چرا هنوز موجودات بیگانه را نیافتیم؟

[ßяɪcε]

پس موجودات بیگانه کجا هستند؟ انسان برای چندین دهه به جستجوی سیگنال‌های مصنوعی پرداخته اند، اما چیزی جز سکوت وهم آور در پهنه وسیع آسمان نصیب انسان نشده است. تحقیقات جدید نشان می دهد که محققان به شکل گسترده و جامع‌تری دست به جستجو نزده‌اند؛ لذا باید در این زمینه تجدید نظر شود.

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

تلسکوپ آرایه بسیار بزرگ در نیومکزیکو به طور مداوم در حال رصد و جستجوی سیگنال‌های بیگانه است و امید دارد سیگنالی از طرف تمدن‌های بیگانه دریافت کند. اما فقط قسمت بسیار کوچکی از فضای جستجو را که احتمال می رود سیگنال‌های بیگانه در آن پنهان شده باشند، تحت پوشش قرار می دهد.

به گزارش بیگ بنگ، در بسیاری از فیلم‌ها، کهکشان میزبان تعداد قابل توجهی از موجودات بیگانه هوشمند است که با فضاپیماهای خود به مکان‌های مختلف سفر کرده و نشانه‌های واضح دیگری از وجودشان به جای می گذارند. در واقعیت، برنامه‌هایی نظیر «جستجوی هوش فرازمینی» یا «سِتی» هیچ مخابره قابل توجهی از گونه‌های دیگر دریافت نکرده‌اند. عدم برقراری تماس با موجودات بیگانه نخستین بار توسط فیزیکدانی به نام «دیوید برین» در مقاله‌ای کلاسیک در سال ۱۹۸۳، «سکوت بزرگ» نامیده شد.

«شابهم کانودیا» دانشجوی اخترشناسی در دانشگاه ایالتی پن و نویسنده مقاله جدید در «arXiv» و «The Astronomical Journal» بیان کرد: «غالبا این گفته مطرح می شود که ما برای چهل سال یا بیشتر به دنبال آثاری از موجودات هوشمند بیگانه گشتیم، اما هنوز موفق به یافتن هیچ آثاری از آنها نشده‌ایم.» محققان از تلسکوپ‌های رادیویی با هدف جستجوی سیگنال‌های مرموز استفاده می کنند زیرا امواج رادیویی به راحتی از میان گرد و غبار میان ستاره‌ای عبور می کنند؛ و در بخش‌های خاصی از طیف رادیویی، تداخل پس زمینه‌ای به حداقل می رسد.

اما محققان چه اندازه از آسمان را برای دریافت چنین سیگنال‌های رادیویی تحت پوشش قرار داده‌اند؟ کانودیا و همکارانش چارچوب ریاضیاتی مناسبی برای تجزیه و تحلیل جستجوهای گذشته موسسه سِتی طراحی و ساخته‌اند. محققان هشت پارامتر مجزا را مورد بررسی قرار دادند که از جمله آنها میتوان به تعداد منظومه‌های ستاره‌ای جستجو شده، حساسیت رصدخانه‌ها و قدرت سیگنال بالقوه. آنان به این نتیجه رسیدند که از میان کل فضای جستجوی ممکن که سیگنال میتواند در آن پنهان گردد، جستجوهای قبلی سِتی فقط قسمت محدودی از آسمان را در بر می گیرد. پس با این شیوه جستجو، امیدها برای شناسایی سیگنالی از سوی بیگانگان نمیتواند پررنگ باشد.

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

یافته‌ها نشان می دهد که این سکوت بزرگ و وهم آور، محصول بررسی‌ها و جستجوهای محدود ماست. محققان در مقاله خود این طور می نویسند: «فانوس‌های دریایی رادیویی شاید در پهنه آسمان به وفور موجود باشند، اما هنوز از وجود آنها اطلاعی نداریم چرا که پیشرفتی در فرایند جستجویمان حاصل نیامده است.» البته هنوز جا برای گسترش این نوع بررسی‌ها وجود دارد و دانشمندان ابراز ناامیدی نکرده‌اند. لازم بذکر می باشد که اکنون جستجوی موسسه ستی فراتر از طول موج‌های رادیویی پای گذاشته است. هدف مطالعات جدید این است که سیگنال‌ها در نوارهای نوری هم مورد جستجو قرار گیرند زیرا شاید موجودات بیگانه هوشمند پالس‌های لیزری نوری قدرتمندی را به سوی قسمت‌های مختلف جهان نشانه بروند. کانودیا و همکارانش امیدوارند مقدار نشر نوری موسسه ستی تا به امروز را هم در برنامه‌های بررسی شان جای دهند.

با این حال، حتی اگر طول موج‌های رادیویی و نوری را به طور جامع مورد جستجو قرار دهیم، همچنان نمی توان تمام فضای جستجو را به طور کامل تحت پوشش قرار داد. شاید موجودات فرازمینی در طول تاریخ تمدن‌شان با پدیده‌های متعددی روبرو شده‌اند که انسان‌ها هیچگاه چنین تجربه‌ای نداشته‌اند. کانودیا همچنین اظهار داشت: «به احتمال زیاد، هنوز ویژگی‌های فیزیکی گوناگونی وجود دارد که از آنها سر در نمی آوریم. اگر سعی کنید با بی‌سیم دستی با مرد غارنشینی به برقراری ارتباط بپردازید، قطعا هیچ پاسخی دریافت نمی کنید.» برخی محققان اعلام کرده‌اند که هنوز فاز جستجوهای جامع آغاز نشده است؛ گویی تنها یک لیوان از آب دریا برداشته باشید. این دریا خیلی پهناور است و ما هنوز موفق نشده‌ایم قسمت قابل توجهی از آن را پوشش دهیم. این مقاله در مجله جامعه سلطنتی اخترشناسی منتشر شده است.