بازی آنلاین
آپلود عکس
18-02-2019، 15:00
«نیک باستروم» در سال ۲۰۰۳ با انتشار مقاله‌ای فلسفی، اذهان را دچار اغتشاش بزرگی کرد: «آیا ما در یک شبیه‌سازی کامپیوتری زندگی می کنیم؟»
به گزارش بیگ بنگ، شاید واقعیت بخشی از یک شبیه‌سازی کامپیوتری باشد. اگر فیلم ماتریکس را دیده باشید، این فرضیه برایتان آشنا جلوه می کند. در این فیلم، یک هکر به یک گروه یاغی می پیوندد تا علیه ماشین‌های هوشمند مصنوعی که انسان‌ها را در یک واقعیتِ شبیه‌سازی شده گرفتار کرده‌اند، مبارزه و قیام کند. اما بر اساس مقاله‌ای که به تازگی منتشر شده است، وقتی باستروم پیش نویس مقاله خود را ارائه داد، فیلم ماتریکس را ندیده بود.
به باور باستروم، ایدۀ شبیه‌سازی وی نتیجه‌یِ منطقی دو چیز بوده است: علاقمندی‌اش به نظریه انتخاب مشاهده که موضوع رساله دکتری وی بوده است و گمانه‌زنی‌هایش در خصوص تاثیر بالقوه فناوریِ در حال پیشرفت بر آینده. او در مصاحبه با یکی از مجلات گفت: «وقتی این دو پس زمینۀ انتزاعی را در اختیار دارید، ایده شبیه‌سازی خود را بیشتر نمایان می کند.»
از دیدگاه سطحی، ایدۀ شبیه‌سازی باستروم سرکش‌تر و دیوانه‌وارتر از آینده هولناکی که در فیلم ماتریکس به تصویر کشیده شده، نیست. این احتمال مورد تاکید قرار می گیرد که انسان قبل از رسیدن به مرحله پسا-انسانی منقرض خواهد شد. اما بر اساس ایده‌ای که باستروم مطرح کرده است، ما زمانی به مرحله پسا-انسانی خواهیم رسید که تمامی قابلیت‌های فناوری را بدست آورده باشیم. لذا فناوریِ مورد نیاز برای انجام شبیه‌سازی‌های متقاعدکننده از واقعیت هم در این زمره قرار می گیرد؛ انسان به مرحله پسا-انسانی خواهد رسید، اما بعید است به تعداد قابل توجهی، تاریخچه‌اش را شبیه‌سازی کند.
ما اکنون به واقع در یک شبیه‌سازی کامپیوتری از تاریخ یک تمدن پسا-انسانی زندگی می کنیم. این یکی با قواعد ریاضی همراه است. اگر انسان به چنین مرحله‌ای رسیده است، ولی اقدام به انجام شبیه‌سازی نکرده، در واقع باید میلیون‌ها نمونه از این واقعیت‌های شبیه‌سازی شده وجود داشته باشد و فقط یکی از آنها به معنای واقعی کلمه، «واقعی» است. پس احتمال دارد ما در یکی از واقعیت‌های جعلی زندگی می کنیم.
اگر واقعیت ما «واقعی» باشد، پس ظاهرا هنوز راه زیادی برای رسیدن به مرحله پسا-انسانی در پیش داریم. اما این عامل باعث نشده است دانشمندان بزرگی از قبیل نیل دگراس تایسون و ایلان ماسک دست از اندیشیدن در مورد نظریه باستروم بردارند. گفتنی است برخی از افراد میلیاردر در زمینه فناوری به دانشمندان پول می دهند تا آنها ما را از شبیه‌سازی آزاد کنند؛ نوعی از شبیه‌سازی که ما در آن به دام افتاده‌ایم. به باور باستروم، این افراد باید قدری کوتاه بیایند. او به «Vulture» گفت: «تلاش برای رهایی از شبیه‌سازی فرضی قدری نامعقول است. احتمال موفقیت خیلی کم و قابل اغماض است. اگر تاثیرگذار نباشد، حجم عظیمی از سرمایه مالی هدر می رود. اگر هم موفقیت حاصل شود، میتواند فاجعه‌آمیز باشد.»
