عهدنامه ترکمانچای

[M.K.N]

عهدنامه ترکمانچای
عهدنامه ترکمانچای قراردادی است که در ۱ اسفند ۱۲۰۶ (۲۱ فوریه ۱۸۲۸) پس از پایان جنگ ایران و روسیه در قفقاز جنوبی و آذربایجان، بین روسیه و ایران امضا شد. برای امضای این پیمان از سوی فتحعلی شاه پادشاه ایران میرزاعبدالحسن‌خان و آصف‌الدوله و از سوی روسیه تزاری ایوان پاسکویچ حضور داشتند.


مفاد این قرارداد:


1- واگذاری خانات ایروان و نخجوان به دولت روسیه و تخلیه تالش و مغان از سپاه ایران.
2- پرداخت ده کرور تومان (پنج میلیون تومان) به طور اقساط از طرف ایران به روسیه به عنوان غرامت جنگی.
3- اجازه عبور و مرور آزاد به کشتی‌های تجاری روسی در دریای خزر
4- رضایت به انعقاد یک عهدنامه تجاری بین ایران و روسیه و حق اعزام کنسول و نمایندگان تجاری به هر منطقه از مناطق ایران که روس‌ها لازم بدانند.
5-حمایت روسیه از ولیعهدی عباس میرزا و کوشش در به سلطنت رساندن وی پس از مرگ شاه.
6-استرداد اسرای طرفین.
7- اعطای حق قضاوت کنسولی به اتباع روسیه.
علاوه بر امضای معاهده ترکمانچای زیر فشار روس‌ها یک عهد نامه تجاری نیز با آنان به امضا رسید که تمام بازار ایران را بدون هیچ مانعی در اختیار روس‌ها قرار می‌داد.

[FARID.SHOMPET]

شکست ایران در جنگ اصلاندوز و شورش‌های محلی، فتحعلی شاه را مجبور به صلح با روس‌ها کرد وگرنه با وجود تمام مشکلات سپاه ایران از سال 1218 تا 1226 هجری شمسی سپاه روس ها رو هر بار شکست می داد و به خاک و خون می کشید.

کاش سال 1226 ه.ش فتحعلی شاه تقاضای صلح رو می پذیرفت تا کار به شکست اصلاندوز و ادامه ی جنگ نمیکشید. یادمونم باشه که مردم گرجستان و آذربایجان همه طرف ایران بودن ولی برخی از همین مردم هی سنگ اندازی می کردن و خیانت پشت سر خیانت.

البته شاید اگر فتحلی شاه با فرانسه هم پیمان می شد می توانست تمرکز قوای روس در غرب برای مقابله با فرانسه رو بر هم زند تا روس ها در جنوب روسیه درگیر باشن و قدرت مقابله با ناپلون رو نداشته باشند.


کلا داستان این عهد نامه ی گلستان و ترکمانچای خیلی پیچیده هست. پر از اگر و شاید. ولی بیاید انصاف داشته باشیم و انقد تقصیر ها رو گردن فتحعلی شاه نندازیم.

[ARMY]

عهد نامه گلستان واقعا احمقانه بود
در ان زمان ناپلئون کبیر در خاک امپراطوری تزاری می تاخت و انقدر واگذاری واقعا بی جهت بود . اگه سیاستمداران ما می دانستند در دنیا چه خبر است اصلا تن به این عهد نامه نمی دادند .

در جنگ های دوم ایران رو روس ما پیروز های بزرگی کسب کردیم ولی نافرمانی و پشتیبانی ضعیف نیرو ها باعث شکست شد
گویا شاه قاجار نمی خواست با ثروت و طلا های خودش ارتشی نیرومند تجهیز و روانه میدان کند
در حالی که حتی با توجه به فتوای مراجع ان زمان برای جهاد با روس ها بهترین زمان برای سربازگیری بود

ولی تسلیم شدیم
در ان زمان هم تزار روس مرده بود و روس ها واقعا تمایلی برای پیشروی نداشتند و حتی من معتقدم می توانستیم همه مناطق اشغالی را ازاد کنید
به شرط فرماندهی واحد و پشتیبانی قوی که هر دو تا رو نداشتیم

و این ایالت نفت خیز رو به روس ها واگذاری کردیم  (با اینکه ان زمان فکر نکنم کسی می دانست نفت چیست )