جنایت کاری به نام مائو

[علی الهادی]

دوستان گرامی 'کسی ترجمه کتاب سرخ رو داره

[علی الهادی]

ولی به نظر من مائو ادم خوبی بوده 'توضیه میکنم کتاب سرخ رو بخوانید

[☭Nicola☭]

بله ایشون محترم هستند و برای استالین احترام خاصی قائل بودن اما در سیاست هایش وپیشرفت دادن چین شکست خورد.
ونباید با نیکسون دست دوستی می داد.
کتاب سرخ نوشته جناب لین پیائو است وایشون شایسته تر از مائو برای رهبری چین بودند.

[☭Nicola☭]

مائو اگر استالینیست می بود همه چیز خوب می شد ولی نبود واین باعث شد در کمونیست به انحراف کشیده بشه.
البته وی خدمات محدودی کرد وبرابری هایی بوجود اورداما در کل ناموفق بود.

[ARMY]

یه ادم سست بنیان بود
موندم چرا از همان اول تسلیم امریکا نشد

[در جستجوی حقیقت]

مائو صراحتا اعلام می کرد که سرباز استالین است و معتقد بود که پس از مرگ استالین اردوگاه شرق به انحراف کشیده شده است
حتی طرفداران استالین در شوروی نیز از وی حمایت کردند و او را یادآور استالین خواندند

در مورد روابط با امریکا هم این که در زمان زمامداری مائو همه ساله هفته تنفر از امریکا در چین برگزار می شد و روابط اقتصادی و سیاسی با امریکا قطع شد
سیاستهای مائو دقیقا چیزی بود که نوشته های مارکس بر ذهن او دیکته کرده بود او بی کم و کاست قصد داشت که نوشته های مارکس را اجرا نماید و حتی در چین مسابقه برترین کمون برگزار شد ولی جالب این که آن کمون عنوان برتر را کسب کرد که بیشترین شباهت را به سیستم کاپیتالیستی داشت و دقیقا نتایج برعکس به دست می آمد

لین بیائو صرفا یک رهبر نظامی بود و هیچ سررشته ای از سیاست نداشت او برای جانشینی مائو برگزیده شده بود ولی وقتی که مائو افتضاح جنبش گارد های سرخ یا همان انقلاب فرهنگی را به وجود آورد از ارتش تحت فرماندهی لین بیائو درخواست کرد تا به مقابله با همانهایی بپردازد که با فرمان مائو در خیابانها به راه افتاده بودند
لین بیائو قصد کرد که از آب گل آلود ماهی بگیرد و کودتایی ترتیب داد تا قدرت را از دست مائو بگیرد و خود به جای وی نشیند اما با درایت و وقت شناسی همسر مائو این کودتا شکست خورد و لین بیائو سوار هواپیمایی شده و به سوی شوروی فرار کرد اما در مرز چین و مغولستان هدف آتشبار قرار گرفت و در خاک جمهوری مغولستان سقوط کرد

[☭Nicola☭]

مائو صراحتا اعلام می کرد که سرباز استالین است و معتقد بود که پس از مرگ استالین اردوگاه شرق به انحراف کشیده شده است

وی هیچ وقت نگفت که یک استالینیست است وخط مشی اش با استالینیسم فرق دارد.
دربخش افراد استالینیست ویکیپدیا هم ببینید می بینید مائو نیست
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
http://en.wikipedia.org/wiki/Stalinism

سیاستهای مائو دقیقا چیزی بود که نوشته های مارکس بر ذهن او دیکته کرده بود او بی کم و کاست قصد داشت که نوشته های مارکس را اجرا نماید

همین باعث شکستش شد.
باید سیاست های مارکس رو مطابق قرن مدرن وبرای پیشرفت کشور تغییر می داد.

