نوازنده پیشکسوت: موسیقی به افراد عاشق نیاز دارد نه متعصب

[ƁяιƖƖιαηт]

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.


وحید اسداللهی معتقد است که موسیقی به عشق نیاز دارد و برای پیشرفت در این حوزه باید تعصب را کنار گذاشت.

موسیقی آذربایجان مانند موسیقی دیگر نواحی ایران دارای قدمت بسیاری است. در منطقه آذربایجان سازهایی وجود دارند که موسیقی آن منطقه را منحصر به فرد کرده‌اند. ناغارا (نقاره)، قاوال (دایره آذربایجانی)، قپوز (چگور)، باغلاما، قارمان (آکاردئون) و بالابان برخی از سازهایی هستند که در موسیقی آذربایجان جایگاه ویژه‌ای دارند، اما با وجود قدمت، اهمیت و کارآیی بسیار آنطور که باید در موسیقی ایرانی مورد استفاده قرار نگرفته‌اند. وحید اسداللهی یکی از معدود هنرمندانی است که علاوه بر نوازندگی سازهای آذربایجانی در چگونگی نواختن ساز نقاره تبحر بسیار دارد تا آنجا که برخی او را پدر نقاره ایران خطاب می‌کنند.

اسداللهی که طی همکاری با هابیل علی‌اف (کمانچه‌نواز نامی جمهوری آذربایجان) در شهرها و کشورهای مختلفی به اجرای برنامه پرداخته، درباره چگونگی ارتقای سطح کیفی موسیقی آذربایجان گفت: به نظرم در این زمینه اشتباهی از سوی فعالان موسیقی اقوام و اساتید موسیقی مناطق صورت گرفته است. بگذارید خودم را مخاطب قرار دهم و از استادان و فعالان دیگر حرفی نزنم و کاری به آنها نداشته باشم. موضوع این است که طی گذشت زمان گونه‌های مختلف موسیقی نیز باید به روز شوند. یعنی من وحید اسداللهی نیز باید تکنیک‌های ساز نقاره را به‌روز کنم. آیا ما در نوع پوششمان دقت نمی‌کنیم؟ مثلا الان ممکن است که کت و شلوار صد سال پیش را به تن کنیم؟ قاعدتا خیر. موسیقی نیز همین است. یعنی اگر قرار است به رِنگ‌ها و رقص‌های محلی و ردیف‌های موسیقی آذربایجان بپردازیم، باید در نحوه تولید آثار مربوطه تجدید نظر کنیم؛ که در این میان تاکیدم بیشتر بر اساتید موسیقی مناطق، بخصوص موسیقی آذربایجان است.

او افزود: تکرار مکررات تمرین نمی‌خواهد. با حس و حال زدن را نیز اغلب نوازندگان بلد هستند و زمانی که قرار باشد بنوازیم آن حس و حال لازم ایجاد خواهد شد. مسئله مهم تکنیک است و ما باید با نوآوری به آن تکنیک‌ها دست پیدا کنیم و لازمه رسیدن به آنها، اختصاص دادن مدت زمانی طولانی و چند ساعته طی شبانه‌روز است. من در حال حاضر روزی چند ساعت به فعالیت در زمینه موسیقی مشغولم. متاسفانه این روزها تا هنرمندی را استاد خطاب می‌کنیم، طرف دیگر کار نمی‌کند. فقط گوشه‌ای می‌نشیند و به ضبط چند اثر اکتفا می‌کند. با این روال که نمی‌توان سطح کیفی موسیقی نواحی را ارتقا داد. ما نباید پشت سنت‌ها پنهان شویم و لازم است تعصب را کنار بگذاریم.