جوکر

[☪爪尺.山丨几几乇尺☪]

جوکر (به انگلیسی: Joker) یک شخصیت خیالی ابرشرور در کتاب‌های کمیک آمریکایی منتشر شده توسط دی‌سی کامیکس است. شخصیت جوکر توسط باب کین، جری رابینسون و بیل فینگر خلق شده‌است؛ که برای اولین بار در نخستین جلد کتاب‌های کمیک بتمن (۲۵ آوریل ۱۹۴۰) حضور پیدا کرد. او یکی از شخصیت‌های منفی داستان‌های بتمن است.

ناشر:
دی‌سی کامیکس

اولین حضور:
بتمن شمارهٔ ۱ (آوریل ۱۹۴۰)

ساخته شده توسط:
باب کین
جری رابینسون
بیل فینگر

گونه:
انسان

وابستگی به تیم:
لیگ بی‌عدالتی

هم‌دستان:
هارلی کوئین

نام (های) مستعار:
رد هود

توانایی‌ها:
مغز متفکر جنایت‌کاری
شیمیدان ماهر
استفاده از سلاح‌های شیمیایی و سموم


جوکر دارای هیچ توانایی ابرانسانی نمی‌باشد، در عوض از تخصص خود در رشته مهندسی شیمی برای ایجاد ترکیبات سمی یا کشنده و تسلیحات موضوعی شامل ورق‌های بازی بُرنده، زنگ هشدار کشنده، و گل‌های اسیدپاش بر روی جامه خود بهره‌مند می‌شود. جوکر اغلب با دیگر ابرشروران گاتهام سیتی از جمله پنگوئن و دوچهره، و گروه‌هایی مانند لیگ بی‌عدالتی همکاری می‌کند، اما روابط آن‌ها غالباً به واسطه تمایل جوکر به آشفتگی افسار گسیخته از بین می‌رود. در دههٔ ۱۹۹۰ میلادی یک رابطه عاشقانه بین جوکر و روان‌پزشک سابقش هارلی کوئین معرفی شد، که او را تبدیل به همدم ابرشرور وی نمود. اگرچه هدف اصلی جوکر شخصیت بتمن است، اما او با قهرمان‌های دیگری همچون سوپرمن و واندر وومن جنگیده است. جوکر یکی از برترین شخصیت‌های نمادین فرهنگ عامه، و در میان بزرگترین ابرشروران و شخصیت‌های خیالی کتاب‌های کمیک که تا کنون خلق شده‌است قرار دارد.

باب کین، خالق داستان مصور بتمن، در سال ۱۹۴۰، شخصیت جوکر را وارد داستان خود کرد. جری رابینسون، یک کارت جوکر و تصویر کنراد وایت (بازیگر فیلم صامت مردی که می‌خندد) را به او نشان داد و این، منبع الهام شخصیت جوکر شد.[۱] داستان مردی که می‌خندد، روایت کودکی است که توسط کومپراچیکوها یا همان خریداران بچه معلول شده‌است و با زخمی که بر صورت دارد گویی همیشه می‌خندد. دوره‌گردی کودک را می‌یابد و با وی یک گروه نمایش خیابانی راه‌اندازی می‌کند.[۲] اولین ایفای نقش جوکر، در نخستین جلد بتمن بود.[۱]


در بیشتر داستان‌های مصور بتمن، نام اصلی جوکر ذکر نشده‌است.

در چند شماره از داستان‌های مصور بتمن، زمانی که جوکر مجرم شناخته می‌شود، او به نام رد هود شناخته می‌شد. البته علت رد هود گذاشتن جوکر در هر کدام از آن‌ها متفاوت است.

