29-07-2013، 17:31
آداب و رسوم زایمان در کشورهای مشهور دنیا
بعضی از رسوم زایمان همیشگی است، هنوز با به دنیا آمدن نوزاد پدر نوزاد یا بزرگ فامیل زیر گوشش اذان می گوید یا رنگ هایی برای زائو انتخاب می شود که برایش شگون داشته باشد.
از زمانی که اسطوخودوس دم می کردند و به زائو می دادند مدت ها می گذرد. دیگر برای پراندن آل، کمتر کسی قیچی به دست می گیرد و روی پشت بام خانه زائو جن ها را دفع می کند. اما بعضی از رسوم زایمان همیشگی است، هنوز با به دنیا آمدن نوزاد پدر نوزاد یا بزرگ فامیل زیر گوشش اذان می گوید یا رنگ هایی برای زائو انتخاب می شود که برایش شگون داشته باشد.
با کوچک شدن دهکده جهانی، مدرن شدن روش های زایمان، کمتر شدن دفعات زایمان و تعداد بچه ها، به دنیا آمدن کودک برای هر خانواده ایی تبدیل به یک اتفاق مهم شده است، اتفاقی که اکنون در سراسر جهان واکنش یکسانی نسبت به آن وجود دارد. قدم زدن های مضطرب پدر ها پشت در اتاق زایمان این روز ها تبدیل به حضور او در اتاق و کمک به همسر در حال زایمانش شده است، زیرا روان شناسان می گویند این حضور به بهتر شدن ارتباط بین زن و شوهر و همچنین پدر و فرزند کمک می کند. ضمن آن که این روز ها می توان تمام لحظات زایمان را به عنوان یک خاطره بزرگ ثبت کرد، تهیه عکس و فیلم از مراحل زایمان و لحظه به دنیا آمدن نوزاد، یکی از رسومی است که در دنیای مدرن شکل گرفته است. اولین تصویر از نوزاد و بعد نمای بسته از ساعتی که روی دیوار است به نشانه ثبت زمان تولد، از کلیشه ای ترین اتفاقات جدید زایمان است. اما به غیر از این رسم جدید که در کشورمان هم به تدریج جای رسم های قدیمی تر را می گیرد، کشورهای مختلف جهان رسوم گوناگونی در زمان بارداری و زایمان دارند که تفاوت های ملل و فرهنگ ها را نشان می دهد.
● ژاپن
در گذشته رسم نبود کسی به غیر از پزشک و پرستار در اتاق زایمان حضور داشته باشد، اما این روز ها در ژاپن هم مثل بقیه نقاط دنیا پدر ها در اتاق زایمان حضور دارند و شاهد به دنیا آمدن نوزادشان هستند. با این حال هنوز مانند گذشته، فریاد زدن زن هنگام زایمان چندان پسندیده نیست و مادران دردشان را با ناله های خفه شده یا گاز گرفتن پارچه ای که در دهان دارند، نشان می دهند. از نظر ژاپنی ها، فریاد زدن زن هنگام زایمان باعث شرمساری خانواده اش می شود. در ژاپن معمولا رسم بر این است که خانم ها برای زایمان طبیعی حداقل یک هفته در بیمارستان بمانند. بعد از زایمان زائو ها اجازه ندارند نوزادشان را شب ها در کنارشان داشته باشند، اما این رسم هم با فراگیر شدن بیمارستانی غربی در ژاپن در حال کنار گذاشته شدن است و مادر و نوزاد بعد از زایمان در یک اتاق نگهداری می شوند.
بعد از زایمان معمولا بند ناف نوزاد در یک جعبه چوبی نگهداری می شود و مادر اجازه ندارد تا یک هفته مو هایش را بشوید. مادر بعد از زایمان به مدت ۲۰ تا ۳۰ روز به منزل پدری اش می رود تا مادربزرگ روش نگهداری از فرزند به دنیا آمده را به دخترش یاد بدهد.
