه های آن شامل؛ ضعف بدن، تشنج، اختلال در دستگاه هاضمه و به وجود آمدن لکه های قرمز روی بدن است.)
همچنین مقدار زیادی آهن، کلسیم، سدیم، پتاسیم، ید، مس، منیزیم، لسیتین، کلروفیل، کاروتن، اسید اگزالیک و اسید ارسنیک دارد و به علت داشتن منیزیم جلوی پیشرفت سرطان را می گیرد. برگ اسفناج از نظر طب قدیم ایران کمی سرد و برخی عقیده دارند كه متعادل است، یعنی نه سرد است و نه گرم و منبع غنی ویتامین C، B3، A و آهن و پتاسیم است.
خواص دارویی :
اسفناج در بیماری هایی مثل ورم روده کوچک و ورم ریه، خنک کردن و پایین آوردن تب، رفع تشنگی، همچنین پیشگیری از سرطان روده بزرگ، معده، پروستات، حنجره، رحم و پایین آورنده کلسترول خون موثر است. اسفناج، تعداد گلبول های قرمز خون را افزایش می دهد و بهترین دارو برای کسانی که مبتلا به کم خونی هستند، مانند جارو روده بزرگ را تمیز می کند، ترشحات لوزالمعده را افزایش می دهد.
رماتیسم و نقرس را درمان می کند، بدن را قلیایی و یبوست را برطرف می کند. همچنین به دلیل داشتن ماده ای به نام اسپیناسین، هضم غذا را تسریع می کند. این ماده باعث تحریک معده و ازدیاد ترشحات آن می شود.
برای لاغر شدن و كم كردن وزن مفید بوده وهمچنين سبزی مفیدی برای تقویت اعصاب است.
بابونه درمان هر درد است:
بابونه گياهي است دائمي و کوچک بارتفاع تقريبا 30 سانتيمتر داراي بوئي معطر که در چمنزارها و اراضي شني مي رويد . ساقه آن برنگ سبز مايل به سفيد ، برگهاي آن کوچک متناوب و داراي بريدگيهاي باريک و نامنظم وپوشيده از کرک است . گلهاي آن مجتمع در يک طبق که بطور منفدر در انتهاي ساقه گل دهنده در تابستان ظاهر مي شود . در هر طبق گلهاي سفيد در اطراف و گلهاي زرد در قسمت وسط قرار دارند .
آلمانيها براي توصيف بابونه از عبارتي استفاده ميكنند كه مفهوم آن اين است: «بابونه هر دردي را درمان ميكند.» مصريان باستان و يونانيان با اثرات شفابخش اين گياه آشنا بودند. جالينوس حكيم بابونه را براي رفع درد، احساس گرفتگي و رفع تب مخصوصا تبهاي صفراوي بكار برده است.
تركيبات شيميايي:
گلهاي بابونه داراي اسانس روغني آنته مين ( Anthemine) تانن ، فيتوسترول و همچنين ماده اي تلخ بنام اسيد آنته ميك Anthemique Acid مي باشد .
خواص دارويي:
بابونه اثرات بسيار مطلوبي روي دستگاه گوارش دارد.نوشيدن چاي بابونه موجب از ميان رفتن اسپاسم و گرفتگي ماهيچههاي دستگاه گوارش شده و در درمان دل درد، نفخ و ناراحتيهاي گوارشي عصبي و ناشي از استرس مفيد است.
دمكرده گل اين گياه حاوي تركيباتي است كه با منظم كردن حركات دودي روده هم در درمان اسهال و هم يبوست موثر است و انواع سوءهاضمه را از ميان ميبرد. بابونه همچنين اشتها را افزايش داده و با اثر ضدالتهاب خود موجب بهبود زخمهاي معده و دستگاه گوارش ميشود.
حساسيتهاي پوستي كه با خارش، سوزش و خشكي پوست همراه است با مصرف بابونه بهبود پيدا ميكند.
خواص ضدعفونيكننده اين گياه نيز موجب تسريع در بهبود عفونتهاي باكتريال و قارچي و همچنين تب، سرماخوردگي و آنفلوآنزا ميشود
بابونه مسكني فوقالعاده براي سردرد، ميگرن، دنداندرد و دردهاي عصبي است. ماساژ با روغن اين گياه نيز مسكني موثر براي دردهاي سياتيك است.