در داستان «تسویه حساب» (به انگلیسی: Payback) و چند شمارهٔ دیگر از داستان‌های مصور دی‌سی کامیکس، گفته می‌شود که نام او، «جک» بوده‌است.[۱]

در فیلم بتمن (۱۹۸۹)، نام جوکر، «جک ناپیر» است.[۳]

در فیلم شوالیه تاریکی (۲۰۰۸)، رئیس پلیس گوردون، در مورد جوکر می‌گوید: «نه اسمی دارد نه اسم مستعار دیگری.»[۴]

در فیلم جوکر (۲۰۱۹) نام جوکر «آرتور فلک» است.


باب کین هیچ وقت دربارهٔ زندگی‌نامه جوکر حرفی نزده است. اما این را باید در نظر داشت که شخصیت جوکر الهام گرفته شده از شخصیت جویین پلین از رمان مردی که می خندد اثر نویسنده و شاعر بزرگ فرانسوی ویکتور هوگو می باشد.

داستان‌های مصور بتمن، اطلاعات زیادی در مورد گذشتهٔ جوکر را فاش نمی‌کند. در «شوخی مرگبار» (به انگلیسی: the killing joke) معرفی کوتاهی از گذشتهٔ او می‌شود.

او از شغلش به عنوان یک مهندس کارخانهٔ مواد شیمیایی، استعفاء داده و در شغل فعلی خود، که یک مجری نمایش کمدی است، ناموفق است و کسی به شوخی‌های او نمی‌خندد. او به همراه یک دسته خلافکار، قصد دزدی از آن کارخانهٔ مواد شیمیایی می‌کند و در همان شب زن او، جنی، اشتباهی می‌میرد. دزدی نیز ناموفق می‌شود و با حضور بتمن، او از ترس خود را به درون مواد شیمیایی می‌اندازد[۵]

هر چند در انتهای داستان، در مورد گذشته‌اش می‌گوید:

گاهی آن را یک جور به یاد می‌آورم و گاهی یک جور دیگر… اگر قرار باشد که من گذشته‌ای داشته باشم، ترجیح می‌دهم یک انتخاب چند گزینه‌ای باشد!

در بتمن: مردی که می‌خندد، نیز اطلاعاتی راجع به این که چرا چهرهٔ او، چنین شده‌است داده می‌شود.

در فیلم بتمن (۱۹۸۹)، او، هر چند چنان‌که گفته می‌شود، در شیمی و هنر متخصص است، اما قبل از جوکر شدن، همراه یک باند جنایتکار است که به منظور دزدی، به کارخانهٔ مواد شیمیایی می‌روند.

در فیلم شوالیه تاریکی (۲۰۰۸) به دو نفر دو داستان متفاوت دربارهٔ تبدیل شدنش به جوکر می‌گوید ۱. پدر او مردی معتاد به الکل بوده و وقتی مست می‌شده به سمت همسر و فرزند خود حمله‌ور می‌شود و وقتی چهره پسر خود را که غمگین به نظر می‌رسید را می‌بیند با چاقو صورت او را به شکل لبخند زخمی می‌کند و به او می‌گوید:پسر چرا آنقدر جدی هستی؟ ۲. او یک همسر زیبا داشت که قماربازی می‌کرد پس از بدهی‌های سنگینی که بالا میاورد طلبکاران صورت او را زخمی می‌کنند و او هم برای اینکه عشقش را به همسر خود بفهماند زخم‌های صورتش برای او اهمیتی ندارد، صورت خود را به شکل لبخند زخمی می‌کند.

