31-07-2021، 19:43
مدافع پرسپولیس آخرین صحبتهای خود با هواداران این تیم قبل از پیوستن به الاهلی قطر را مطرح کرد.
به گزارش "ورزش سه"، محمدحسین کنعانیزادگان که پس از قهرمانی شب گذشته پرسپولیس در لیگ برتر اعلام کرد آخرین بازی خود را انجام داد و راهی قطر میشود، در پیامی اینستاگرامی از هواداران این تیم خداحافظی کرد:
«سلام بر جذابترین هواداران دنیا..
انگار همین دیروز بود که سلام دادم.. و چه زود دو سال گذشت؛ دو سال دیوانهوار و پر از افتخار. آمدم، دیدم، فتح کردم. با شما چه ناشدنیها که شدنی شد. چه رویاها که محقق شد. قول دادم اگر مرا بپذیرید برایتان حسینی میشوم که هرگز نبودم و به پرچم سرخمان قسم که کم نگذاشتم. یک نفس نبود که در میدان خرج نکنم و به خانهام ببرم. اصلا با شما مگر میشود نارفیق بود. شما که این همه رفیقید. این همه باوفایید. کاش میشد آدمی شما را با خودش ببرد، هرکجا که خواست. اما افسوس، نفرین به سفر. نفرین به جبر روزگار.
گاهی نمیشود همه چیز را در کنار هم داشت. من امروز میروم، اما به عهدمان قسم فراموشم نکنید. از امروز مثل شما یک هوادار ساده میشوم تا تجربه کنم التهاب و استرس را. مثل شما که قلبتان را روی این تیم قمار میکنید. میروم تا روزی که شاید خدا خواست و جایی سرنوشتمان دوباره گره خورد. مدتها پیش کادر فنی فهیم تیممان را در جریان گذاشتم و به حمدالله بابت جانشین مشکلی نیست؛ از همه کادر فنی، پزشکی ، تدارکات و ... سپاسگذارم که همیشه پشتیبانم بودند. شکر خدا بهترین مهرههای ایران را داریم که لذت بردم کنارشان توپ زدم و از همین جا بازویشان را میفشارم و قدردانشان هستم.
من دوبار در این لیگ رباط دادم، طبق منطق فوتبال تمام شدم، اما باز ایستادم. این یکبار باید پا روی دلم بگذارم و به خانوادهام فکر کنم.. اما قلبم را اینجا میگذارم پای سکوهای سیمانی. وقت تشویقها، وقت دقیقه هادی، وقت کُری خواندنها، وقت قهرمانی ششم انشاالله (دلم از جا کنده میشود این یکی را نباشم) این برادر کوچکتان را فراموش نکنید. نیازمند دعایتان هستم.
حسین کنعانی یک هوادار پرسپولیس از سربندر.»
به گزارش "ورزش سه"، محمدحسین کنعانیزادگان که پس از قهرمانی شب گذشته پرسپولیس در لیگ برتر اعلام کرد آخرین بازی خود را انجام داد و راهی قطر میشود، در پیامی اینستاگرامی از هواداران این تیم خداحافظی کرد:
«سلام بر جذابترین هواداران دنیا..
انگار همین دیروز بود که سلام دادم.. و چه زود دو سال گذشت؛ دو سال دیوانهوار و پر از افتخار. آمدم، دیدم، فتح کردم. با شما چه ناشدنیها که شدنی شد. چه رویاها که محقق شد. قول دادم اگر مرا بپذیرید برایتان حسینی میشوم که هرگز نبودم و به پرچم سرخمان قسم که کم نگذاشتم. یک نفس نبود که در میدان خرج نکنم و به خانهام ببرم. اصلا با شما مگر میشود نارفیق بود. شما که این همه رفیقید. این همه باوفایید. کاش میشد آدمی شما را با خودش ببرد، هرکجا که خواست. اما افسوس، نفرین به سفر. نفرین به جبر روزگار.
گاهی نمیشود همه چیز را در کنار هم داشت. من امروز میروم، اما به عهدمان قسم فراموشم نکنید. از امروز مثل شما یک هوادار ساده میشوم تا تجربه کنم التهاب و استرس را. مثل شما که قلبتان را روی این تیم قمار میکنید. میروم تا روزی که شاید خدا خواست و جایی سرنوشتمان دوباره گره خورد. مدتها پیش کادر فنی فهیم تیممان را در جریان گذاشتم و به حمدالله بابت جانشین مشکلی نیست؛ از همه کادر فنی، پزشکی ، تدارکات و ... سپاسگذارم که همیشه پشتیبانم بودند. شکر خدا بهترین مهرههای ایران را داریم که لذت بردم کنارشان توپ زدم و از همین جا بازویشان را میفشارم و قدردانشان هستم.
من دوبار در این لیگ رباط دادم، طبق منطق فوتبال تمام شدم، اما باز ایستادم. این یکبار باید پا روی دلم بگذارم و به خانوادهام فکر کنم.. اما قلبم را اینجا میگذارم پای سکوهای سیمانی. وقت تشویقها، وقت دقیقه هادی، وقت کُری خواندنها، وقت قهرمانی ششم انشاالله (دلم از جا کنده میشود این یکی را نباشم) این برادر کوچکتان را فراموش نکنید. نیازمند دعایتان هستم.
حسین کنعانی یک هوادار پرسپولیس از سربندر.»