● ایران
در کشور پهناور ما به خاطر تنوع نژاد ها و قومیت ها و همچنین پراکندگی جمعیت، آداب و رسوم مختلفی برای زایمان و دوران بارداری وجود دارد. از مناطق بختیاری و عشایر آن که قابله ها همه کارهای زایمان را تا بریدن بند ناف انجام می دادند تا اقوام لر ساکن شوش که هنگام زایمان در زیر نشیمن زائو کاه و خاکستر گرم می ریختند. در خوزستان رسم بر این بود که هنگام زایمان برای دور کردن آل که جن مادران باردار بود، قیچی، نمک و پنجه گرگ بالای سر زائو به دیوار می آویختند و بعد از به دنیا آمدن نوزاد هم پیازی را به سیخ می کشیدند و کنار نوزاد قرار می دادند. بختیاری های ایذه معمولا اسم اقوام نزدیک نوزاد را بر نوزاد قرار نمی دهند زیرا آن را بد شگون می دانند.
ترک های آذربایجان هم در گذشته رسم داشتند هفتمین روز به دنیا آمدن نوزاد را جشن بگیرند. این کار به دلیل به سلامت رد کردن ۶ روز اول زندگی نوزاد بود و به آن «یدی گئجه» می گفتند. این مراسم این گونه شروع می شد که نزدیک غروب، دور تا دور رختخواب مادر و نوزاد را با ریسمانی سیاه رنگ که از موی بز تهیه می شد، حصار می کشیدند. این کار و همچنین قرار دادن کاسه مسی و چاقو از همان روز اول بالای سر مادر برای دور کردن جن زایمان یا آل بود که در اصطلاح محلی به آن «آل آروادی» می گویند. معمولا در کنار کاسه مسی و چاقو، تکه نانی نیز به یمن برکت و روزی نوزاد، قرار می دادند. هنوز هم در آذربایجان این مراسم به صورت نمادین و در خانواده های سنتی انجام می شود.
● چین
چینی ها بیشترین رسوم و قوانین را در زمان بارداری و زایمان دارند. یک مادر باردار چینی حق ندارد زمان بارداری حتی افکار بد و ناراحت کننده داشته باشد و باید شعر و نوشته های خوب و مناسب بخواند زیرا چینی ها معتقدند افکار مادر هم می تواند بر شخصیت جنین تاثیر داشته باشد. چینی ها به هیچ وجه قبل از به دنیا آمدن نوزاد جشن یا مهمانی نمی گیرند و به مادر هدیه نمی دهند و همه هدایا و مهمانی ها باید بعد از به دنیا آمدن نوزاد باشد. تنها هدیه ای که قبل از تولد نوزاد به مادر داده می شود از طرف مادربزرگ نوزاد است. یک ماه قبل از زایمان بسته ای حاوی یک دست لباس سفید نوزاد برای مادر فرستاده می شود. مادر بزرگ تا ۳ روز بعد از زایمان به دیدن نوزاد نمی رود اما بعد از ۳ روز با بسته بزرگتری از لباس های نوزادی باید به دیدن مادر و کودک نورسیده اش برود.
پدر نوزاد برای اعلام تولد فرزندش، برای اقوام کمی پول می فرستد. برای آرام کردن نوزادان پسر، پدرهای چینی بعد از به دنیا آمدن نوزاد یک عدد تیر چوبی کوچک می تراشند و کنار گهواره نوزاد می گذارند.
● مصر
۷ روز بعد از به دنیا آمدن نوزاد، والدین نوزاد مراسمی برگزار می کنند که در آن نام کودک انتخاب می شود. در این مراسم به نوزاد یک کادوی مذهبی مانند قرآن هدیه می شود و خانواده پدر به مادر نوزاد جواهر یا طلا هدیه می دهند.
● هند
در زمان زایمان رسم بر این است که مادر مو هایش را باز کند و به هیچ وجه موی بافته و زیورآلات طلا یا جواهر نداشته باشد. همه درهای خانه ای که در آن زایمان انجام می شود باید باز باشد و بعد از زایمان بند ناف برای مدتی به آهستگی دور گردن نوزاد قرار داده می شود.