اما در فیلم جوکر (۲۰۱۹) شخصیت جوکر دارای گذشته ای بسیار واقع گرایانه تر بوده که متاثر از آثار مخرب شکاف طبقاتی در جوامع مدرن است. جوکر، مرد میانسالی با نام واقعی آرتور فلک است که با همراه مادر خود پنی در شهر گاتهام زندگی می‌کند. آرتور به عنوان دلقک در مهمانی‌های مختلف ظاهر شده و خرج خود را اینگونه درمیاورد. گاتهام با جرم و جنایت‌های سازمان‌یافته مواجه شده و فقر و بیکاری مردم شهر از جمله آرتور را آزار می‌دهد. آرتور به یک اختلال عصبی ناخویشتن‌داری عاطفی دچار است و در مواقعی که کنترل خود را از دست می‌دهد، به طرز هیستری می‌خندد. آرتور که در وضعیت بدی به سر می‌برد، بعد از وقایع متعدد از جمله مورد حمله قرار گرفتن توسط سارقان گاتهام، تصمیم می‌گیرد که زندگی خود را تغییر دهد که این اقدامات او به مرور منجر به شورش مردم فقیر علیه ثروتمندان در گاتهام می‌شود.

اساسا فیلم جوکر (۲۰۱۹) تنها اثری است که منحصرا به گذشته این شخصیت ابرشرور پرداخته و به طور کامل از کلیشه های فانتزی بعد از جنگ جهانی دوم در خصوص جهش های ژنتیکی ایجادشده در جوکر به وسیله مواد شیمیایی فاصله می گیرد. تاد فلیپس، نویسنده و کارگردان اثر تلاش کرده تا ریشه های شخصیت جوکر را با خلاء های موجود در طبقه های ضعیف و آسیب پذیر جوامع بشری امروز پیوند زند. به عبارت ساده تر، جوکر تاد فلیپس بیشترین میزان همخوانی با منشاء الهام خود، یعنی رمان مردی که می خندد اثر ویکتور هوگو را دارد.

جوکر معمولاً کتی ارغوانی می‌پوشد. در «بتمن: جوکر» (به انگلیسی: Batman: the joker) جوکر یک بارانی ارغوانی رنگ پوشیده است.

چهره او سفید، لبانش سرخ و موهایش سبز رنگند. در بعضی از تصاویر، دور چشمانش نیز سیاه رنگ هستند. علت این رنگ چهره، در داستان‌های مختلف، متفاوت است.

در بیشتر کمیک‌ها، علت تغییر چهرهٔ جوکر، پرت شدن او به درون مواد شیمیایی ذکر شده‌است. اما در برخی دیگر از کمیک‌ها، رنگ چهرهٔ جوکر، صرفاً معلول گریم کردن اوست. در برخی شماره‌ها، دو طرف دهان او، زخمی مانند یک لبخند وجود دارد که در یکی از شماره‌های بتمن، علت آن، زخمی است که بتمن، با بترنگ (به انگلیسی: Batarang) بر چهرهٔ او می‌اندازد.[۳]

در فیلم شوالیه تاریکی، جوکر در دو صحنهٔ مختلف، دو علت مختلف برای این واقعه ذکر می‌کند. در یک جا می‌گوید پدرش که یک الکلی معتاد بوده، یک شب که مست شده، با چاقو به مادرش حمله می‌کند. سپس به سمت او بر می‌گردد و به این بهانه که «چرا اینقدر جدی هستی پسر؟» با چاقو، لبخندی روی صورتش می‌کشد.

در جای دیگر می‌گوید که همسرش به او می‌گفته که چرا اینقدر کم می‌خندد؟ همسرش یک قمارباز بوده و یک بار، کلی بدهی بالا می‌آورد و طلبکاران، صورتش را خط خطی می‌کنند. جوکر برای این که نشان دهد این موضوع برایش اهمیتی ندارد، با چاقو روی صورت خود لبخندی ایجاد می‌کند ولی همسرش او را ترک می‌کند.

در کمیک‌های کارآگاهی عصر جدید (به انگلیسی: new 52) شماره ۱ شخصیتی به نام دال میکر پوست صورت جوکر را می‌کند و او در کمیک مرگ خاندان با صورت بدون پوست ظاهر می‌شود.

