05-08-2021، 20:04
نکات مهم از فصل 5 یازدهم
عرق سطح پوست برخلاف ترشحات مخاطی خاصیت اسیدی و نمکی دارد.
عرف بر خلاف بزاق و اشک میتواند به صورت دائمی ترشح بشود.
اپیدرم پوست همانند حلق، مری و دهان دارای بافت پوششی سنگفرشی چند لایه است.
فولیکول (پیاز) مو، در لایه درم قرار دارد.
لایه درونی پوست همانند لایه بیرونی آن از سطح خارجی با لایه غیر زنده در تماس است.
فضای بین یاخته ای لایه درم نسبت به فضای بین یاخته ای لایه اپیدرم بیشتر است.
ماکروفاژ ها نمیتوانند به شکل اختصاصی عوامل بیگانه را شناسایی کنند.
یاخته های دندریتی نوعی یاخته غیر پوششی در پوست هستند.
یاخته های دندریتی مانند ماکروفاژ ها به صورت مستقیم در مغز استخوان تولید نمیشوند.
مونوسیت ها بزرگترین گویچه های سفید به حساب میآیند.
فرم فعال و غیر فعال پروتئین های مکمل، جایگاه فعال و خاصیت آنزیمی ندارد.
پرفورین بر خلاف آنزیم القا کننده مرگ برنامه ریزی شده به یاخته هدف وارد نمیشود.
پروتئین های مکمل هرگز به صورت فعال ترشح نمیشوند.
گویچه قرمز بالغ هسته ندارد، بنابراین توانایی تولید اینترفرون نوع یک را هم ندارد.
در مکانیسم پروتئین های مکمل بخش ابگریز هر پروتئین با دم های فسولیپیدی. غشا و بخش آبدوست آن با سر های فسولیپیدی در ارتباط است.
در ساختار پادتن بیش از یک زنجیره پلی پپتیدی وجود دارد.
پس پادتن ساختار چهارم پروتئینی به حساب میآید.
هر چه، سیستم ایمنی بدن ضعیف تر باشد، احتمال در شدن پیوند همانند دوره نهفتگی بیماری های ویروسی کمتر میشود، اما در این حالت امکان ابتلا به سرطان افزایش پیدا میکند.
از یاخته های T کشنده نمیتونیم کاریوتیپ تهیه کنیم.
حواستون باشه که تعداد اندامک ها و شبکه اندوپلاسمی در یاخته های پادتن ساز نسبت به لنفوسیت های B و B خاطره بیشتر است.
در بین لنفوسیت های B فقط یاخته پادتن ساز دارای هسته کناری است و سایر لنفوسیت ها B هسته ای در مرکز خود دارند.
یاخته های کشنده طبیعی نسبت به لنفوسیت های T کشنده پاسخ سریع تری میدهند، زیرا از قبل فعال تر اند.
نمیتوان گفت با ورود ویروس به بدن الزاما علائم بیماری ظاهر میشود؛ مثال آن بیماری ایدز است که دوره نهفتگی آن 6 ماه تا 15 ماه میباشد.
نمیتوان گفت آنتی ژن لزوما در سطح یاخته قرار دارد، بلکه میتواند یک مولکول آزاد باشد.
یاخته های پادتن ساز توانایی تقسیم شدن را ندارند.
ممکن است از بین دو جایگاه پادتن تنها یکی از آن ها به میکروب وصل بشود.
یعنی این تصور غلط است که همیشه پادتن با هر دو جایگاه خود به پادگن میچسبد.
با هر بار برخورد آنتی ژن با لنفوسیت ها خاطره و اولیه، تعداد بیشتری عمل کننده و تعداد کمتری لنفوسیت خاطره ایجاد میشود.
منشا هر لنفوسیتی مغز استخوان است. اما محل تولید آن میتواند غیر از مغز استخوان و اندام ها و گره های لنفی باشد.
مچینکوف خرده های ریزی از گل رز را به زیر پوست (نه روی آن!) وارد کرد.
اگر فردی مبتلا به سرطان بشود و، تحت تاثیر تابش های شدید پرتو درمانی قرار بگیرد، مجبور به پیوند مغز استخوان برای این فرد هستیم تا بتواند یاخته های خونی مورد نیاز خود را بسازد
عرق سطح پوست برخلاف ترشحات مخاطی خاصیت اسیدی و نمکی دارد.