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
به گزارش بیگ بنگ، شاید واقعیت بخشی از یک شبیه‌سازی کامپیوتری باشد. اگر فیلم ماتریکس را دیده باشید، این فرضیه برایتان آشنا جلوه می کند. در این فیلم، یک هکر به یک گروه یاغی می پیوندد تا علیه ماشین‌های هوشمند مصنوعی که انسان‌ها را در یک واقعیتِ شبیه‌سازی شده گرفتار کرده‌اند، مبارزه و قیام کند. اما بر اساس مقاله‌ای که به تازگی منتشر شده است، وقتی باستروم پیش نویس مقاله خود را ارائه داد، فیلم ماتریکس را ندیده بود.
به باور باستروم، ایدۀ شبیه‌سازی وی نتیجه‌یِ منطقی دو چیز بوده است: علاقمندی‌اش به نظریه انتخاب مشاهده که موضوع رساله دکتری وی بوده است و گمانه‌زنی‌هایش در خصوص تاثیر بالقوه فناوریِ در حال پیشرفت بر آینده. او در مصاحبه با یکی از مجلات گفت: «وقتی این دو پس زمینۀ انتزاعی را در اختیار دارید، ایده شبیه‌سازی خود را بیشتر نمایان می کند.»
از دیدگاه سطحی، ایدۀ شبیه‌سازی باستروم سرکش‌تر و دیوانه‌وارتر از آینده هولناکی که در فیلم ماتریکس به تصویر کشیده شده، نیست. این احتمال مورد تاکید قرار می گیرد که انسان قبل از رسیدن به مرحله پسا-انسانی منقرض خواهد شد. اما بر اساس ایده‌ای که باستروم مطرح کرده است، ما زمانی به مرحله پسا-انسانی خواهیم رسید که تمامی قابلیت‌های فناوری را بدست آورده باشیم. لذا فناوریِ مورد نیاز برای انجام شبیه‌سازی‌های متقاعدکننده از واقعیت هم در این زمره قرار می گیرد؛ انسان به مرحله پسا-انسانی خواهد رسید، اما بعید است به تعداد قابل توجهی، تاریخچه‌اش را شبیه‌سازی کند.
ما اکنون به واقع در یک شبیه‌سازی کامپیوتری از تاریخ یک تمدن پسا-انسانی زندگی می کنیم. این یکی با قواعد ریاضی همراه است. اگر انسان به چنین مرحله‌ای رسیده است، ولی اقدام به انجام شبیه‌سازی نکرده، در واقع باید میلیون‌ها نمونه از این واقعیت‌های شبیه‌سازی شده وجود داشته باشد و فقط یکی از آنها به معنای واقعی کلمه، «واقعی» است. پس احتمال دارد ما در یکی از واقعیت‌های جعلی زندگی می کنیم.
اگر واقعیت ما «واقعی» باشد، پس ظاهرا هنوز راه زیادی برای رسیدن به مرحله پسا-انسانی در پیش داریم. اما این عامل باعث نشده است دانشمندان بزرگی از قبیل نیل دگراس تایسون و ایلان ماسک دست از اندیشیدن در مورد نظریه باستروم بردارند. گفتنی است برخی از افراد میلیاردر در زمینه فناوری به دانشمندان پول می دهند تا آنها ما را از شبیه‌سازی آزاد کنند؛ نوعی از شبیه‌سازی که ما در آن به دام افتاده‌ایم. به باور باستروم، این افراد باید قدری کوتاه بیایند. او به «Vulture» گفت: «تلاش برای رهایی از شبیه‌سازی فرضی قدری نامعقول است. احتمال موفقیت خیلی کم و قابل اغماض است. اگر تاثیرگذار نباشد، حجم عظیمی از سرمایه مالی هدر می رود. اگر هم موفقیت حاصل شود، میتواند فاجعه‌آمیز باشد.»
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