چاي بابونه آرامبخش محسوب ميشود. براي رفع بيخوابي و داشتن يك خواب آرام و راحت، كافي است 10 دقيقه قبل از اينكه به رختخواب برويد يك فنجان چاي بابونه بنوشيد.
كاسني:
كاسني گیاه علفی یکساله است که ریشهای قطور به طول نیم تا یک متر دارد. رنگ بیرونی ریشه قهوهای و داخلش سفید است. برگها متناوب بوده و در اطراف رگبرگ میانی برگتارهای فراوان وجود دارد، شکل ظاهری برگهای پایین و بالا تفاوت دارد و هرچه از پایین به بالا میرویم برگها کوچک و کوچکتر شده به طوری که در انتهای ساقهها به نظر میرسد، گیاه فاقد برگ است. گلهای کاسنی به صورت ستارهای و به رنگ آبی میباشد. این گلها فقط در برابر نور آفتاب باز شده و در نبود آفتاب به صورت ناشکفته دیده میشوند.
تركيبات
ریشه ی این گیاه، حاوی حدود 8 درصد پلی ساکاریدی به نام اینولین(INULIN) است. ترکیبات تلخ از جمله لاکتوسین و لاکتوکوپیکرین، شیکوریک اسید، فلاونوئیدها، گلوکوزیدها، قندها و تاننها از دیگر ترکیبات ریشه می باشند. همچنین ریشه ی گیاه، حاوی بسیاری ترکیبات بخار شونده ی معطر است که استوفنون شاخص ترین آنها می باشد.
خواص دارويي:
اما رضا(ع) میفرمایند: در کاسنی شفای هزار درد است، دردی در اندرون انسان نیست مگر آنکه کاسنی آن را برطرف میکند.
طبیعت کاسنی سرد و تر است. این گیاه در پزشکی اهمیت بیشتری داشته است. به طوری که ابن سینا پزشک بزرگ مسلمان در مورد گیاه کاسنی و خواص آن رسالهای نوشته است. کاسنی برطرفکننده تشنگی مفرط، مدر صفرا، تب بر، موثر در درمان دیفتری وبیماریهای پوستی است.
کاسنی مقوی اشتها، مقوی معده، تصفیه کننده خون، ملین و تب بر است.
کاسنی مسکن عطش و حرارت درونی است و در درمان التهابات معده و پاک کردن مجاری ادراری، موثر است.
ادامه مطلب
گياه نعناع:
گياه نعناع داراي ساقه هاي چهارگوش است و تا دو پا رشد مي كند.نعناع از قديم الايام بعنوان يگ گياه معطر و اشتها آور و براي ناراحتي هاي دستگاه گوارش بكار رفته است. بقراط پدر علم طب از نعناع به عنوان التیام دهنده زخم ها یاد کرده است .
تركيبات شيميايي
تهيه فرآورده هاي نعناع از برگها و سر گلدار گياه آغاز ميشود. اين قسمتهاي گياه حاوي روغن فرار است كه مي توانيد عنصر فعال اوليه نعناع به نام منتول را در آن بيابيد. منتول باعث ايجاد احساس خنكي در دهان ميشود. مقدار منتول در نعناع بسته به نوع آن از ۳۵% تا ۵۵% تغيير مي كند كه البته اگر نعناع دير كنده شود مقدار منتول آن تا حدود ۳۰% پائين مي آيد .
خواص داروئي:
از نعناع اسانس ، روغن و تنتور تهيه مي كنند كه مصارف طبي مختلفي دارد. گیاه نعناع نقش مهمی در آرام کردن فرد در برابر فشارهای عصبی روزانه دارد.نعناع ضد تشنج و ضد سرفه است و نوشیدن جوشانده گرم آن سینه را آرام می کند.
این گیاه درد شکم را برطرف می کند و در درمان سرماخوردگی و آنفلوانزا مفید است .
نعناع برای کبد مفید است و کلسترول خون را کاهش می دهد .
نعناع در درمان تهوع، اسهال، سوءهاضمه، روماتيسم مفصلي و نفخ مؤثر است. اين گياه عضلات معده را تسكين مي دهد و روند جريان صفرا را كه بدن براي هضم چربي بدن نياز دارد، بهبود مي بخشد.