لین بیائو صرفا یک رهبر نظامی بود و هیچ سررشته ای از سیاست نداشت

از مائو بهتر می بود.لین پیائو طرفدار شوروی بود.
البته مائو ارزش های بنیادین حزب رو زیر پا نگذاشت ولی عملنا در سیاست ها واقتصادش شکست خورد.
خود شما هم قبلا گفتید که مائو با شوروی خوب نبوده ومن هم تایید می کنم.دراین مورد مطالعه کردم وبه صحت حرف شما پی بردم.
استالین گفته بود مائو همانند شلغمی است که بیرونش سرخ ودرونش سفید است.
واستالین قبل از 1927 با کومین تانگ اتحاد داشت.وهمین طور لنین.وکای شک به شوروی سفر کرد ودر آنجا آموزش دیده بود.
اما از1927 کای شک از شوروی فاصله گرفت.

لین بیائو قصد کرد که از آب گل آلود ماهی بگیرد و کودتایی ترتیب داد تا قدرت را از دست مائو بگیرد

ای کاش چنین می شد....
ژنرال لین بسیار با لیاقت تر از مائو بود.

[در جستجوی حقیقت]

وی هیچ وقت نگفت که یک استالینیست است وخط مشی اش با استالینیسم فرق دارد.
دربخش افراد استالینیست ویکیپدیا هم ببینید می بینید مائو نیست
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
http://en.wikipedia.org/wiki/Stalinism

توصیه می کنم نوشته های دکتر بهزاد شاهنده را مطالعه بفرمایید توضیحات بیشتری در آنجا هست

سالهای اولیه پیروزی انقلاب 1949 روابط چین با شوروی به شدت قدرتمند بود
با سرعت هر چه تمام تر کارشناسان نظامی و سیاسی شوروی به سوی چین گسیل شدند و ادارات و ارتش چین به تقلید از شوروی ساماندهی شدند و کلا چین چهره دیگری از شوروی یافت
اما چیزی که استالین از آن می ترسید این بود که چین رهبری بلوک شرق را از شوروی بگیرد چیزی که سرانجام البته بصورت نصفه و نیمه بدان دست یافت
از این رو استالین شدیدا نگران این قضیه بود و پس از جنگ کره چینی ها چنین تصور کردند که آلت دست شوروی شده اند و تقریبا شوروی بصورت یک ارباب برای آنان در آمده است
مائو به تقلید از استالین درهای چین را به روی جهانیان بست و در گام دوم برای به دست گیری رهبری بلوک شرق ، شوروی را به تجدید نظر طلبی متهم کرد و ادعا کرد که پیروان راستین کمونیسم و استالین همانا چین است
از این رو سخنان استالین و مائو بر روی دیوار های کارخانجات چینی نقش بست و همه جا عکس مائو و گاها عکس استالین چسبانده شد
حتی در میدان معروف تیان آن من که نماد چین محسوب می شود عکسهای لنین/استالین/مارکس/انگلس و خود مائو در بخشهای مختلف این میدان چسبانده شده بود

روابط چین و شوروی با این اتفاقات رو به سردی گرایید تا این که در جنبش گاردهای سرخ اختلافات به اوج خود رسید تا جایی که شوروی نیز چین را محاصره اقتصادی کرد!!
حقیقتا اگر عاقلانه به قضیه نگاه کنیم متوجه خواهیم شد که پای بندی مائو به ایده ها و تئوری های کمونیسم بسیار بسیار بیشتر از استالین بوده است چرا که حقیقتا استالین آن چیزی که اجرا می کرد «کمونیسم» نبود ولی اعتقادات مائو جواب برعکس نتیجه داد

در کنگره حزب کمونیست در مسکو جناب مائو با قطار به مسکو سفر کرد و در سخنرانی ای که او انجام داد استالینیست ها برایش کف زدند
او همچنین در این کنگره گفت:آنچه که امروز در کنگره حزب کمونیست می بینیم سراسر انحراف است
حتی مائو قبل از ورود به کنگره به بازدید از قبر استالین پرداخت و روی قبر وی گل گذاشت

اعتقاد عمیق مائو به کمونیسم را حتی می توان در وصیت وی برای کفن اش دید:



در مورد چیانگ کای شک وی گرایش عمیقی به غرب داشت و آنچه که در کمکهای شوروی به وی می بینیم تنها تلاشهای مذبوحانه برای ایجاد گرایش به شرق بود
کارشناسان نظامی آلمانی و انگلیسی
کارشناسان سیاسی امریکایی
همه و همه نشان گرایش عمیق وی به غرب بود
حتی در هنگامی که انقلابیون چینی داشتند پیروز می شدند همسر چیانگ به واشنگتن سفر کرد و تنها از امریکا کمک خواست نه از شوروی

با این همه کم لطفی استالین و لنین به کمونیستهای چینی قبل از پیروزی انقلاب شان حقیقتا خیانتی بزرگ به شمار می رود و این که مائو پس از پیروزی به شوروی نظر خوبی داشت در نوع خود از خود گذشتگی بزرگی به شمار می رفت چرا که طول دوران انقلاب سراسر خیانت ها به جنبش سرخ چین از سوی شوروی بود

به طور کلی این طور می توان نتیجه گرفت:
مائو شخصیتی بود که عمیقا به کمونیسم اعتقاد داشت
استالین از قدرت گرفتن چین در هراس بود
روابط چین و شوروی از 1949 تا حدود 1955 به شدت نزدیک و تنگاتنگ بود ولی بعدا اختلافات عمیق موجب شکاف و جدایی این دو شد
آنچه که در چین دیده شد اجرای کامل کمونیسم و شکست کامل آن و اثبات ناکارآمدی آن بود و آنچه که در شوروی دیده شد یک سیستم حکومتی بود که اسم کمونیسم را یدک می کشید ولی در واقع اینطور نبود یا حداقل کمونیسم کامل نبود
لازم به ذکر است اجرای کامل کمونیسم حقیقتا امکان پذیر نیست و اگر بقای کشورهای کمونیستی را می بینیم یا به زور سرنیزه بوده و یا اجرای کامل کمونیسم نبوده است

[☭Nicola☭]

استالین از کمونیست هایی حمایت می کرد که وابسته به شوروی واستالینیست بودن همانند انور خوجه.

مائو آرمان هایش با استالین فرق داشت اما براش احترام قائل بود.

لنین هم تحریفی در حزب ایجاد نکرد.

تنها کسی که تهمت تحریف حزب بهش زده میشه استالین هست که اون فقط چندی از آرمان هارو تغییر داد واگر استالین اون فعالیت هارو نمی کرد شوروی داغون میشد.

در واقع اصلاحاتی ضروری بود که استالین انجام داد وبه حزب لطمه ای نزد بلکه قدرتمندش کرد.

نظریه مارکس اشکال داشت که استالین اشکال های اونرو برطرف کرد.

مثلا مارکس با هر نوع درجه وایجاد طبقه ای مخالف بود.لنین ومائو هردو درجه هارو ممنوع کردند.

خودتان می دونید که وقتی درجه نباشه ارتش فرو می پاشه اصلا هرج ومرج میشه ومعلوم نیست کی رئیس توپخانه است یا نیروی دریایی و...

دیگر اشکال نظریه مارکس ,لنین ومائو این بود که به صنعتی شدن وپیشرفت یک کشور نمی اندیشیدن.ومی گفتن باید انقلاب رو در کل جهان گسترش داد ووقتی کل جهان رو با انقلاب گرفت کار پیشرفت رو آغاز کرد.

استالین نیز در جواب این نظریه که تروتسکی وبخارین پرچم دارش بودن گفت که :اول وضع خودمون رو خوب کنیم وبعدش باقی مسائل.
کشور شوروی 100 سال عقب بود.
لنین نیز شوروی رو عقب انداخت وسرمایه هارا نابود کرد که کلی صدمه به حزب خورد.
وشوروی وکشور های کمونیستی نیازمند پیشرفت صنعتی بودن نه رویاها وچرندیات مائو,لنین یا تروتسکی.

فرد باید مرد عمل باشه وبر اندیشه اش استوار باشه.

حکومت لنین ومائو چیزی جز عقب موندگی وبدبختی نبود.

دراون زمان حتی کشور ها نمی تونستن لوازم صنعتی مورد نیاز خودشون رو تامین کنن.
وکشوری عقب مونده ایجاد می شد.

