16-05-2021، 13:46
کتاب «صد سال عکاسی مناظر شهری در تهران» از مجموعه کتابهای سده با گردآوری مهدی وثوقنیا منتشر شد.
به گزارش ایسنا، این کتاب در ۲۰۹ صفحه با شمارگان ۵۰۰ نسخه و قیمت ۱۳۶هزار تومان توسط انتشارات علمی و فرهنگی منتشر شده است.
در معرفی کتاب «صد سال عکاسی مناظر شهری در تهران» عنوان شده است: مجموعه کتابهای سده کتابهایی است که به تهران از دریچههای گوناگون میپردازد. چندی پیش، از این مجموعه کتابهای صد سال نویسندگی در تهران و صد سال نقاشی در تهران منتشر شده بود و به تازگی کتاب جدید این مجموعه یعنی صد سال عکاسی مناظر شهری در تهران منتشر شده است.
این کتاب که توسط مهدی وثوقنیا گردآوری شده، شامل صد عکس دیدنی از مناظر شهری تهران از صد عکاس است که معرفی مختصری از آنها و فعالیتهایشان نیز در کتاب آمده است.
در نوشته پشت جلد «صد سال عکاسی مناظر شهری در تهران» آمده است: «تهران امروز کلانشهری چندپاره است که با جمعیتی میلیونی، فرهنگها و خردهفرهنگهای بسیاری را در خود جای داده است. بخشی از آنچه را در صد سال اخیر بر تهران رفته است میتوان در عکسهای این شهر جستوجو کرد. در عکاسی مناظر شهری تهران با تمرکز بر کالبد شهر میتوان علاوه بر نمایاندن تغییرات شکلی شهر و اماکن و چهره آن، تغییرات جمعیتی، گرایشها و دگرگونیهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را نیز تصور کرد. علیرغم توجه عکاسان به این شاخه از عکاسی تاکنون در کتابهای عکس غلبه با بازنمایی زیباییها و جنبههای توریستی شهر بوده است. از این رو کتاب پیش رو مجموعه عکسی از چشماندازهای شهری تهران در قرن اخیر است که از میان آثار صد عکاس ایرانی گردآوری شده است و میکوشد تا با کنار هم گذاشتن بخشی از تصاویر شهری تهران به روایتی نو در این آثار دست یابد. در این مسیر آشنایی مختصر با پیشینه عکاسان و پیگیری نگاه عینی و گاه بازنماییهای ذهنی آنان نیز مد نظر بوده است.»
در میان عکاسانی که در این کتاب حاضر هستند نامهای آشنایی همچون سیفالله صمدیان، کاوه گلستان، عباس کوثری و پیمان هوشمندزاده دیده میشود. در فصل مربوط به کاوه گلستان میخوانیم:
«از پیشتازان عکاسی مستند ایران است، تجارب او در عکاسی تاثیر بـسزایی در آگاهی نسلهای بعدی هنرمندان ایرانی داشته است. او علاوه بر انجام تعداد زیادی پروژههای اجتماعی تاثیرگذار چون روسپیها، کارگر و مجنون در دهه پنجاه گستـره بزرگی از اتقافات تاریخی مهم نظیر ناآرامیهای ایرلند شمالی، انقلاب ایران و جنگ ایران و عراق را ثبت کرده است. چاپ آثار او در بسیاری از مطبوعات معتبر دنیا او را به عکاسی نامآشنا در فضای بینالمللی بدل کرد و در سال ۱۳۵۸ او برنده مدال طلای رابرت کاپا شد. او در ثبت حقیقت در ایران میگوید: «میخواهم صحنههایی را به تو نشـان دهم که مثل سیلی به صورتت بخورد و امنیت تو را خدشهدار کند و به خطر بیندازد. میتوانی نگاه نکنی، میتوانی خاموش کنی، میتوانی هویت خود را پنهان کنی، مثل قاتلها، اما نمیتوانی جلو حقیقت را بگیری، هیچکس نمیتواند».» (صفحه ۱۸۲)