بلغارها

[SɪʟᴠᴇʀMɪɴᴅ]

بلغارها یا بلقارها یا هون- بلغارها مردمی ترک تبار و نیمه‌کوچ‌نشین در شمال و شمال غربی دریای خزر اطراف رود ولگا و شمال قفقاز بودند. برخی احتمال می‌دهند که بلغارهای ولگا به تدریج زبان و فرهنگ اسلاو را فراگرفته و بلغارهای کنونی (بلغارستان) از نسل آن‌ها هستند. تاریخ تمدن در بلغارستان کنونی به ۳۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح بازمی‌گردد، ساکنان اولیه این منطقه اقوام تراکیه‌ای‌ها بودند. نام بلغارستان برگرفته از بلغارها است که از استپ‌های شمال دریای سیاه به آنجا مهاجرت کردند و بر قبایل اسلاو غلبه نمودند و در سال ۶۸۱ میلادی اولین پادشاهی بلغاری را بنا نهادند. بلغارها قومی آمیخته از مردمان ترک‌تبار و ایرانی‌تبار (سکایی-سرمتی) بودند. که در مسیر مهاجرت، اقوام دیگری را نیز در خود حل کرده بودند.خزرها کنفدراسیونی از اقوام کوچ‌نشین ترک‌زبان و از جداشدگان از خاقانات غربی ترک بودند که در اواخر سده ششم میلادی در شمال دریای کاسپین و شمال قفقاز یکی از موفق‌ترین دولت‌های اروپای شرقی در قرون وسطی را پایه گذاردند. خزرها مردمانی وابسته به اقوام آلتایی بودند که از سده ششم تا دهم میلادی در سرزمین از پایین دست رود ولگا، تا کرانه شرقی دریای سیاه و شمال قفقاز حکمرانی می‌کردند.