03-09-2013، 3:16
(آخرین ویرایش در این ارسال: 03-09-2013، 17:13، توسط ∆ MeRzaD ∆.)
رفتن به مريخ مستلزم اقامتي طولاني در اين سياره است؛ زيرا اولين فضانوردي كه بر سطح مريخ فرود آيد، به زماني حدود يك سال و نيم نياز دارد تا شرايط مناسب براي بازگشت به زمين فراهم شود.
دانشجويان دانشگاه ويسكانس، رقابتي را براي طراحي و ساخت سرپناهي مطابق شرايط محيطي مريخ آغاز كردند.
در پايان اين رقابت، ناسا بهترين طرح را براي گذراندن آزمايشهاي اوليه در صحراي آريزونا انتخاب كرد.
سرپناه انتخاب شده همانند سرپناههاي متداول است؛ با اين تفاوت كه بايد در برابر شرايط محيطي مريخ مقاوم باشد؛ به گونهاي كه علاوه بر تحمل سرما، گرما و شرايط سخت، بايد در برابر پرتوهاي مادون قرمز، پرتوهاي كيهاني و آلودگيهاي ناشناخته سطح مريخ نيز مقاوم باشد.
طبق نظر مدير پروژه سكونتگاههاي ناسا، حفاظت فضانوردان و محموله غذايي آنان در برابر پرتوها بزرگترين مشكل اين پروژه است.
به همين منظور، ناسا در حال بررسي راهي براي ساختن صفحات الكترواستاتيك است تا در سفرهاي فضايي، فضانوردان را در برابر پرتوهاي كيهاني محافظت كند.
بعد از فراهم شدن امكان زندگي در مريخ به وسيله اين سرپناهها كه به ديوارهاي محافظ مجهز شدهاند، هدف بعدي ناسا فراهم كردن استانداردهاي زندگي راحت براي فضانوردان است.