شبه جزیره ی ایبری

[SɪʟᴠᴇʀMɪɴᴅ]

شبه جزیره ایبِری در جنوب غربی اروپا قرار دارد و کشورهای اسپانیا، پرتغال، آندورا و جبل‌طارق را در بر می‌گیرد. تاریخ‌دانان بر این باورند که نخستین تمدن در ایبری مربوط به مینوسی‌ها بود و بنیاد شهری در اندلس که در داستان‌ها به نام تارتسوس از آن یاد شده را به‌دست مینوسی‌ها دانسته‌اند. پس از این مردم، سلتی‌های هند و اروپایی تبار به این منطقه آمدند که بازمانده‌های زیادی از این قوم بر جای مانده‌است. اما سلتی‌ها در ایبری نتوانستند چندان در آرامش به‌سر ببرند و کارتاژهای سامی‌نژاد که در جریان جنگ اول پونی سرزمین‌های زیادی را از دست داده‌بودند برای جبران این مافات، کوچ‌نشین‌های متعددی را در شبه جزیره ایبری بنیاد کردند.

رومی‌ها در سال ۲۰۷ پیش از میلاد بار دیگر با کارتاژها درگیر شدند و پس از آن توانستند کارتاژها را به طور کامل از ایبری رانده و همه این سرزمین را تسخیر کنند. استان هیسپانیا یکی از ناآرام‌ترین استان‌های امپراتوری روم بود و رومیان ناچار بودند پیوسته به سرکوب شورش‌ها در این منطقه بپردازند. پس از سرنگونی امپراتوری روم، اسپانیا در سده پنجم میلادی توسط ویزیگوت‌ها که قومی ژرمن بودند فتح شد و گروهی از الان‌های ایرانی‌تبار نیز به اسپانیا آمدند اما فرهنگ رومی هم‌چنان برتری خود را در این شبه جزیره حفظ کرد و ادامه یافت.