این شعر هم برای سرباز های محترم

[ترنج2]

از آن روزی که سربازی به پا شد

ستم بر ما نشد بر دختران شد

بسوزد آنکه سربازی به پا کرد

تمام دختران را چشم به راه کرد

بسوزد آنکه سربازی بنا کرد

تو را از من مرا از تو جدا کرد

گروهبانان مرا بیچاره کردند

لباس شخصی ام را پاره کردند

به خط کردند تراشیدند سرم را

لباس آش خوری کردند تنم را

سر پستم رسیدم خوابم آمد

محبت های مادر یادم آمد

نوشتم نامه با برگ چایی

کلاغ پر میروم مادر کجایی؟

نوشتم نامه ای با برگ انگور

جدا گشتم دو سال از خانه ام به دور

به سربازی روم با کوله پشتی

به دستم داده اند یک نان خشکی

به خط کردن تراشیدم سرم را

لباس ارتشی کردن تنم را

لباس ارتشی رنگ زمین است

سزای هر جوان آخر همین است

18 ماه زندانی به جرم جوانی!!!