مائو شخصیتی بود که عمیقا به کمونیسم اعتقاد داشت

کاملا معلومه


مائو فقط شعار می داد.

استالین از قدرت گرفتن چین در هراس بود

استالین می خواست حکومت کمونیستی فقط مطیع او ودست نشانده شوروی باشند که فقط زمانش انور خوجه اینطور بود وکمی پس از مرگش کیم ایل سونگ.

[در جستجوی حقیقت]

استالین از کمونیست هایی حمایت می کرد که وابسته به شوروی واستالینیست بودن همانند انور خوجه.

دقیقا همینطور است
چرا که کاری که استالین انجام می داد فقط یک چیز بود:تبدیل شدن به ارباب بلوک شرق
در واقع آنچه که در کشورهای کمونیستی تحت نفوذ شوروی می بینیم چیزی جز نقض استقلال این کشورها نیست

لنین هم تحریفی در حزب ایجاد نکرد.

کمون چهارم مانیفیست مارکس: کشوری می تواند پا به مرحله سوسیالیسم بگذارد که کاملا کاپیستالیستی شده باشد
سخن لنین در نخستین کنگره انقلابیون روسیه:ما نمی توانیم منتظر بمانیم که روسیه دهها سال بعد کاپیستالیستی شود تا ما بتوانیم انقلاب کنیم

در واقع نخستین انحرافات از زمان لنین اتفاق افتاد توصیه می کنم مطالعات بیشتری داشته باشید

تنها کسی که تهمت تحریف حزب بهش زده میشه استالین هست که اون فقط چندی از آرمان هارو تغییر داد واگر استالین اون فعالیت هارو نمی کرد شوروی داغون میشد.

در واقع اصلاحاتی ضروری بود که استالین انجام داد وبه حزب لطمه ای نزد بلکه قدرتمندش کرد.

کاملا همینطور است
چرا که کمونیسم حقیقتا پاسخگوی نیاز های انسان نیست و از نظر جامعه شناسی نیز قابل اجرا و پویایی نیست

همانطور که در پست قبلی اشاره شد چنانچه استالین قصد می کرد که «کمونیسم» را اجرا نماید به هیچ وجه من الوجوه شوروی بیش از ده سال دوام نمی آورد

نظریه مارکس اشکال داشت که استالین اشکال های اونرو برطرف کرد.

این را قبول ندارم
نظریه مارکس اشکال داشت ولی استالین برطرف اش نکرد بلکه آنچه که استالین اجرا کرد کمونیسم نبود

استالین نیز در جواب این نظریه که تروتسکی وبخارین پرچم دارش بودن گفت که :اول وضع خودمون رو خوب کنیم وبعدش باقی مسائل.

به قدرت رسیدن استالین گذر از اینترناسیونالیسم به ناسیونالیسم بود
باز هم اشاره شده بود که از جمله تنها ترین عللی که موجب بقای شوروی و استالین شد تغییر ایدئولوژی از اینترناسیونالیسم به ناسیونالیسم بود


در مورد مائو هم نمی توان با یک عکس حکم کرد که گرایشات وی چگونه بوده است
آمار و ارقام و رویداد های تاریخی بهتر می تواند جوابگو باشد
1949 تا 1967 دوران زمامداری مائو به استثنای کمرنگ شدن قدرت وی در 1959 تا 1965 به علت قدرت گرفتن جناح راست حزب کمونیست چین به رهبری لیوشائوچی ، روابط کاملا با امریکا قطع شده بود در عین حال که شوروی نیز چین را در تحریم قرار داده بود
تا جایی که چین به سوی کشورهای عدم تعهد گرایش پیدا کرد و برای اخذ حق خود از تایوان کار به جایی رسید که رای کشور هندوستان موجب بازگرداندن حق این کشور در بازپس گیری صندلی نمایندگی این کشور در سازمان ملل شد در حالی که شوروی و امریکا هر دو رای ممتنع اتخاذ کرده بودند (توضیح آن که این رای گیری در مجمع عمومی انجام شد)