● آمریکا
پدر ها باید چند ماه قبل از به دنیا آمدن کودک همراه مادر به کلاس های آموزش نگهداری از نوزاد بروند. در این کلاس ها حتی به پدر و مادر آموزش داده می شود زمان نزدیک شدن زایمان و به وجود آمدن دردهای زایمان چطور رفتار کنند و چطور به مادر آرامش بدهند. وظایف روز زایمان هم تقسیم شده است. پدر از چند روز قبل کیف مخصوص بیمارستان را آماده کرده است و باید یک بالش مخصوص مادر هم به همراه داشته باشد. در آمریکا والدین ترجیح می دهند پدر هم در زمان به دنیا آمدن نوزاد در کنار مادر حضور داشته باشد و بند ناف توسط پدر قطع شود. در آمریکا رسم بر این است که پدر بعد از زایمان به مادر هدیه بدهد.
● تایلند
در تایلند زمانی که زایمان به مشکل بر می خورد، کمی آب مقدس روی شکم مادر می ریزند. هنگام زایمان رسم بر این است که همه در ها و پنجره ها باید باز باشد و مادر باید به سمت شرق باشد. در گذشته و در روستا ها رسم بر این بود که پدر هنگام زایمان در کنار زائو حضور نداشته باشد و به جمع آوری هیزم بپردازد و آن ها را در غرب اتاقی که زائو در حال زایمان است، جمع کند. از عقاید عجیب زایمان در تایلند این بوده که نوزادانی که هنگام زایمان بند ناف به دور گردن شان گره خورده باشد، بسیار خوش شانس و با اقبال بلند محسوب می شوند.
● مکزیک
برخلاف هند، در این کشور همه درهای خانه ای که نوزاد به دنیا می آید باید بسته باشد تا ارواح خبیث به بدن نوزاد یا مادر راه پیدا نکنند. از دیگر رسوم مکزیکی ها مانند بقیه اقوام بومی آمریکا، دادن عصاره ریشه گیاهان دارویی به مادر برای کم کردن درد و همچنین تسهیل فرآیند زایمان است.
بعضی از رسوم زایمان همیشگی است، هنوز با به دنیا آمدن نوزاد پدر نوزاد یا بزرگ فامیل زیر گوشش اذان می گوید یا رنگ هایی برای زائو انتخاب می شود که برایش شگون داشته باشد.
از زمانی که اسطوخودوس دم می کردند و به زائو می دادند مدت ها می گذرد. دیگر برای پراندن آل، کمتر کسی قیچی به دست می گیرد و روی پشت بام خانه زائو جن ها را دفع می کند. اما بعضی از رسوم زایمان همیشگی است، هنوز با به دنیا آمدن نوزاد پدر نوزاد یا بزرگ فامیل زیر گوشش اذان می گوید یا رنگ هایی برای زائو انتخاب می شود که برایش شگون داشته باشد.
با کوچک شدن دهکده جهانی، مدرن شدن روش های زایمان، کمتر شدن دفعات زایمان و تعداد بچه ها، به دنیا آمدن کودک برای هر خانواده ایی تبدیل به یک اتفاق مهم شده است، اتفاقی که اکنون در سراسر جهان واکنش یکسانی نسبت به آن وجود دارد. قدم زدن های مضطرب پدر ها پشت در اتاق زایمان این روز ها تبدیل به حضور او در اتاق و کمک به همسر در حال زایمانش شده است، زیرا روان شناسان می گویند این حضور به بهتر شدن ارتباط بین زن و شوهر و همچنین پدر و فرزند کمک می کند. ضمن آن که این روز ها می توان تمام لحظات زایمان را به عنوان یک خاطره بزرگ ثبت کرد، تهیه عکس و فیلم از مراحل زایمان و لحظه به دنیا آمدن نوزاد، یکی از رسومی است که در دنیای مدرن شکل گرفته است. اولین تصویر از نوزاد و بعد نمای بسته از ساعتی که روی دیوار است به نشانه ثبت زمان تولد، از کلیشه ای ترین اتفاقات جدید زایمان است. اما به غیر از این رسم جدید که در کشورمان هم به تدریج جای رسم های قدیمی تر را می گیرد، کشورهای مختلف جهان رسوم گوناگونی در زمان بارداری و زایمان دارند که تفاوت های ملل و فرهنگ ها را نشان می دهد.