در داستان‌های مصور بتمن، شخصیت جوکر، دو گونه به تصویر کشیده شده‌است: یک بیمار روانی که از زجر دادن دیگران لذت می‌برد و شوخ‌طبع است. یا یک دزد شوخ‌طبع که فقط کمی غیرعادی است. تصویر نخست، تصویر غالب داستان هاست و تصویر دوم، بیشتر در سریال بتمن، ساخته ۱۹۶۰، نمود پیدا می‌کند.[۳]

جوکر انسانی روان پریش است و شاید سیاه‌ترین موجود کمیک استریپ‌های بتمن باشد. او هیچ هدف خاصی در زندگی ندارد. کتک می‌خورد ولی همچنان می‌خندد. در داستان شوخی مرگبار ریشهٔ دیوانگی جوکر را تجربه یه روز بد عنوان می‌کنند. جوکر عقیده دارد هر انسانی اگر در زندگی سختی ببیند یا یه روز بد را تجربه کند می‌تواند دیوانه شود.[۶]

در کمیک شوخی مرگبار او با شلیک به ستون فقرات باربارا گوردون دختر کمیسر گوردون رئیس پلیس شهر او را فلج می‌کند و خود کمیسر را می‌دزد تا به او ثابت کند هر کسی با داشتن یک روز بد می‌تواند دیوانه شود، ولی در آخر بتمن کمیسر گوردون را نجات داده و جوکر را به تیمارستان آرکهام می‌فرستد. در آرک داستانی «بتمن: مرگ در خانواده»، رابین بتمن جیسون تاد را در انباری زندانی کرده و می‌کشد. در آرک بتمن: هاش (به انگلیسی: Batman: Hush) با توماس الیوت دشمن بتمن مشهور به هاش همکاری می‌کند تا بتمن را بکشد. در نهایت در آرک بتمن: مرگ خاندان (به انگلیسی: Batman: death of family) در سال ۲۰۱۳ جوکر نقشه می‌کشد تا تمام خانواده بتمن (رابین، بت‌گرل، نایت وینگ، رد هود و رد رابین) را در غار بتمن گیر انداخته و بکشد.


۱۹۶۹ در سریال‌های بتمن سزار رومرو نقش جوکر را بازی می‌کرد؛ که در یکی از قسمت‌های سریال می‌گوید: مطمئن باشید که من هم یک جور هیولا هستم! چون اگر نبودم شما را به دست این هیولا نمی‌دادم که بخورد! چون به هر حال تمام جوک‌های اطراف مال منه!

۱۹۸۹ که اولین فیلم بتمن به دست تیم برتون ساخته شد جک نیکلسون نقش جوکر را بازی کرد که نه به بلندقدی شخصیت جوکر بود و نه به لاغری او. اما خنده‌های بلند و دندان‌های ریز نیکلسون باعث شد این ضعف را جبران کند و او جوکر را به سرخوش‌ترین شکل ممکن درست کرد. بازی وی در نقش جوکر مورد تحسین همگان قرار گرفت و بنیاد فیلم آمریکا وی را در لیست شروران برتر تاریخ در رده ۴۵ قرار داد.

۲۰۰۸ در شوالیه تاریکی فیلم کریستوفر نولان نقش جوکر توسط هیث لجر بازی شد. به گفته دوستانش وی خود را مدت‌ها از دیگران جدا کرد و به تمرین نقش جوکر پرداخت. اگرچه وی به دلیل ایست قلبی ناشی از اختلال دارویی از دنیا رفت ولی پس از مرگ وی آکادمی اسکار جایزه بهترین بازیگر مکمل مرد را به وی اهدا کرد.

۲۰۱۶ در فیلم جوخه انتحار نقش وی توسط جرد لتو ایفا شد. اگرچه فیلم با نقدهای مثبت روبرو نشد و نقش جوکر در فیلم کمرنگ بود با اینحال منتقدین بازی لتو را تحسین کردند.

۲۰۱۹ فیلم جوکر با بازی خواکین فینیکس در نقش جوکر در سال ۲۰۱۹ اکران شد که مورد توجه مثبت منتقدان قرار گرفت.