گنایوس پومپیئوس مانیوس

[SɪʟᴠᴇʀMɪɴᴅ]

گنایوس پومپیئوس مانیوس (به لاتین: Gnaeus Pompeius Magnus) یا گنئو پومپئو مانیو (به ایتالیایی: Gneo Pompeo Magno) (زادهٔ ۲۹ سپتامبر۱۰۶-مرگ ۲۸ سپتامبر۴۸ پیش از میلاد) و نیز شناخته شده با عنوان «پومپه کبیر»، جنگ‌سالار و سیاست‌مدار برجستهٔ جمهوری روم بود. او با نشان دادن توانایی‌هایش به یکی از بزرگان روم بدل شد و به پاس دستاوردهایش در جنگ مهردادی سوم، سنای روم به وی لقب مانیوس به معنای بزرگ داد.
او رقیب کراسوس و هم‌پیمان ژولیوس سزار بود. این سه تن سیاست‌مداران نیرومند پایانی جمهوری روم بودند که به تریوم‌ویرات اول نامدار شدند. با مرگ کراسوس در نبرد حران، پومپه و سزار رقیب یکدیگر شدند. این دو بر سر به‌دست‌آوردن فرمانروایی روم به جنگ با یکدیگر پرداختند. پومپه پس از شکست در نبرد فارسال به مصر باستان پناه برد و در آنجا کشته شد.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

او در ۶۴ پیش از میلاد به سوریه تاخت و آنتیوخوس سیزدهم را سرنگون ساخت و آن سامان را یکی از استان‌های روم نمود. آنگاه به جنوب روی نهاد و فینیقیه و یهودیه درگیر جنگ درونی را نیز به روم ضمیمه‌کرد.
در سال‌های ۶۷ تا ۶۳ پیش از میلاد، پومپه سردار رومی، سوریه و ارمنستان را فتح کرد و آخرین پادشاه سلوکیان را از سلطنت عزل نمود و جمهوری روم همسایه پادشاهی اشکانی شد.
پومپه، سرانجام پس از شکست خوردن از لشکریان ژولیوس سزار در نبرد فارسال و گریختن در لباس شهروندی عادی، در قلمرو امپراتوری بطلمیوسی به فرمان بطلمیوس سیزدهم کشته شد.