مشخصات ظاهری زعفران :
گیاهی است علفی، پایا به ارتفاع 10 تا 30 سانتیمتر و برگهای خطی باریک و با دوام و دارای پیازی سخت، مدور، گوشتدار و پوشیده از غشاءهای نازک و قهوه ای رنگ است. گل آن قیفی شکل و به رنگ بنفش روشن است که به شش گلبرگ تقسیم شده است. دارای خامه زرد رنگ است که به سه کلاله نارنجی رنگ منتهی می شود. طول کلاله ها بلنتر از گلبرگهاست، گل زعفران از طریق پیازچه هایی که در کنار پیاز مادر می روید، تکثیر می شود
از قدیم این گیاه به عنوان ادویه ای معطر و رنگ دهنده و گیاهی طبی کشت می شده است.
زعفران خیلی مرغوب قسمت كلاله گل یعنی قسمت انتهایی خامه است و میله خامه ، زعفران درجه دو و نامرغوب را تشكیل میدهد . برداشت زعفران بدین ترتیب است كه قسمت كلاله هر گل را بر میدارند و بین كاغذ قرار می دهند تا خشك شود و سپس بستهبندی می كنند . استاندارد زعفران كه در فرانسه صورت گرفته است اعلام كرد كه باید ٥٠ عدد از الیاف زعفران بیشتر از٢٧٧/٠ گرم وزن داشته باشد و درصد رطوبت آن ١٣ درصد باشد . همچنین هر میلی گرم آن باید بتواند ٧٠٠ سانتیمتر مكعب آب را بطور محسوس رنگی كند .
تركیبات شیمیایی:
زعفران دارای مواد چرب ، املاح معدنی ، موسیلاژ و اسانس های فراوان میباشد .رنگ زعفران مربوط به مادهای بنام كروسین(ماده رنگی کاروتنوئید شبیه به گلوکوزید)است.
خواص دارویی:
زعفران در فارماکولوژی برای تهیه عصاره ها، داروهای چشمی و خصوصاً قرصهای جذب کننده بکار می رود.مهمترین خاصیت زعفران كه از قدیم الایام از آن استفاده میشده است درمان افسردگی میباشد .زعفران دارای بویی قوی و طعمی تلخ میباشد.خوردن چای زعفران باعث هضم غذا میشود، اثر مسكن درد دارد، قاعده آوروخون ساز است و گردش خون را آسان میسازد، مصرف زعفران خونریزیهای بعد از زایمان را از بین میبرد، كبد را تصفیه وقوی میسازد، سرفه را رفع میکند.
انسان از تاريخ پيدايش خود از گياهان داروئي استفاده كرده و اطباء و دانشمندان از هزاران سال پيش به خواص داروهاي گياهي پي برده بودند و از آن بهره جوئي مي كردند.
هم اكنون نيز در داروخانه هاي سراسر كشور در جوار داروهاي شيميايي ، داروهاي گياهي نيز يافت مي شود.
داروهای شیمیایی از برخی جهات نسبت به داروهای گیاهی برتری دارند ولی مصرف طولانی و یا در برخی موارد مصرف مقطعی این داروها میتواند عوارض جانبی برجای گذارد که بعضاً، از خود بیماری نیز خطرناک ترهستند. همچنین استفاده مداوم، بی رویه و نادرست داروهای شیمیایی باعث ایجاد میکروبهای بسیار مقاوم شده که داروهای شیمیایی بر روی آنها بی تأثیر بوده و یا کم اثرند و در نتیجه بیماران باید به سوی آنتی بیوتیکها و داروهای قوی تری که هر روز با نامهای جدید ارائه میگردند، روی آورند.
اگر بدانيم كه چگونه و به چه ميزاني از داروهاي گياهي استفاده كنيم آنگاه مي توانيم از گياهان بطور مكرر در جهت درمان بيماريها استفاده كنيم. هر چند كه 30% از داروهايي كه در دنيا ساخته مي شود از گياهان دارويي تهيه مي شود ولي از آنجائيكه در گياهان دارويي ، تركيبات شيميايي مصنوعي اضافه نشده است فاقد عوارض شيميايي بوده و بهتر و سريعتر به درمان بيماريها دست مي يابيم .