عرف بر خلاف بزاق و اشک میتواند به صورت دائمی ترشح بشود.
اپیدرم پوست همانند حلق، مری و دهان دارای بافت پوششی سنگفرشی چند لایه است.
فولیکول (پیاز) مو، در لایه درم قرار دارد.
لایه درونی پوست همانند لایه بیرونی آن از سطح خارجی با لایه غیر زنده در تماس است.
فضای بین یاخته ای لایه درم نسبت به فضای بین یاخته ای لایه اپیدرم بیشتر است.
ماکروفاژ ها نمیتوانند به شکل اختصاصی عوامل بیگانه را شناسایی کنند.
یاخته های دندریتی نوعی یاخته غیر پوششی در پوست هستند.
یاخته های دندریتی مانند ماکروفاژ ها به صورت مستقیم در مغز استخوان تولید نمیشوند.
مونوسیت ها بزرگترین گویچه های سفید به حساب میآیند.
فرم فعال و غیر فعال پروتئین های مکمل، جایگاه فعال و خاصیت آنزیمی ندارد.
پرفورین بر خلاف آنزیم القا کننده مرگ برنامه ریزی شده به یاخته هدف وارد نمیشود.
پروتئین های مکمل هرگز به صورت فعال ترشح نمیشوند.
گویچه قرمز بالغ هسته ندارد، بنابراین توانایی تولید اینترفرون نوع یک را هم ندارد.
در مکانیسم پروتئین های مکمل بخش ابگریز هر پروتئین با دم های فسولیپیدی. غشا و بخش آبدوست آن با سر های فسولیپیدی در ارتباط است.
در ساختار پادتن بیش از یک زنجیره پلی پپتیدی وجود دارد.
پس پادتن ساختار چهارم پروتئینی به حساب میآید.
هر چه، سیستم ایمنی بدن ضعیف تر باشد، احتمال در شدن پیوند همانند دوره نهفتگی بیماری های ویروسی کمتر میشود، اما در این حالت امکان ابتلا به سرطان افزایش پیدا میکند.
از یاخته های T کشنده نمیتونیم کاریوتیپ تهیه کنیم.
حواستون باشه که تعداد اندامک ها و شبکه اندوپلاسمی در یاخته های پادتن ساز نسبت به لنفوسیت های B و B خاطره بیشتر است.
در بین لنفوسیت های B فقط یاخته پادتن ساز دارای هسته کناری است و سایر لنفوسیت ها B هسته ای در مرکز خود دارند.
یاخته های کشنده طبیعی نسبت به لنفوسیت های T کشنده پاسخ سریع تری میدهند، زیرا از قبل فعال تر اند.
نمیتوان گفت با ورود ویروس به بدن الزاما علائم بیماری ظاهر میشود؛ مثال آن بیماری ایدز است که دوره نهفتگی آن 6 ماه تا 15 ماه میباشد.
نمیتوان گفت آنتی ژن لزوما در سطح یاخته قرار دارد، بلکه میتواند یک مولکول آزاد باشد.
یاخته های پادتن ساز توانایی تقسیم شدن را ندارند.
ممکن است از بین دو جایگاه پادتن تنها یکی از آن ها به میکروب وصل بشود.
یعنی این تصور غلط است که همیشه پادتن با هر دو جایگاه خود به پادگن میچسبد.
با هر بار برخورد آنتی ژن با لنفوسیت ها خاطره و اولیه، تعداد بیشتری عمل کننده و تعداد کمتری لنفوسیت خاطره ایجاد میشود.
منشا هر لنفوسیتی مغز استخوان است. اما محل تولید آن میتواند غیر از مغز استخوان و اندام ها و گره های لنفی باشد.
مچینکوف خرده های ریزی از گل رز را به زیر پوست (نه روی آن!) وارد کرد.
اگر فردی مبتلا به سرطان بشود و، تحت تاثیر تابش های شدید پرتو درمانی قرار بگیرد، مجبور به پیوند مغز استخوان برای این فرد هستیم تا بتواند یاخته های خونی مورد نیاز خود را بسازد