16-12-2020، 12:47
امآیام-۱۰۴ پاتریوت یک سیستم دفاع هوایی موشکی است که توانایی مقابله با موشکهای بالستیک تاکتیکی، موشکهای کروز، و هواگردهای دشمن را در تمامی شرایط آب و هوایی و در هر ارتفاعی داراست. ویژگیهای کلیدی سیستم پاتریوت رادار مرکب چندکاره، هدایت تعقیب از طریق موشک و نرمافزار مدرن و همچنین عملکرد خودکار گستردهاست. پاتریوت موشک ضد بالستیک نیروی زمینی ارتش آمریکاست و مأموریت اصلی آن دفاع در مقابل موشکهای بالستیک است.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
سامانه موشکی پاتریوت، برای نخستینبار در سال۱۹۹۱ برای دفاع از عربستانسعودی و اسرائیل در جنگ خلیجفارس بهکار گرفته شد.طراحی این سیستم از سال ۱۹۶۹ و تولید آن از سال ۱۹۷۶ شروع شده و در سال ۱۹۸۱ وارد خدمت رسمی در ارتش آمریکا شد و جایگزین سیستم موشکی هاوک به عنوان سامانه دفاع هوایی تاکتیکی اصلی نیروی زمینی ایالات متحده شد.
پاتریوت توسط شرکت ریتیون در ماساچوست و شعبه موشکها و کنترل آتش کمپانی لاکهید مارتین در فلوریدا ساخته شدهاست. علاوه بر ایالات متحده، کشورهای آلمان، یونان، اسراییل، ژاپن، کویت، هلند، عربستان سعودی، مصر، اردن، اسپانیا و تایوان نیز مجهز به این موشک هستند و قطر هم قراردادی هفت میلیارد دلاری برای خرید این سیستم در سال ۲۰۱۴ امضا کرد. سیستم دفاع موشکی پاتریوت بهطور گسترده در جنگ عراق شرکت داشته.سکوی پرتاب سامانه پاتریوت به یک رادار وابسته است. این سامانه از راداری زمینی برای جستجو، شناسایی و رهگیری هدف استفاده میکند. در زمانی که رادار پاتریوت روی هدف قفل میکند، موشک روی هدف در ۵۰ مایلی قفل میشود.سامانه پاتریوت حتی قادر است بدون مداخله انسان بهطور کاملاً اتوماتیک کار کند. موشکهای پاتریوت از یک سکوی زمینی پرتاب میشوند.[۱]
پرتابکننده و دیگر سیستمها
سکوی پرتاب موشک پاتریوت ۴ تا ۱۶ پرتابکننده دارد. تمام پرتابکنندهها در سکو با یک مرکز کنترل به نام «کامیون کنترل درگیری» از طریق کابلهای فیبری هوشمند یا رادیویی با هم در ارتباط هستند. این کامیونها فرمان را به پرتابکننده برای شلیک موشک ارسال میکنند.
هر پرتابکننده به اندازه یک تریلی است. یک پرتابکننده میتواند ۴ موشک PAC-2 یا ۱۶ موشک PAC-3 در خود نگه میدارد. بعد از وارد کردن موشکها، یک کامیون تأمین مجدد با یک جرثقیل به پرتابکننده میچسبد و آن را با موشکهای جدید بارگذاری میکند.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
سامانه موشکی پاتریوت، برای نخستینبار در سال۱۹۹۱ برای دفاع از عربستانسعودی و اسرائیل در جنگ خلیجفارس بهکار گرفته شد.طراحی این سیستم از سال ۱۹۶۹ و تولید آن از سال ۱۹۷۶ شروع شده و در سال ۱۹۸۱ وارد خدمت رسمی در ارتش آمریکا شد و جایگزین سیستم موشکی هاوک به عنوان سامانه دفاع هوایی تاکتیکی اصلی نیروی زمینی ایالات متحده شد.
پاتریوت توسط شرکت ریتیون در ماساچوست و شعبه موشکها و کنترل آتش کمپانی لاکهید مارتین در فلوریدا ساخته شدهاست. علاوه بر ایالات متحده، کشورهای آلمان، یونان، اسراییل، ژاپن، کویت، هلند، عربستان سعودی، مصر، اردن، اسپانیا و تایوان نیز مجهز به این موشک هستند و قطر هم قراردادی هفت میلیارد دلاری برای خرید این سیستم در سال ۲۰۱۴ امضا کرد. سیستم دفاع موشکی پاتریوت بهطور گسترده در جنگ عراق شرکت داشته.سکوی پرتاب سامانه پاتریوت به یک رادار وابسته است. این سامانه از راداری زمینی برای جستجو، شناسایی و رهگیری هدف استفاده میکند. در زمانی که رادار پاتریوت روی هدف قفل میکند، موشک روی هدف در ۵۰ مایلی قفل میشود.سامانه پاتریوت حتی قادر است بدون مداخله انسان بهطور کاملاً اتوماتیک کار کند. موشکهای پاتریوت از یک سکوی زمینی پرتاب میشوند.[۱]
پرتابکننده و دیگر سیستمها
سکوی پرتاب موشک پاتریوت ۴ تا ۱۶ پرتابکننده دارد. تمام پرتابکنندهها در سکو با یک مرکز کنترل به نام «کامیون کنترل درگیری» از طریق کابلهای فیبری هوشمند یا رادیویی با هم در ارتباط هستند. این کامیونها فرمان را به پرتابکننده برای شلیک موشک ارسال میکنند.
هر پرتابکننده به اندازه یک تریلی است. یک پرتابکننده میتواند ۴ موشک PAC-2 یا ۱۶ موشک PAC-3 در خود نگه میدارد. بعد از وارد کردن موشکها، یک کامیون تأمین مجدد با یک جرثقیل به پرتابکننده میچسبد و آن را با موشکهای جدید بارگذاری میکند.