● ژاپن
در گذشته رسم نبود کسی به غیر از پزشک و پرستار در اتاق زایمان حضور داشته باشد، اما این روز ها در ژاپن هم مثل بقیه نقاط دنیا پدر ها در اتاق زایمان حضور دارند و شاهد به دنیا آمدن نوزادشان هستند. با این حال هنوز مانند گذشته، فریاد زدن زن هنگام زایمان چندان پسندیده نیست و مادران دردشان را با ناله های خفه شده یا گاز گرفتن پارچه ای که در دهان دارند، نشان می دهند. از نظر ژاپنی ها، فریاد زدن زن هنگام زایمان باعث شرمساری خانواده اش می شود. در ژاپن معمولا رسم بر این است که خانم ها برای زایمان طبیعی حداقل یک هفته در بیمارستان بمانند. بعد از زایمان زائو ها اجازه ندارند نوزادشان را شب ها در کنارشان داشته باشند، اما این رسم هم با فراگیر شدن بیمارستانی غربی در ژاپن در حال کنار گذاشته شدن است و مادر و نوزاد بعد از زایمان در یک اتاق نگهداری می شوند.
بعد از زایمان معمولا بند ناف نوزاد در یک جعبه چوبی نگهداری می شود و مادر اجازه ندارد تا یک هفته مو هایش را بشوید. مادر بعد از زایمان به مدت ۲۰ تا ۳۰ روز به منزل پدری اش می رود تا مادربزرگ روش نگهداری از فرزند به دنیا آمده را به دخترش یاد بدهد.
● ایران
در کشور پهناور ما به خاطر تنوع نژاد ها و قومیت ها و همچنین پراکندگی جمعیت، آداب و رسوم مختلفی برای زایمان و دوران بارداری وجود دارد. از مناطق بختیاری و عشایر آن که قابله ها همه کارهای زایمان را تا بریدن بند ناف انجام می دادند تا اقوام لر ساکن شوش که هنگام زایمان در زیر نشیمن زائو کاه و خاکستر گرم می ریختند. در خوزستان رسم بر این بود که هنگام زایمان برای دور کردن آل که جن مادران باردار بود، قیچی، نمک و پنجه گرگ بالای سر زائو به دیوار می آویختند و بعد از به دنیا آمدن نوزاد هم پیازی را به سیخ می کشیدند و کنار نوزاد قرار می دادند. بختیاری های ایذه معمولا اسم اقوام نزدیک نوزاد را بر نوزاد قرار نمی دهند زیرا آن را بد شگون می دانند.
ترک های آذربایجان هم در گذشته رسم داشتند هفتمین روز به دنیا آمدن نوزاد را جشن بگیرند. این کار به دلیل به سلامت رد کردن ۶ روز اول زندگی نوزاد بود و به آن «یدی گئجه» می گفتند. این مراسم این گونه شروع می شد که نزدیک غروب، دور تا دور رختخواب مادر و نوزاد را با ریسمانی سیاه رنگ که از موی بز تهیه می شد، حصار می کشیدند. این کار و همچنین قرار دادن کاسه مسی و چاقو از همان روز اول بالای سر مادر برای دور کردن جن زایمان یا آل بود که در اصطلاح محلی به آن «آل آروادی» می گویند. معمولا در کنار کاسه مسی و چاقو، تکه نانی نیز به یمن برکت و روزی نوزاد، قرار می دادند. هنوز هم در آذربایجان این مراسم به صورت نمادین و در خانواده های سنتی انجام می شود.
