Prince of Persia: The

[aalcapoo]

داستان شن های زمان و دیگر هیچ!
اصولا به غیر از یک نسخه، بقیه نسخه های منتشر شده از بازی PoP درباره شن های زمان بوده و در آینده خواهد بود! داستان عشق شاهزاده جوان به پرنسس و کمک گرفتن از شن های زمان برای دست یابی به وی، پیش زمینه داستانی این سری است. داستان این نسخه دقیقا پس از بازی نخست رخ می دهد و طی ۱۱ روز باید شخصیت منفی داستان را تحت عنوان ” جعفر” برای همیشه نابود سازید ولی برای این کار نیاز به کمک دارید. در اینجاست که ۲ عامل “سایه” و ” آتش” به بازی وارد می شود. استفاده از این دو قدرت در حین بخش داستانی می توانست هیجان انگیزتر باشد ولی گویا بستر داستانی هنوز برای بازی های موبایل عاملی مهم تلقی نمی شود. داستان طی ۱۴ فصل بازی توسط دست نوشته ای روایت می شود و چقدر می توانست بهتر باشد اگر رازهای جدیدی از ماجراهای شاهزاده جوان و خام پارسی برای بازیباز افشا شود.


ساده، زیبا و همچنان…خیلی ساده:
گرافیک در طول بازی از سطح قابل قبولی برخوردار است. داستان بازی، در ۴ لوکیشن به صورت کلی روایت می شود. معبد قرمز، شهر مخروبه، غار اسکلت ها و قصر. جزئیات محیط، شاهزاده و حتی دشمنان به خوبی کار شده و انیمیشن های مبارزه و جست و خیزهای شاهزاده نیز به خوبی طراحی شده اما طراحی مراحل بازی برای کسانی که عناوین متعدد کسلوانیا را بازی کرده اند کسل کننده است! نقشه های بازی بسیار ساده طراحی شده و بازیباز در کمتر از ۵ دقیقه می تواند هر نقشه را کامل جست و جو کند.
از کم کاری بخش داستانی بگذریم، از ساندتراک اصلی (main theme) بازی نمی توان گذشت. موسیقی کاملا ایرانی با سازهای سنتور و عود هر بازیباز ایرانی را به وجد خواهد آورد. با اینکه تعداد ساندتراک های بازی از تعداد انگشتان یک دست فراتر نمی رود ولی با این حال با روح و روان هر پارسی زبان بازی می کند! متاسفانه افکت های صوتی می توانست بهتر و بیشتر باشد ولی همانند ساندتراک ها تعدادشان بسیار کم است.


در آغوش سایه های خیالی:
گیم پلی بازی عینا همانند اولین نسخه بازی بود ولی تفاوت های زیادی آن را از گیم پلی اولین سری PoP متمایز کرده است. استفاده از جادو برای شاهزاده پارس در نگاه اول از منظر هر بازیباز بسیار خفن (!) تلقی می شود ولی نه تنها گیم پلی خفن نشده بلکه صدمه نیز دیده است! شاهزاده پارس به فرز بودن در مبارزه و سکو بازی حرفه ای شهرت دارد ولی در این نسخه، نه تنها شاهزاده سریع تر نشده بلکه کند تر نیز شده است و صرفا هیجان کشتن دشمنان بازی در نسخه های پیشین را اصلا ندارد. ( مقایسه شود با نسخه های موبایل Prince of Persia 5) بازیباز فقط باید منتظر بماند تا هوش مصنوعی بازی حرکت روتین خود را انجام دهد و شاهزاده یکی از ۳ کمبوهای موجود در بازی را بر روی دشمن مفلوک اجرا سازد. دشمنان بازی نیز با اینکه تنوع کمی دارند ولی با این حال فقط یک نوع اسکریپت برای حمله به شاهزاده برایشان نوشته شده است و این امر باعث کاهش جذابیت خواهد شد.
وجود دشمنان جدید برای قسمت های مختلف بازی می توانست هیجان گیم پلی را افزایش دهد ولی ظاهرا فقط سازنده ها به مبارزه با “جعفر” در مرحله آخر بازی بسنده کردند و برایشان اهمیتی نداشته که بازیباز طی مراحل قبلی از بازی خسته می شوند یا خیر. کسانی که خوره بازی با موبایل هستند موافقند که جذابیت برای یک بازی موبایل چه هوشمند، چه جاوا در درجه اول برایشان اهمیت دارند. این همه زمینه سازی را انجام داده ام تا هواداران شاهزاده پارس از نقد بنده دلخور نشوند. بازی Prince of Persia: The shadows and flame به تنهایی و با در نظر نگرفتن نسخه های پیشین این سری بر روی موبایل بازی استاندارد و خوبیست و تجربه آن به همگان توصیه می شود ولی علی رغم پتانسیل بالایی که می توانستند از ترکیب جادو در جوهره گیم پلی شاهزاده پارس با وجود گرافیک HD داشته باشند، تنها خسته کننده بودن آن نصیب بازیباز خواهد شد.


بازی Prince of Persia: The shadows and flame برای iOS و آندروید در هفته پیش منتشر شده است.  لازم به ذکر است که این عنوان، احیای مجدد و HD از نسخه اورجینال منتشر شده در سال ۱۹۹۳ توسط استودیوی Brøderbund می باشد. با وجود مشکلات عدیده ای که بازی دارد تجربه این عنوان به همه هواداران شاهزاده پارس توصیه می شود.