5 ساعت پیش
زمانی که متوجه شدید به فیستول در بارداری دچار هستید، بیش از هر نکته دیگری باید به روش درمان انتخابی خود دقت کنید. زیرا این روش فقط بر سلامت شما اثر نگذاشته، بلکه ممکن است انجام روش نامناسب برای وضعیت نوزاد خطرناک باشد. بسته به شدت بیماری، روش های درمان میتواند از درمان خانگی شروع شده تا به جراحی برسد.
1. روشهای درمان بدون جراحی
برای موارد خفیف یا در اوایل بارداری، پزشک اغلب یکی از روش های خانگی را توصیه میکند که کاملا برای سلامت مادر و جنین بی ضرر باشد.
حمام سیتز گرم: نشستن در آب گرم چندین بار در روز و قرار دادن این ناحیه داخل آب گرم می تواند درد را کم کرده، تورم را کاهش دهد و باعث بهبودی شود.
آنتی بیوتیک ها: در صورت وجود عفونت، قبل از شروع هر درمان اساسی، نیاز به خشک کردن عفونت از طریق استفاده از طیف وسیعی از آنتی بیوتیک ها است.
تسکین درد: در صورتی که پزشک با استفاده از مسکن های بدون نسخه مانند استامینوفن موافقت کند، می توانید برای تسکین درد مصرف کنید.
2. روش های درمان تهاجمی (جراحی، ستون و…)
در موارد شدیدتر، یکی از روش های جراحی برای درمان ضروری هستند. اما از آنجایی که مادران باردار به دلیل حفظ سلامت جنین خود مجاز به انجام جراحی نیستند، باید تا بعد از زایمان دست نگه دارند. بنابراین موارد زیر تنها جهت اطلاع شما از روشهای عمل جراحی فیستول معرفی شده اند:
قرار دادن ستون: ستون نوعی نخ جراحی ترمیم کننده است که در فیستول قرار می گیرد تا آن را باز نگه داشته تا به مرور زمان تخلیه کند. این تخلیه از عفونت های مختلف جلوگیری می کند. برای زنان باردار در ماه های آخر که خطر سقط کمتر است، شاید پزشک نخ ستون را قرار دهد.
فیستولوتومی: شامل بریدن کل مجرای فیستول برای ترمیم است. با این حال، این روش اغلب تا پس از زایمان به تعویق می افتد که عوارض آن گریبانگیر مادر و جنین نشود.
جراحی فلپ پیشرفته: این راه برای فیستول های پیچیده استفاده می شود، زیرا تکنیک آن شامل ترمیم فیستول با قسمتی از پوست خود بدن است. معمولاً برای درمان پس از زایمان اختصاص دارد.
1. روشهای درمان بدون جراحی
برای موارد خفیف یا در اوایل بارداری، پزشک اغلب یکی از روش های خانگی را توصیه میکند که کاملا برای سلامت مادر و جنین بی ضرر باشد.
حمام سیتز گرم: نشستن در آب گرم چندین بار در روز و قرار دادن این ناحیه داخل آب گرم می تواند درد را کم کرده، تورم را کاهش دهد و باعث بهبودی شود.
آنتی بیوتیک ها: در صورت وجود عفونت، قبل از شروع هر درمان اساسی، نیاز به خشک کردن عفونت از طریق استفاده از طیف وسیعی از آنتی بیوتیک ها است.
تسکین درد: در صورتی که پزشک با استفاده از مسکن های بدون نسخه مانند استامینوفن موافقت کند، می توانید برای تسکین درد مصرف کنید.
2. روش های درمان تهاجمی (جراحی، ستون و…)
در موارد شدیدتر، یکی از روش های جراحی برای درمان ضروری هستند. اما از آنجایی که مادران باردار به دلیل حفظ سلامت جنین خود مجاز به انجام جراحی نیستند، باید تا بعد از زایمان دست نگه دارند. بنابراین موارد زیر تنها جهت اطلاع شما از روشهای عمل جراحی فیستول معرفی شده اند:
قرار دادن ستون: ستون نوعی نخ جراحی ترمیم کننده است که در فیستول قرار می گیرد تا آن را باز نگه داشته تا به مرور زمان تخلیه کند. این تخلیه از عفونت های مختلف جلوگیری می کند. برای زنان باردار در ماه های آخر که خطر سقط کمتر است، شاید پزشک نخ ستون را قرار دهد.
فیستولوتومی: شامل بریدن کل مجرای فیستول برای ترمیم است. با این حال، این روش اغلب تا پس از زایمان به تعویق می افتد که عوارض آن گریبانگیر مادر و جنین نشود.
جراحی فلپ پیشرفته: این راه برای فیستول های پیچیده استفاده می شود، زیرا تکنیک آن شامل ترمیم فیستول با قسمتی از پوست خود بدن است. معمولاً برای درمان پس از زایمان اختصاص دارد.