ایین راز امیز میترایی

[Łost Đλtλ]

در این نگاشت بطور خلاصه میپردازیم به پیدایش و سقوط آیین میترایی در غرب ( روم و اروپا )

آیین مهر که ظهور آن در سرزمین کهن مان ایران زمین می باشد و همواره در این مرز و بوم فراز و نشیب های فراوانی داشته برای اولین بار در دوران اشکانیان به صورت گسترده به جهانیان شناسانده شد، در آن زمان که طبق قراردادی بین ایران اشکانی و دولت روم مقرر گشت که شاهزادگان ایران برای دریافت تاج حکمرانی ارمنستان به روم رفته و از امپراطور روم آن را دریافت نمایند تیرداد اشکانی شاهزاده ایران به این منظور به روم رفت و قبل از دریافت حکمرانی ارمنستان در برابر دیدگان امپراطور و نمایندگان سنا و مردم روم مراسم عبادت آیین میترایی انجام می دهد که این نیایش میترایی به شدت در روان رومیان تاثیر میگذارد ، رومیانی که تا آن هنگام آیین و پرستش خدای معینی را نداشتند.
این روند آیین مهر پرستی به زودی در روم و اروپا ترویج می یابد و تعداد گروندگان آن نیز روز به روز افزایش می یابد معابد میترایی برپا و خورشید نیز در نزدشان مقدس میگردد.
تا اینکه آیین مسیحیت پا بر عرصه نهاد ، گفتنیست زاد روز میترا ( مهر ) از آناهیتای (ناهید)   در اول روز فصل زمستان بوده است و بدین ترتیب میبینیم که زادروز مسیح هم از مریم   در اول فصل زمستان است( کریسمس) . در واقع با نگرش و ژرف اندیشی این ادیان مسیحیت جز ادامه آیین میترایی چیزی نیست.
اما پس از گذشت سالها در سده چهارم میلادی روند سقوط آیین میترایی در روم آغاز شد. کنستانتین امپراطور روم مسیحی شده بود و در روم شرقی مأوا داشت.هرچند که وی مسیحی شده بود اما آیین پیشینیان خود را خوار و خفیف نکرد و مهر پرستان را شکنجه نکرد.
اما با مرگ کنستانتین جانشینان وی مدارای وی را نداشتند و به تعقیب و شکنجه و انهدام معابد میتراییان پرداختند. کلیسا با تمام توان به از میان بردن آیین میترایی پرداخت.
کسی را از ترس یارای آن نبود که حتی طلوع و غروب خورشید را ببیند. کشاورزان و جهت یابان دریانورد نیز میترسیدند در انظار عمومی به آسمان بنگرند تا مبادا به پرستش خورشید شکست ناپذیر و میترا محکوم شوند.

پس گذشت دوره ای خونین یولیانوس جانشین کنستانتین گردید و دوباره به آیین میترایی بازگشت، وی پیرو پرشور میترا بود ،یولیان خود یک فیلسوف بود و به وی لقب یولیان مرتد را دادند.
وی به سال ۳۶۱ میلادی آیین میترایی ایرانی را دین رسمی اعلام کرد و پس از چندی مراسم قربانی کردن گاو را در آتن برپا ساخت،پیروان میترا که توسط مسیحیان کشتار و شکنجه میشدند دوباره به شور دیرین بازگشتند، در این میان باز کشتار و مبارزه میان مسیحیان و مهر پپرستان در میگرفت ، اما یولیان که سودای جنگ با ایران را در سر میپرورانید در حقیقت مایل بود به زادگاه آیین میترایی نائل گردد که در چنین هنگامه ای در گذشت.

مرگ یولیانوس تهاجم سخت و گسترده مسیحیان را آغاز نمود دیگر مسیحیت پیروز شده بود و وظیفه خود میدانست تا دیگر مجالی دوباره به رقیب سرسخت خود ندهد. اینک مسیحیان به جبران و تلافی کارهای. یولیانوس هیچ گذشتی نشان نمیدادند.
این فرجام آیین میترایی در اروپا بود آیینی که به میل و بدون زور به دلهای آنان راه یافته بود و با شقاوت و بیرحمی از میان آنان رفت...
 "

بر گرفته از تارنمای من ایرانیم ولی از تاریخ خود چیزی نمیدانم