● چین
چینی ها بیشترین رسوم و قوانین را در زمان بارداری و زایمان دارند. یک مادر باردار چینی حق ندارد زمان بارداری حتی افکار بد و ناراحت کننده داشته باشد و باید شعر و نوشته های خوب و مناسب بخواند زیرا چینی ها معتقدند افکار مادر هم می تواند بر شخصیت جنین تاثیر داشته باشد. چینی ها به هیچ وجه قبل از به دنیا آمدن نوزاد جشن یا مهمانی نمی گیرند و به مادر هدیه نمی دهند و همه هدایا و مهمانی ها باید بعد از به دنیا آمدن نوزاد باشد. تنها هدیه ای که قبل از تولد نوزاد به مادر داده می شود از طرف مادربزرگ نوزاد است. یک ماه قبل از زایمان بسته ای حاوی یک دست لباس سفید نوزاد برای مادر فرستاده می شود. مادر بزرگ تا ۳ روز بعد از زایمان به دیدن نوزاد نمی رود اما بعد از ۳ روز با بسته بزرگتری از لباس های نوزادی باید به دیدن مادر و کودک نورسیده اش برود.
پدر نوزاد برای اعلام تولد فرزندش، برای اقوام کمی پول می فرستد. برای آرام کردن نوزادان پسر، پدرهای چینی بعد از به دنیا آمدن نوزاد یک عدد تیر چوبی کوچک می تراشند و کنار گهواره نوزاد می گذارند.
● مصر
۷ روز بعد از به دنیا آمدن نوزاد، والدین نوزاد مراسمی برگزار می کنند که در آن نام کودک انتخاب می شود. در این مراسم به نوزاد یک کادوی مذهبی مانند قرآن هدیه می شود و خانواده پدر به مادر نوزاد جواهر یا طلا هدیه می دهند.
● هند
در زمان زایمان رسم بر این است که مادر مو هایش را باز کند و به هیچ وجه موی بافته و زیورآلات طلا یا جواهر نداشته باشد. همه درهای خانه ای که در آن زایمان انجام می شود باید باز باشد و بعد از زایمان بند ناف برای مدتی به آهستگی دور گردن نوزاد قرار داده می شود.
● آمریکا
پدر ها باید چند ماه قبل از به دنیا آمدن کودک همراه مادر به کلاس های آموزش نگهداری از نوزاد بروند. در این کلاس ها حتی به پدر و مادر آموزش داده می شود زمان نزدیک شدن زایمان و به وجود آمدن دردهای زایمان چطور رفتار کنند و چطور به مادر آرامش بدهند. وظایف روز زایمان هم تقسیم شده است. پدر از چند روز قبل کیف مخصوص بیمارستان را آماده کرده است و باید یک بالش مخصوص مادر هم به همراه داشته باشد. در آمریکا والدین ترجیح می دهند پدر هم در زمان به دنیا آمدن نوزاد در کنار مادر حضور داشته باشد و بند ناف توسط پدر قطع شود. در آمریکا رسم بر این است که پدر بعد از زایمان به مادر هدیه بدهد.
● تایلند
در تایلند زمانی که زایمان به مشکل بر می خورد، کمی آب مقدس روی شکم مادر می ریزند. هنگام زایمان رسم بر این است که همه در ها و پنجره ها باید باز باشد و مادر باید به سمت شرق باشد. در گذشته و در روستا ها رسم بر این بود که پدر هنگام زایمان در کنار زائو حضور نداشته باشد و به جمع آوری هیزم بپردازد و آن ها را در غرب اتاقی که زائو در حال زایمان است، جمع کند. از عقاید عجیب زایمان در تایلند این بوده که نوزادانی که هنگام زایمان بند ناف به دور گردن شان گره خورده باشد، بسیار خوش شانس و با اقبال بلند محسوب می شوند.
● مکزیک
برخلاف هند، در این کشور همه درهای خانه ای که نوزاد به دنیا می آید باید بسته باشد تا ارواح خبیث به بدن نوزاد یا مادر راه پیدا نکنند. از دیگر رسوم مکزیکی ها مانند بقیه اقوام بومی آمریکا، دادن عصاره ریشه گیاهان دارویی به مادر برای کم کردن درد و همچنین تسهیل فرآیند زایمان است.