نصیرشلال: شرایط کمک به وزنه‌برداری فعلا مهیا نیست

[ρσєѕɪ]

قهرمان وزنه‌برداری المپیک لندن گفت: وزنه برداری در وجود من است و علاقمندم به این رشته کمک کنم اما شرایط آن الان مهیا نیست.

نواب نصیر شلال در گفت‌وگو با ایسنا درباره‌ی اینکه چقدر علاقمند است در رشته ورزشی خود یعنی وزنه برداری، نفراتی را آموزش دهد، گفت: در ایران برای ما سالها هزینه شده و مربیان بزرگی به ما آموزش دادند و کمک‌مان کردند قطعا الان هم وظیفه ماست به جوان هایی که قدم به این رشته گذاشته اند، کمک کنیم. علاقمندی هم هست و حتی مشاهده کردید در مقاطعی هم کمک کردم اما الان شرایطش مهیا نیست. ان شاءالله در سال های آتی اگر شرایط مهیا و وجودم هم موثر باشد، حتما کمک می کنم.

*با توجه به سابقه وزنه برداری انتظار مدال آوری در توکیو را داریم

قهرمان المپیک لندن در پاسخ به این پرسش که فکر می کند وزنه برداری ایران در المپیک توکیو بتواند مدال آور باشد، تاکید کرد: وزنه برداری ایران جزو مدعیان دنیا است و با توجه به سابقه‌ای که دارد همیشه امید و انتظار داریم شاهد مدال آوری وزنه برداری باشیم. برای المپیک توکیو نیزهر کسی آماده باشد شانس کسب مدال را دارد و قطعا شاهد مدال آوری وزنه برداری در المپیک خواهیم بود.

*قصد بازگشت به دنیای قهرمانی را ندارم



ملی پوش سابق ایران در مورد اینکه امکان دارد بخواهد دوباره به وزنه برداری حرفه‌ای برگردد، گفت: امکان این که دوباره بخواهم به عنوان ورزشکار حرفه‌ای در وزنه‌برداری فعالیت کنم وجود ندارد چون دور شده‌ام و فقط دو، سه روز در هفته تمرین می‌کنم که آن هم برای سلامتی است. ان‌شاءالله بتوانم سال های آینده در قسمت های دیگر وزنه برداری فعالیت کنم.

*پیشنهاد مربیگری از کشورهای دیگر داشتم اما فعلا می‌خواهم در ایران بمانم

نصیرشلال درباره‌ی اینکه پیشنهاد مربیگری و آموزش وزنه‌برداری از کشورهای دیگر داشته است یا خیر، تصریح کرد: پیشنهاد داشتم و بررسی هم کردم اما فعلا تصمیمم این است در کشور خودم بمانم و برنامه و اهدافی که دارم را دنبال کنم و همچنین ادامه تحصیل دهم. چون سال‌هایی که ورزشکار حرفه‌ای بودم وقفه زیاید بین مقاطع تحصیلی من افتاد و اکنون می‌خواهم روی تحصیلم وقت بگذارم. فکر می‌کنم الان وقت این باشد به کارهایی بپردازم که سال‌هایی که وزنه می زدم وقت برای رسیدن به آنها نبود. در سال های آینده اگر شرایط خوبی باشد جدی تر به همکاری با کشرهای دیگر فکر کنم.

*در سال 98 اتفاقات مثبت هم برای سهراب و کیانوش افتاد

او در مورد اینکه پیگیر وزنه برداری در سال 98 بوده است یا خیر و فکر می کند عملکرد ایران در سال گذشته چگونه بوده است، تصریح کرد: وزنه برداری در وجود من است و وزنه برداران هم از دوستان من هستند بنابراین تا حدودی پیگیر وزنه برداری بوده‌ام. آرزوی قلبی من موفقیت وزنه برداری در انفرادی و تیمی است. به نظرم سال 98 برای وزنه برداری خوب بود البته بیشتر بحث در ورد وضعیت سهراب مرادی و کیانوش رستمی بود. جدا از مصدومیتی که برای سهراب مرادی پیش آمد و شرایط کیانوش برای کسب سهمیه دشوار شد، اتفاقات مثبی هم افتاد نظیر بهبود یافتن سهراب و وزنه های خوبی که کیانوش در قطر کاپ زد. این دو نفر هنوز در چرخه رقابت هستند و برایشان آرزوی موفقیت دارم.

* در بخش وزنه برداری کراس فیت کمک می کنم

نصیرشلال در پاسخ به این پرسش که در کراس‌فیت مشغول به فعالیت شده است یا خیر؟ تصریح کرد: من در حوزه کراس‌فیت فعالیت نمی‌کنم و علاقه هم ندارم که وارد آن شوم. فقط سعی می‌کنم به برخی از دوستان که نیاز دارند در بخش وزنه برداری آن بیشتر آموزش ببینید، مشاوره بدهم و کمک کنم تا ان‌شاءالله جوان های ما بتوانند در میادین بین المللی بتوانند افتخار کسب کنند. از این رو گوشه‌ای از کار را گرفته‌ام.

او در مورد علت افزایش گرایش به کراس فیت در ایران، بیان کرد: علت اینکه جوان ها و حتی خیلی از ورزشکاران رشته های دیگر به سمت کراس فیت گرایش پیدا می‌کنند می‌تواند تازگی آن و اینکه از چند رشته ترکیب شده است، باشد. همچنین هیجان زیادی دارد و تنوع بالای آن باعث ایجاد علاقه مندی شده است.

* کراس فیت زمینه‌ای برای استعدادیابی وزنه برداری نیست

ملی‌پوش سابق ایران در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه کراس فیت می تواند به استعدادیابی در رشته وزنه برداری هم کمک کند، تاکید کرد: نمی‌توانیم بگوییم کراس فیت می‌تواند زمینه‌ای برای استعدادیابی وزنه برداری باشد اما قطعا بی‌تاثیر هم نیست. به هر حال ورزشکاران در حین تمرینات و آموزش از وزنه برداری هم شناخت پیدا می‌کنند. مربیان هم می‌توانند تشخیص دهند که ورزشکار برای وزنه برداری خوب است یا نه. در واقع ممکن است کسی کراس فیت را شروع کند و بعد به وزنه برداری تمایل پیدا کند.

نصیرشلال در مورد اینکه کراس فیت جایگاه خودش را در ایران پیدا کرده است یا خیر؟ گفت: فکر می‌کنم هنوز نتوانسته جایگاه خودش را در ایران پیدا کند و نیاز به زمان دارد تا به ثبات برسد. فکر می‌کنم الان هیجان آن بیشتر مطرح است تا قهرمانی. به هر حال ما هم محدودیت‌های داریم. از طرفی فکر می‌کنم کمیته کراس فیت ما رسما مورد قبول سازمان کراس فیت جهانی نیست اما دوستان فعال هستند و مسابقات خوبی برگزار کردند و تا جایی که امکان داشته به تعهدات خود عمل کردند. تصورم این است در آینده می توانیم به سطح بالای جهان هم در قهرمانی و هم در آموزش برسیم.